پوشش ریسک یا هج

10.6 درصد از دارایی‌های ارز دیجیتال در اختیار صندوق‌های پوشش ریسک

هج کردن چیست و چه کاربردی دارد؟

هج کردن یا (hedging) در واقع به معنای خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی های دیگر است. یکی از راه کارهای اساسی و مفید که برای کاهش میزان ریسک در معاملات فارکس مناسب است هج کردن است. هج به معنی پوشش دهی ریسک یکی از استراتژی های ارزشمند یرای سرمایه گذاری و مدیریت نقدینگی است. این شیوه می تواند در تمامی بازارهای مالی کمک کننده باشد، در واقع از آن می توان به عنوان یک بیمه برای مقابله با جنبه های مختلف مالی استفاده نمود.

مفهوم هج کردن چیست؟

هج کردن یا پوشش ریسک یک استراتژی مدیریت ریسک است که در آن سرمایه گذاران و تریدرها از ابزارهای مالی برای مقابله با خطرات و ریسک‌ بازارهای مالی استفاده می‌کنند. این استراتژی با معاملات مشتقه، آپشن و فیوچرز کار می‌کند. آپشن و فیوچرز به توسعه استراتژی‌های سرمایه گذاری برای ضرر و زیان کمتر و سود مناسب کمک می‌کنند. از آنجایی که این استراتژی ریسک را کاهش می‌دهد، شما می‌توانید از سرمایه گذاری خود سود بیشتری کسب کنید. به همین دلیل همواره پیشنهاد می‌شود برای سرمایه گذاری‌های بلند مدت از این استراتژی استفاده کنید. به صورت کلی هج کردن به حالتی گفته می‌شود که تریدر بر روی دو احتمال متضاد در بازار، به صورت همزمان پوزیشن معاملاتی می‌گیرد. برای مثال، تریدر به طور همزمان بر روی نماد معاملاتی EUR/USD هم خرید و هم فروش می‌کند.

برای مثال:

بیایید نحوه عملکرد پوشش ریسک را با ذکر یک مثال مرور کنیم.

در بازار فارکس اگر جفت ارز EUR/USD را خریدید(BUY کردید) و در این معامله ضرر کردید؛ برای هج کردن باید در این معامله پوزیشن SELL باز کنید. همچنین می‌توانید با توجه به همبستگی جفت ارزها در سایر جفت ارزها مثل USD/JPY پوزیشن BUY بگیرید. همچنین پوزیشن SELL بر روی GBP/USD نیز می تواند انتخاب خوبی باشد.

توجه کنید که مثالها در مورد جفت ارزهایی بود که در دسته جفت ارزهای اصلی قرار می گیرند. این جفت ارزها روزانه میانگین جابجایی قیمت، مشخصی دارند و برای اینکه بتوانید ریسک معامله ضررده را کم کنید معامله دوم هم باید از بین جفت ارزهای اصلی باشد تا سرعت حرکتی نسبتا برابر با جفت ارز اول داشته باشد.

مساله ارزش پیپ و حجم پوزیشن موضوع بسیار مهم دیگری است که باید آن را هم در انتخاب جفت ارز معامله دوم در نظر بگیرید. هجینگ به خودی خود فرآیند پر ریسکی است که استفاده از آن نیازمند توجه به نکات مهمی است.

اصلی ترین عامل در استراتژی معاملاتی هجینگ تشخیص صحیح روند است. باید مراقب بود که جفت ارزهای معاملاتی دارای همبستگی مناسب باشد.

