سناریوهای گزینه Put

کلید هوشمند سناریو orvibo طرح Aurora

با فشردن هر دکمه کلید سناریو Orvibo مجموعه ای از عملیات های تعریف شده توسط کاربر در برنامه Homemate اجرا می شود. به عنوان مثال با زدن یک دکمه خروج بر روی کلید سناریو Orvibo تمامی چراغهای منزل خاموش شده و سیستم گرمایش و سرمایش غیرفعال می گردد و سیستم امنیتی فعال می شود. و یا در هنگام شب با زدن دکمه خواب، مجموعه از فرمان های مربوط به هنگام استراحت شما از جمله تنظیم دمای شب به صورت خوکار فعال می گردد.

در پشت این کلید فقط دو رشته سیم فاز و نول سناریوهای گزینه Put 220 ولت متصل می شود و هیچ خروجی برقی برای روشنایی ها ندارد. این کلید سناریو به صورت بی سیم تحت پروتکل Zigbee به هاب مرکزی هوشمند متصل شده و فرمان های مربوط به سایر کلیدهای هوشمند و سایر دستگاه های هوشمند orvibo ارسال می کند. به عبارت دیگر این کلید میانبر برای اجرای مجموعه ای از فرمان ها(سناریو) هست.

همچنین هر یک از سناریوهای تعریف شده در برنامه Orvibo را می توان به هر دکمه تاچ کلید سناریو اختصاص نمود.

توجه داشته باشید که اندازه پشت این کلید بزرگتر از کلیدهای معمولی در ایران می باشد و باید سناریوهای گزینه Put از قوطی های برق سایز 70-70 میلی متر استفاده گردد.

ویژگی کلید orvibo طرح اهورا :

تحت شبکه و پروتکل Zigbee
کنترل به کمک Mini hub و Vi-300
امکان برنامه ریزی توسط نرم افزار های HomeMate
امکان کنترل از راه دور توسط موبایل و تبلت ios و Android
مقاوم در برابر حرارت بالا
تغذیه از طریق جریان برق متناوب
پنل تاچ فوق حساس با نور آبی پس زمینه
کاربری به دو صورت تاچ دستی و کنترل از طریق موبایل
حفظ سناریو های قبلی حتی هنگام خاموش بودن کلید

سنسور دما و رطوبت برادلینک مدل HTS2

سنسور دما برودلینک به دستگاه مرکزی برودلینک Rm4 PRo و یا Rm4 mini متصل شده و میزان دما و رطوبت محیط سنجیده و بر روی تلفن همراه نمایش می دهد. این سنسور علاوه بر نمایش لحظه ای دما و رطوبت، امکان نمایش تغییرات دما و رطوبت محیط به صورت نمودار برای کاربران از هر کجای دنیا فراهم می کند.

سنسور دما و رطوبت برادلینک Broadlink HTS2

علاوه بر نمایش لحظه ای دما و رطوبت، این سنسور قابلیت ارتباط منطقی با سایر قطعات دارا می باشد. به عنوان مثال می توان به راحتی در برنامه برادلینک سناریوی تعریف کرد که به محض افزایش دمای منزل از دمای مطلوب از طریق دستگاه Rm4 mini به اسپلیت فرمان روشن شدن ارسال شود و یا میزان سرعت فن اسپلیت بیشتر شود تا دمای محیط تنظیم شود. همچنین در صورت کاهش دما در زمستان از مقدار تعیین شده توسط ساکنین فرمان لازم به سیستم گرمایشی داده شود. این تنظیم خودکار باعث می شود علاوه بر حس آسایش ساکنین در مصرف انرژی صرفه جویی شود

سنسور دما و رطوبت برودلینک Broadlink HTS2

امکانات سنسور دما و رطوبت برادلینک HTS2

نمایش لحظه ای دما و رطوبت بر روی گوشی همراه

نمایش روزانه دما و رطوبت به صورت نمودار

امکان فرمان دهی به سایر قطعات هوشمند برادلینک

بدون نیاز به کابل کشی

نصب راحت در کمتر از یک دقیقه

ارتباط از راه دور از طریق دستگاه RM4

دارای گواهینامه کیفیت CE و RoHS

روشن و نصب و راه اندازی سنسور دما برودلینک

۱- سنسور HTS2 جایگزین کابل شارژر دستگاه مرکزی برودلینک Rm4 PRo و یا Rm4 mini کنید.

۲- وارد اپلیکیشن برادلینک شده و گزینه add advice زده تا دستگاه Rm4 طبق مراحل نرم افزار اضافه شود

۳- بعد از اضافه کردن دستگاه RM4 ، سنسور HTS2 در قطعه اصلی اضافه می شود

۵- برای تغییر نام و یا شکل سنسور وارد قسمت تنظیمات دستگاه Rm4 مورد نظر شده و گزینه Name sub-devices انتخاب کنید

۶- برای نصب مجدد سنسور، باید با سوزن مخصوص، دکمه روی سنسور نگه داشته تا سنسور ریست شود تا دوباره اضافه شود.

نحوه سفارشی سازی ریبون (آموزش نرم افزار ویزیو)

برای این کار در یک فضای خالی از ریبون راست کلیک کرده گزینه Customize the Ribbon را انتخاب می کنیم.

پنجره تنظیمات نرم افزار باز می شود و امکانات لازم برای سفارشی سازی ریبون را در اختیارمون می گذارد.

از لیست سمت چپ می توانیم ابزارهای مورد نظرمون را انتخاب کرده

و با استفاده از گزینه Add آن را به ریبون اضافه کنیم

و با استفاده از منوی کشویی و لیست سمت راست محل آن ابزار را مشخص می کنیم.

در منوی کشویی Choose command from بخش های مختلفی را برای انتخاب فرامین، در اختیار داریم.

با انتخاب File Tab، تنها ابزارهای موجود در سربرگ File را مشاهده خواهید کرد

و یا با انتخاب All Commands تمامی ابزارهایی که در ویزیو داریم لیست می شوند.

در سمت راست و با استفاده از منوی کشویی Customize the Ribbon می توانیم سربرگ های مختلفی را نمایش بدهیم.

با کلیک بر روی Tool Tabs سربرگ هایی که ابزارهای طراحی و قالب بندی در آنها قرار دارد به نمایش در میاد.

اجازه بدهید با یک مثال این مبحث را دنبال کنیم تا بهتر متوجه روش های سفارشی سازی ریبون بشویم.

فرض کنید:

در نظر داریم ابزار Zoom را به سربرگ Home اضافه کنیم،

برای این کار لیست سمت چپ را پیمایش می کنیم تا به Zoom برسیم و آن را انتخاب می کنیم.

با کلیک بر روی Add این ابزار را به سربرگ Home اضافه می کنیم.

مشاهده می کنید که ویزیو اجازه افزودن این گزینه به گروه ابزارهای موجود در هر سربرگ را نمی دهد.

برای افزودن یک ابزار جدید باید ابتدا یک گروه ابزار بسازیم.

برای این کار از دکمه New Group استفاده می کنیم.

ابتدا سربرگ Home را انتخاب کرده و سپس بر روی New Group کلیک می کنیم.

بخش جدید به سربرگ Home اضافه شد.

با کلیک بر روی دکمه Rename می توانیم نام این گروه ابزار را تغییر دهیم.

بعنوان مثال:

در کادر Display name عنوان Custom Tools را وارد کرده و OK را می زنیم.

نام این گروه ابزار تغییر کرد.

حالا که این گروه در سربرگ Home افزوده شد می توانیم ابزارهای مورد نظر را به آن منتقل کنیم.

برای این کار ابتدا این گروه ابزار را انتخاب می کنیم

سپس از لیست سمت چپ ابزارهای Zoom را انتخاب کرده و با کلیک بر روی Add آنها را به این گروه اضافه می کنیم.

حذف موارد اضافه شده هم به سادگی امکان پذیره.

کافیه ابزار دلخواه در لیست سمت راست را انتخاب کرده و از دکمه Remove برای حذف استفاده کنیم.

با استفاه از دکمه های بالا و پایین هم می شود ترتیب نمایش این گروه ابزار را در سربرگ Home تغییر داد.

کادر را تایید می کنیم.

می بینید که گروه ابزار Custom Tools به سربرگ Home افزوده شده

و ابزارهایی را که برای آن در نظر گرفتیم هم درون خودش جای داده است.