انواع مختلف هج کردن

هجینگ به طور کلی به سه نوع تقسیم می‌شود که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با معامله بر روی کالاها، ارزها یا اوراق بهادار مختلف سود کسب کنند. این سه دسته عبارتند از:

• قرارداد فوروارد: این قرارداد توافق نامه‌ای غیر استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد فوروارد شامل قراردادهای مختلفی مانند قراردادهای مبادله‌ای برای ارزها، کالاها و غیره است.
• قرارداد فیوچرز: یک قرارداد استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ خاص و مقدار استاندارد توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد آتی شامل قراردادهای مختلف مانند کالاها، قراردادهای آینده ارزها و غیره است.
• بازارهای پول: یکی از اجزای اصلی بازارهای مالی است که در آن وام‌های کوتاه مدت، استقراض، خرید و فروش با سررسید یک سال یا کمتر انجام می‌شود. این موضوع شامل اشکال مختلفی از فعالیت‌های مالی ارزها، عملیات بازار پول برای بهره، فراخوان سهام است که در آن‌ها وام‌های کوتاه مدت، استقراض، فروش و وام با سررسید یک سال یا بیشتر اتفاق می‌افتد.

هجینگ یا پوشش ریسک چه مزایایی دارد؟

1-مدیریت ریسک:

مدیریت ریسک اصلی‌ترین مزیت هج کردن در بازارهای مالی است. بازارهای مالی دارای ریسک‌های مالی مختلفی از جمله تغییر پوشش ریسک یا هج پوشش ریسک یا هج در ارزها، ارزش دارایی‌ها، عوامل اقتصادی و سیاسی است. بنابراین، سرمایه گذاری پوششی، سود شما را حفظ کرده و از سرمایه شما در برابر ریسک‌های بازار مالی محافظت می‌کند.

2-نقدینگی بالا:

سرمایه گذاری‌هایی که در آنها از پوشش ریسک استفاده می‌شود نقدینگی و سود مارجین بیشتری نسبت به سایر استراتژی‌های سرمایه گذاری دارد. زیرا این استراتژی امکان سرمایه گذاری در چند دارایی مالی را به شما داده و نقدینگی را افزایش می‌دهد. نقدینگی با کاهش مشکلات مالی افزایش پیدا می‌کند.

3-هزینه مارجین کمتر:

سرمایه گذاری‌هایی که در آنها از پوشش ریسک استفاده می‌شود مکانیزم قیمت انعطاف‌پذیری را به سرمایه گذاران ارائه می‌دهند. در پوشش ریسک، در مقایسه با سایر استراتژی‌های سرمایه‌گذاری، به هزینه مارجین کمتری نیاز دارید. در این حالت حتی اگر قیمت‌ها به طور مداوم در حال کاهش باشند، می‌توانید با قربانی کردن مارجین کمتر، از سرمایه خود در برابر ریسک محافظت کنید.

4-دسترسی به صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF):

علاوه بر دارایی‌های مالی رایج، پوشش ریسک همچنین به سرمایه گذاری در صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله نیز کمک می‌کند. صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله مانند صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک است اما سودآوری بالا و ریسک پایین را ارائه می‌دهد. سرمایه گذاری‌هایی که در آنها از پوشش ریسک استفاده می‌شود، از سرمایه شما در برابر تورم، ریسک نرخ ارز و سایر محدودیت‌های مالی محافظت می‌کند.

کلام پایانی:

هجینگ روش مهمی است که سرمایه گذاران می توانند برای محافظت از سرمایه گذاری های خود در برابر تغییرات ناگهانی و پیش‌بینی نشده در بازارهای مالی از آن استفاده کنند.

پوشش ریسک در بین سرمایه گذاران جهانی محبوبیت پیدا کرده است. اگردر صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله، فارکس یا سایر بازارهای مالی سرمایه گذاری می‌کنید، هج کردن به حفاظت از سرمایه در برابر ریسک‌های بازار ‌کمک می‌کند.

به زبان ساده، هج کردن به منظور کاهش ریسک سرمایه گذاری به خصوص در معاملات فارکس توسط مدیران صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله، تریدرها و شرکت‌ها استفاده می‌شود. این استراتژی نه تنها ریسک را کاهش می‌دهد؛ بلکه همچنین فرصت‌های کوتاه مدت و بلند مدت مختلفی را در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌دهد. بنابراین اگر می‌خواهید در یک دارایی مالی سرمایه گذاری کنید؛ باید از پوشش ریسک استفاده کنید.