Reset:

ممکن است به مرور زمان سناریوهای گزینه Put ابزارهای زیادی را به سربرگ های ویزیو اضافه کنیم

و اینترفیس برنامه از حالت عادی آن خارج بشود.

برای بازگرداندن سربرگ ها و ابزارهای ویزیو به حالت عادی، مجدد کادر محاوره سفارشی سازی ریبون را باز می کنیم.

سپس بر روی دکمه Reset کلیک می کنیم،

همینطور که می بینید یه گزینه برای برگرداندن تنظیمات تنها سربرگ انتخاب شده

و یه گزینه هم برای ریست کردن تمامی سربرگ ها و گروه های جدید او در اختیار داریم.

با انتخاب Reset all customization کلیه سربرگ ها به حالت عادی و استاندارد نرم افزار ویزیو بر می گردد.

ما همین گزینه را انتخاب می کنیم.

مشاهده می کنید که پس از ریست کردن تغییرات، گروه ابزار Custom Tools دیگر در سربرگ Home وجود ندارد.

New Tab:

از دیگر امکاناتی که در این پنجره در اختیار داریم امکان ساخت یه سربرگ جدید هستش،

برای این کار از گزینه New Tab استفاده می کنیم.

Import/Export:

در صورتی هم که بخواهیم سفارشی سازی های انجام شده در ریبون را به یک سیستم جدید انتقال بدهیم

از گزینه های Import/Export استفاده می کنیم.

به این صورت که با استفاده از Export all customizations تمامی تغییرات و سفارش سازی ها را در یک فایل ذخیره کرده

و سپس همان فایل را از طریق گزینه Import customization file در یک سیستم دیگر Import می کنیم.

جهت مشاهده دوره های مایکروسافت بر روی این لینک کلیک نمایید.

جدیدترین اخبار ثبت نام کلاس های انلاین مجموعه فراز نتورک را در صفحات اجتماعی دنبال کنید.

VPN Tunnel در کریو کنترل

VPN Tunnel در کریو کنترل، به واسطه VPN Tunnel های این امکان فراهم می گردد تا بتوان دو شعبه از یک شرکت یا سازمان را که در موقعیت جغرافیایی متفاوتی قرار دارند متصل نمود. هرکدام از این شعب در شبکه های Local مجزایی قرار دارند و به واسطه ارتباط اینترنت و استفاده از VPN Tunnel ها اتصال دو شعبه امکان پذیر خواهد گردید. همانطور که می دانیم استفاده از ارتباطات اینترنتی مخاطرات و تهدید های متفاوتی را در بر خواهد داشت. جهت جلوگیری از این تهدید ها به واسطه VPN یک Tunnel به وجود می آید و ارتباط در بستر اینترنت به صورت امن بر قرار خواهد گردید. لایه های امنیتی رمزنگاری و احراز هویت موجود در Tunnel تهدید های امنیتی اینترنت را خنثی خواهد نمود.

VPN Tunnel در کریو کنترل

پیشنیاز ها

Default gateway: نکته ای که باید در نظر داشت این است که Default gateway تمامی کلاینت ها در دو شعبه باید آدرس کارت شبکه داخلی کریو کنترل همان شعبه تنظیم شده باشد

Static IP: در چنین سناریویی حداقل یک یا هر دو شعبه از آدرس IP ثابت که از طریق ارائه دهنده سرویس اینترنت ( ISP ) در دسترس قرار می گیرد، استفاده می نماید. و این آدرس می بایست به درستی بر روی کارت شبکه متصل به اینترنت تنظیم شده باشد.

Kerio Control: در هر دو شعبه باید کریو کنترل راه اندازی و در شبکه قرار داشته باشد

تنظیمات شعبه اصلی

در مرحله اول در کنسول مدیریتی کریو کنترل گزینه Interfaces را انتخاب می نماییم و روی صفحه یک کلیک راست نموده و گزینه Add و از زیر منوی مربوطه VPN Tunnel را انتخاب می کنیم. در پنجره باز شده در قسمت Name یک نام برای VPN Tunnel انتخاب می نماییم. در این قسمت بهتر است از نامی استفاده شود که قبلا در شبکه استفاده نگردیده. همچنین باید از فعال بودن گزینه Enable This Tunnel اطمینان حاصل نماییم. در قسمت بعدی تنظیمات مربوط به دو گزینه Active و Passive می باشد. چنانچه در شعبه اصلی از آدرس IP ثابت استفاده می کنیم می توانیم این قسمت را هم در حالت Active و هم در حالت Passive قرار دهیم اما اگر آدرس IP شعبه دوم که قصد برقراری Tunnel با آن را داریم یک آدرس IP ثابت نیست می بایست در حالت Passive قرار دهیم.

در این قسمت Active به معنای ایجاد کننده ارتباط می باشد. چنانچه گزینه Active انتخاب شود شعبه مورد نظر ایجاد کننده ارتباط خواهد بود. در شرایط Active مهم نیست که آدرس IP ثابت باشد یا خیر چرا که شروع کننده ارتباط ملزم به داشتن آدرس ثابت نمی باشد.

Passive زمانی انتخاب می گردد که قصد داشته باشیم یک شعبه فقط دریافت کننده ارتباط باشد. اگر هر دو شعبه را در حالت Active قرار دهیم ارتباط در هر دو شعبه به صورت دو طرفه بر قرار خواهد گردید. این نکته حائز اهمیت است که نمی توان هر دو شعبه را در حالت Passive قرار داد چرا که در این شرایط هیچ ارتباطی شکل نخواهد گرفت.

در این سناریو ما در شعبه اصلی از گزینه Active استفاده می نماییم و در این قسمت آدرس IP ثابت مقصد ( شعبه دوم ) را قرار می دهیم که فرضا این آدرس 2.2.2.2 می باشد. در قسمت Type گزینه Kerio VPN را انتخاب می نماییم. در تب Authentication یک fingerprint وجود دارد که این کد را باید در شعبه دوم وارد کنیم و همچنین Fingerprint شعبه دوم را نیز در قسمت Remote endpoint`s SSL certificate fingerprint شعبه اصلی وارد نماییم.

در تب Remote Networks می بایست آدرس شبکه داخلی ( Local ) مقصد را وارد نماییم. برای مثال اگر شبکه داخلی شعبه دوم 172.16.1.0/24 می باشد باید آن را در قسمت Remote Networks اضافه کنیم. جهت این کار روی Add کلیک نموده و NetID و Mask شبکه داخلی شعبه دوم را وارد می نماییم. دقت داشته باشیم که در این قسمت گزینه Use Custom routes حتما فعال باشد.

همچنین جهت برقراری ارتباطی پایدار تر بهتر است در تنظیمات DNS و در قسمت Custom DNS Forwarding دامنه سمت مقابل و DNS Server سرور مربوط به آن ارسال گردد. همچنین در قسمت Traffic Rules باید Rule مربوط به VPN Services را فعال نماییم تا کاربران VPN امکان برقراری ارتباط را داشته باشند.

علاوه بر Rule فوق می بایست در Local traffic هم در قسمت Source و هم در قسمت Destination گزینه All VPN tunnels وجود داشته باشد.

تنظیمات شعبه دوم

اکنون باید سناریوهای گزینه Put تنظیمات مربوط به شعبه دوم را مورد بررسی قرار خواهیم داد. در این سناریو ما قصد داریم هر دو شعبه به صورت دو طرفه ارتباط برقرار نمایند. به همین منظور در شعبه دوم نیز از حالت Active استفاده خواهیم نمود. تنظیمات مشابه شعبه اصلی انجام خواهد گرفت و در قسمت Active می بایست آدرس IP مربوط به سایت اصلی را وارد نماییم هم چنین در قسمت Remote endpoint`s SSL certificate fingerprint کد مربوط به شعبه اصلی را وارد می نماییم.

در مرحله بعدی مشابه شعبه اصلی در تب Remote Networks شبکه داخلی شعبه اصلی را وارد می نماییم.

دقت داشته باشید که مشابه شعبه اصلی کلیه تنظیمات DNS Server و Traffic Rules می بایست در شعبه دوم نیز انجام گیرد.