هج فاند(Hedge Fund) یا صندوق پوششی چیست؟

هج فاندها صندوق های سرمایه گذاری بسیار پر رسیکی هستند که می توانند در سبد سرمایه گذاری خود انواع دارایی ها از جمله سهام، ملک، طلا یا هر دایی دیگری را نگهداری کنند. همچنین ممکن است این صندوق ها از انواع معاملات مانند معاملات اهرمی، فروش استقراضی ، اتخاذ موقعیت در ابزار مشتقه و بازارهای CFD جهت کسب سود استفاده کنند.

با توجه به ریسک بالای این صندوق ها چرا آنها را صندوق های پوششی یا صندوق های پوشش ریسک می نامند؟ هج فاندها تلاش می کنند تا با متنوع سازی سرمایه گذاری ها ریسک خود را پایین آورده و با استراتژی های مختلف به بازدهی بالا و مستقل از شرایط کلی بازار دست یابند.

هج فاندها یا صندوق های پوششی را می توان به دسته های مختلف تقسیم کرد. این دسته بندی ها ممکن از منظرهای متفاوت انجام شود. گاهی اوقات این صندوق ها بر حسب نوع استراتژی های بکار گرفته شده و گاهی بر اساس نوع دارایی هایی که صندوق ها در آن سرمایه گذاری کرده است طبقه بندی می شوند. این طبقه بندی به ما کمک می کند تا بتوانیم در هنگام سرمایه گذاری بازدهی و ریسک انواع مختلف هج فاندها را با هم مقایسه و گزینه مناسب تر را انتخاب.

انواع هج فاندها بر اساس استراتژی معاملاتی

در یک دسته بندی بر اساس استراتژی های معمول می توان صندوق ها را به چهار نوع تقسیم کرد. این استراتژی ها شامل: رویداد محور(event-driven)، ارزش نسبی(relative value)، کلان(macro) و پوشش ریسک سهام(equity hedge) می باشد.

1- استراتژی های رویداد محور:

هج فاند در این نوع استراتژی به دنبال کسب سود از رویدادهای کوتاه مدت است. این رویدادها ممکن است تملک یا تجدید ساختار کلی در یک شرکت باشد که شرکتهای دیگر را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. این نوع استراتژی از تحلیل جزء به کل استفاده می کند. انواع استراتژی هایی که در این دسته قرار می گیرند به شرح زیر است.

• آربیتراژ ادغام: در این استراتژی زمانیکه یک شرکت اعلام می کند که قصد تملک یا ادغام با شرکت دیگر را دارد سهام شرکت مورد تملک خریداری و سهام شرکت سرمایه گذار را فروخته می شود. در این حالت مدیر هج فاند انتظار دارد شرکت سرمایه گذار برای تملک شرکت کوچکتر بهای گزافی بپردازد که بخشی از آن از طریق بدهی تامین می شود. در این استراتژی ریسک این وجود دارد که ادغام یا تملک اتفاق نیفتد و یا صندوق در زمانبندی مناسب از موقعیت های خرید و فروش خود خارج نشود.
• تجدید ساختار: در این استراتژی تمرکز بر روی شرکتهای ورشکسته یا در حال ورشکستگی است. هج فاندها تلاش می کنند تا از طرق مختلف از سهام شرکتهای در حال ورشکستگی کسب سود کنند. ممکن است هج فاند اوراق با درآمد ثابت این شرکتها را با قیمت بسیار پایین خریداری کند. این کار زمانی انجام می شود که انتظار تجدید ساختار و بهبود شرایط شرکت مورد نظر وجود دارد. همچنین ممکن است هج فاند در یک رویکرد پیچیده تر اوراق بدهی با اولویت بالاتر را خریداری و اوراق بدهی بنجل را بصورت استقراضی بفروشد. به همین ترتیب ممکن است سهام ممتاز خریداری و سهام عادی بصورت استقراضی فروخته شود. این معاملات به امید افزایش شکاف قیمتی بین دو نوع اوراق انجام می شود.
• سهامدار مخالف: در این نوع استراتژی ها هج فاند می خواهد با خرید درصد قابل توجهی از سهام یک شرکت بر روی سیاست ها و خط مشی های آن شرکت تاثیر بگذارد. ممکن است هج فاند از واگذاری زیر مجموعه ها، تقسیم سرمایه بین سهامداران و تغییرات مدیریتی حمایت کند.
• موقعیت های خاص: این استراتژی تمرکز بر سهام شرکتهایی دارند که درگیر تجدید ساختار به غیر از ادغام تملک یا ورشکستگی هستند. در این رویکرد فعالیت هایی مانند انتشار و بازخرید اوراق بهادار، توزیع سرمایه و فروش دارایی ها مورد توجه واقع می شود.