چگونگی ایجاد کلاس در سی شارپ

بعد از اینکه در جلسه اول با مفاهیم برنامه نویسی شی گرا آشنا شدیم حالا لازم است که به ایجاد کلاس در سی شارپ بپردازیم. یک کلاس که از روی آن شی ایجاد می شود 2 بخش بیشتر ندارد:

1. Attribute: که به آن اجزای داده ای می گوییم.
2. Method : که به آن اجزاء تابعی می گوییم.

ماشین را در نظر می گیریم: Car Class

برای یک ماشین اجزاء داده ای شامل رنگ ماشین، مدل ماشین، تعداد درها، تعداد لاستیک ها و …. می باشد.

و اجزاء تابعی یا رفتارها شامل روشن شدن،خاموش شدن،حرکت کردن، سرعت گرفتن و…. می باشد.

که بعداً متوجه می شوید Attribute ها دو نوع هستند:

1. یا فیلد هستند که واقعاً یک مقداری را ذخیره کرده اند.
2. یا Property هستند که یک وضعیت را در خودشون ذخیره کرده اند .

Method ها یا رفتارها می توانند تقسیم بشوند به:

1. ایونت ها ( event ها) :ایونت ها آن متدهایی هستند که اتوماتیک در اثر یک واکنش بیرونی Run می شوند.
2. اجزاء تابعی که ما باید فراخوانی کنیم (سناریوهای گزینه Put به کمک همین ایونت ها می توانیم با سایر اشیاء ارتباط برقرار کنیم.)

نحوه ایجاد کلاس در ویندوز فرم

برای ایجاد کلاس در سی شارپ ، ابتدا یک پروژه جدید ایجاد می کنیم و نامی را برای آن در نظر می گیریم.

بر روی نام پروژه ی برنامه راست کلیک کرده و گزینه Add را می زنیم:

دو راه داریم یا اینکه مستقیم روی گزینه ی Class کلیک کنیم و یا از New item داخل پنجره ای که باز می شود گزینه ی Class را انتخاب و نام کلاسمون را مشخص کنیم(طراحی کلاس ماشین) و بعد روی Add کلیک کنیم.

پسوند .CS مشخصه ی فایل سی شارپ است.

کلاس Car طبق پنجره ی فوق باز می شود.

کلمه ی کلیدی کلاس برای تعریف کلاس است . کلمات کلیدی با رنگ آبی مشخص شده اند.

گفتیم که کلاس از 2 بخش تشکیل شده است یکی فیلدها و دیگری متدها

فیلد: به متغیرهای داخل کلاس فیلد می گویند که حالت Object را برای ما تعیین می کنند .//

//—– فیلد ——
int id;
string nameCar;
string color;

//متد:به توابعی که داخل کلاس نوشته می شوند یعنی در واقع رفتار شی را مشخص می کنند توابع می گویند

ما در اینجا آمدیم تمام مشخصاتی که برای ماشین بود داخل یک کلاس نوشتیم مثل نامش٬ رنگش ٬ رفتارش …

کلاس یک الگویی است که ما آن را تعریف می کنیم. برای اینکه شی ایجاد کنیم باید از کلاس یک نمونه بسازیم. برای نمونه ساختن از کلاس از کلمه کلیدی new استفاده می کنیم:

تا اینجا به صورت مختصر با ایجاد کلاس در سی شارپ را آشنا شدیم،در ادامه میخواهیم مفاهیم را در قالب یک نمونه کاربردی از ایجاد کلاس در سی شارپ دنبال کنیم.

یک نمونه کاربردی از کلاس

قبل از این که شروع کنم بگویم که مهم نیست از چه زبان برنامه نویسی استفاده می کنید این مفاهیم می تواند برای هر زبانی استفاده شود.

با یک مثال شروع می کنیم Student را در نظر می گیریم. ابتدا یک پروژه جدید ایجاد می کنیم و یک کلاس برای Student ایجاد می کنیم:

کلاس Student طبق پنجره فوق برای ما ایجاد می شود. هم اکنون باید در نظر بگیریم که یک دانشجو چه چیزهایی دارد :

یک دانشجو کد دارد، نام دارد، نام خانوادگی دارد، سن دارد و…

یک دانشجو یک سری رفتار هم دارد مثلا رفتار انتخاب درس و …

//فیلدها
int ID;
string Name;
string LastName;

نمونه سازی کردن این کلاس(ساختن شی)

بر روی فرم می رویم و یک کنترل Button را روی فرم قرار می دهیم:

private void button1_Click(object sender, EventArgs e)

Student ObjStudent = new Student();

این رو بهش میگوییم Object یا نمونه سازی//

نکته:اگر بعد از اینکه new را نوشتید دو تا Space بزنید خودبه خود سی شارپ اسم کلاس را تایپ می کند//

کلمه کلیدی class برای تعریف کلاس است و کلمه کلیدیnew برای تعریف نمونه ساختن از کلاس است.