2- استراتژی های ارزش نسبی:

این استراتژی به دنبال کسب سود از قیمت گذاری نا صیحیح بازار در مورد چند اوراق مرتبط است. انتظار بر این است که با گذشت زمان کوتاهی این قیمت گذاری های اشتباه اصلاح شوند. مثال هایی از استراتژی ارزش نسبی در زیر آمده است.

• آربیتراژ اوراق با درآمد ثابت قابل تبدیل: این روش در پی کسب سود از قیمت گذاری اشتباه اوراق قرضه قابل تبدیل به سهام است بگونه ای که اوراق قرضه خریداری و سهام مربوطه فروخته می شود.
• اوراق با درآمد ثابت با پشتوانه دارایی: این استراتژی ها تمرکز بر ارزش نسبی بین انواع اوراق با درآمد ثابت با پشتوانه دارایی(ABS) و اوراق رهنی(MBS) دارد تا بتواند از قیمت گذاری اشتباه اوراق با پشتوانه دارایی، کسب سود کند.
• اوراق درآمد ثابت معمول: این استراتژی وارد اوراق بدهی دو شرکت متفاوت، اوراق یک شرکت و اوراق دولتی یا اوراق مختلف یک ناشر خاص می شود.
• نوسان پذیری: این استراتژی ها از اختیار خرید و اختیار فروش در یک دارایی خاص یا در دارایی های مختلف استفاده می کنند. قیمت اختیار معامله ، نوسان ضمنی قیمت ها را منعکس می کند و هر چه قیمت ها نوسان بیشتری داشته باشند قیمت اختیار معامله نیز افزایش می یابد.
• استراتژی چندگانه: در این استراتژی بجای تمرکز بر قیمت های نسبی یک طبقه دارایی یا یک ابزار مالی، کل بازار برای یافتن هر نوع فرصت جستجو می شود.

3- استراتژی های کلان:

هج فاندهایی که از این نوع استراتژی استفاده می کنند با رویکرد کل به جزء سعی در شناسایی روندها در بازارهای مالی جهان دارند. بطور کلی این صندوق ها معاملات خود را در بازارهای سهام، اوراق بدهی، ارز و کالا انجام می دهند. هج فاندهای کلان با استفاده از فاکتورهای کلان اقتصادی روندهای کلی بازار را پیش بینی می کنند و جهت کسب سود وارد موقعیت های خرید و فروش مختلفی می شوند.

4- استراتژی های پوشش ریسک سهام:

این نوع صندوق ها را می توان بعنوان اولین هج فاند ها در نظر گرفت. آنها با تمرکز بر بازارهای سهام موقعیت های خرید و فروش روی سهام و ابزار مشتقه سهام می گیرند. نمونه هایی از استراتژی های این دسته از هج فاندها در زیر آمده است:

• بازار خنثی: در این استراتژی با استفاده از تحلیل بنیادی و تکنیکال، سهام قیمت گذاری شده بالاتر یا پایین تر از ارزش ذاتی کشف می شود. سپس سهام با قیمت بیش از ارزش ذاتی بصورت استقراضی فروش و سهام با ارزش خریداری می شود. این صندوق های پوششی سعی می کنند تا با حفظ خالص موقعیت های خود بازده مستقلی از بازده بازار کسب کنند و در اصطلاح بتای نزدیک به صفر داشته باشند. رویکرد این است که از یک دارایی خاص کسب سود شود در حالیکه ریسک کل بازار کنترل می شود.
• رشد بنیادی: در این رویکرد سهامی که از نظر بنیادی قوی هستند به منظور رشد زیاد در قیمت خریداری می شوند.
• ارزش بنیادی: صندوق در این استراتژی سهامی را خریداری می کند که از ارزش ذاتی خود کمتر قیمت گذاری شده است.
• جهت گیری آماری: این استراتژی از تحلیل تکنیکال جهت خرید و فروش و یافتن روابط بین اوراق مختلف استفاده می کند.
• تمایل به فروش: این استراتژی بدنبال یافتن اوراقی است که بیش از ارزش ذاتی قیمت گذاری شده اند. برای این منظور هم از تحلیل بنیادی و هم از تحلیل تکنیکال استفاده می شود.
• بخش مشخص: در این استراتژی هج فاند در یک صنعت فعال است و بدین صورت فعالیت خود را تخصصی می کند.

بسیاری از هج فاندها با تمرکز بر یک استراتژی یا یک دسته از دارایی ها فعالیت خود را آغاز و در صورت موفقیت کار خود را گسترش داده و از استراتژی های چند گانه استفاده می کنند. گر چه سرمایه گذاری در هج فاندهای تک استراتژی مزیت هایی مانند تخصص بیشتر در یک زمینه، دسترسی با سرمایه کمتر و مدیریت تخصصی را برای سرمایه گذار فراهم می کنند تفاوت اصلی بین هج فاندهای تک استراتژی با هج فاندهای استراتژی چند گانه در کارمزدهای مدیریتی بالاتری است که سرمایه گذار به صندوق می پردازد. هر هج فاند معمولا دو کارمزد دارد. درصدی که بر دارایی تحت مدیریت صندوق اعمال می شود بعلاوه درصدی از بازده صندوق که بعنوان کارمزد انگیزشی مدیریت می باشد. برای مثال ممکن است کارمزد مدیریت صندوق برابر با بیست درصد کل بازده بعلاوه دو درصد مجموع دارایی تحت مدیریت باشد. بنابراین با توجه نرخ بالای کارمزد این نوع صندوق ها بسیار حائز اهمیت است که قبل از سرمایه گذاری در صندوق های پوششی به ساختار کارمزد آن توجه شود. برخی اوقات کارمزد انگیزشی تنها زمانی از سرمایه گذار کسر می شود که صندوق حداقل بازدهی از قبل تعیین شده را کسب کرده باشد. معمولا این حداقل بازدهی برابر با نرخ بازده بدون ریسک است.

هج «Hedging» چیست و چه کاربردی دارد؟

هِج یا «Hedge» در لغت به معنای «پرچین، حصار، مانع، مصونیت، از زیر در رفتن و طفره زدن» است. در اصطلاح مالی نیز هِج را می‌توان مانند حصاری در برابر ضرر در نظر گرفت که سرمایه افراد را برابر ریسک‌های بالا مصون می‌دارد. عمل هِجینگ را می‌توان مانند بیمه‌ نیز در نظر گرفت. وقتی شما خود، ماشین یا خانه‌تان را بیمه می‌کنید، در واقع دارید ریسک ضررهای هنگفت اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی را کاهش می‌دهید.