نکته:در کلاس تا ما new نکنیم که شی ساخته شود فضا به آن اختصاص داده نمی شود.

الان می خواهم به متغیرهای داخل کلاس دسترسی داشته باشم برای این کار با نوشتن Object ساخته شده از این کلاس و نوشتن دات( . ) به فیلدها و متدها می توانم دسترسی پیدا کنیم:

امّا مشاهده می کنیم که هیچ کدام از آنها نیستند، اینجا یک نکته دارد خوب دقت کنید 3 تا سطوح دسترسی داریم:

Public -1: عمومی

:Private -2 خصوصی

Protected-3 : اینجا در مورد آن توضیح نمی دهم چون در ارث بری خودش را نشان می دهد در آنجا Protected را معرفی می کنم.

اگر بخواهیم خارج از کلاس به متغیرها و توابع یک کلاس دسترسی پیدا کنیم از کلمه Public قبل از نام متغیرها و توابع استفاده می کنیم

وقتی هیچ کدام از سطوح دسترسی را ننویسیم به صورت پیش فرض آنها خصوصی(Private) هستند.

فیلد ID را public در نظر می گیریم و Name و LastName را Private تا ببینیم چه اتفاقی می افتد:

public int ID;
private string Name;
private string LastName;

پنجره فرم را باز می کنیم و داخل رویداد Click کنترل button یک نمونه از کلاس ایجاد می کنیم، می خواهیم ببینیم که آیا به فیلدها و متدها می توانیم دسترسی داشته باشیم:

مشاهده می کنیم که به فیلد ID دسترسی داریم چون سطح دسترسی آن را Public در نظر گرفتیم، الان سطح دسترسی Name و LastName را به Public تغییر می دهیم:

public string Name;

public string LastName;

private void button1_Click(object sender, EventArgs e)

Student ObjStudent = new Student();

MessageBox.Show(ObjStudent.ID.ToString()+”:”+ ObjStudent.Name+” “+ObjStudent.LastName );

برنامه را اجرا می کنیم و روی button1 کلیک می کنیم:

برای توابع داخل کلاس هم فرقی نمی کند آن را Public در نظر می گیریم:

public void SelectCourse()

برای اینکه تابع را هم به شما نشان دهم یک MessageBox داخل آن می نویسم امّا این نکته را باید بگویم که هیچ موقع داخل کلاس از MessageBox استفاده نمی کنیم من در اینجا برای اینکه فراخوانی متد را هم مشاهده کنید از MessageBox استفاده می کنیم.

using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Text;
using System.Threading.Tasks;

//است using System.Windows.Forms داخل MessageBox

class Student
public int ID;
public string Name;
public string LastName;
public void SelectCourse()

MessageBox.Show(“Object Oriented Programming”);
>
>
>

روی فرم یکی دیگر کنترل Button قرار می دهیم:

private void button2_Click(object sender, EventArgs e)

Student ObjStudent = new Student();
ObjStudent.SelectCourse();

برنامه را اجرا می کنیم:

نکته: هر اندازه ای که بخواهیم می توانیم از کلاس نمونه بسازیم.

پروژه محاسبه مساحت و محیط

برای درک بهتر ، سورس کد پروژه محاسبه ی مساحت و محیط مثلث و مستطیل ضمیمه گردید ، شما می توانید روی آن کلیک کنید :

پیش نمایشی از اجرای این برنامه به شکل زیر است:

امیدواریم از آموزش ایجاد کلاس در سی شارپ لذت برده باشید و مفاهیم را کاملا درک کرده باشید. در جلسه بعد به مثال پروژه ساده ماشین حساب می پردازیم. با ما همراه باشید.