با توجه به اینکه نرخ و قیمت در بازارهای مالی دچار نوسانات پی در پی می‌شود، کمتر کسی است که بتواند حرکت دقیق قیمت‌ها در ساعات آتی را درک کند. معمولاً تریدها و تحلیل‌ها نیز صرفاً حدس پوشش ریسک یا هج و گمان‌هایی هستند که با توجه به روند حرکت نمودارهای گذشته و اطلاعات بنیادی سهام، ارزها و دیگر دارایی‌های مالی صورت می‌گیرد. بنابراین هیچکس نمی‌تواند به‌صورت ۱۰۰ درصد از نوسانات بازار آگاهی داشته باشد. همین عدم آگاهی را می‌توان اساس عملیات هِجینگ در نظر گرفت.

استراتژی هِج و نحوه انجام معاملات در فارکس

هِج قابلیتی است که معاملات را در برابر نوسانات شدید و حواشی مقطعی بازارها حفظ می‌کند. فارکس به عنوان بزرگترین بازار مالی جهان، در هر شبانه‌روز سهم بزرگی از سرمایه افراد را به گردش درمی‌آورد. مفهوم هِج در آموزش فارکس بیشتر به معنای «معامله در دو جهت عکس» به کار برده می‌شود.

برخی از بروکرها امکان این را برای کاربران خود ایجاد می‌کنند که به‌صورت همزمان بتوانند یک جفت‌ارز را خریداری کرده و آن را به فروش برسانند. یعنی یک پوزیشن خرید و یک پوزیشن فروش برای یک جفت ارز خاص را همزمان باز کنند. در پوشش ریسک یا هج این‌صورت اگر معامله اول شما به سمت نزول سوق پیدا کند، معامله فروش شما می‌تواند ضرر آن را جبران کند. البته افراد می‌توانند معامله اول خود را نگه‌دارند و زمانی‌که احساس خطر کردند، آن را با یک معامله دیگر به هِجینگ بکشانند!

اگرچه در زمان باز بودن معاملات همزمان هج در فارکس، سود هریک از آن‌ها برابر با «صفر» است، اما زمانبندی صحیح یک تریدر حرفه‌ای می‌تواند در نهایت سود بیشتری را از هجینگ ایجاد نماید. هج نقش یک محافظ را دارد؛ چراکه شما به کمک آن می‌توانید بدون بستن پوزیشن اولیه، معامله دیگری را باز کنید. در این صورت حتی اگر معامله اول با ضرر بسته شود، معامله دیگر می‌تواند سود خوبی به همراه داشته باشد. وقتی معامله برای یک جفت‌ارز خاص مانند USD/GBP انجام شود، یکی از معاملات خرید یا فروش این جفت‌ارز با سود و دیگری با ضرر همراه است. اینجاست که عمل هج باعث می‌شود تا پوشش ریسک یا هج ضرر حاصله با سود معامله دیگر همان جفت‌ارز جبران شود.

• مطالب بیشتر :سواپ (SWAP) چیست؟

انواع مختلف هج کردن

در این قسمت با هدف پاسخ به سؤال استراتژی‌های مختلف هج در فارکس چیست، سه نوع مختلف از این سیستم را معرفی خواهیم کرد.

قراردادی است بین دو طرف برای خرید یا فروش دارایی در تاریخ معین و به قیمت معین. این مورد شامل قراردادهایی مانند قرارداد Forward برای مبادله کالاها و ارزها نیز می‌شود.

این یک قرارداد استاندارد بین دو طرف برای خرید یا فروش دارایی‌ها به قیمت و مقدار توافق شده در تاریخ مشخص است. قراردادهای آتی ارز نیز در این نوع هج قرار می‌گیرند.

بازارهایی هستند که در آن خرید، فروش، وام و استقراض کوتاه مدت با سررسید کمتر از یک سال انجام می‌شود.

روش هجینگ در فارکس بدون نیاز به تحلیل تکنیکال

تا اینجا دیدیم که هج در فارکس چیست. هج یا پوشش ریسک در بازار فارکس، فرآیند محافظت از موقعیت یک جفت ارز در برابر خطر زیان است. دو استراتژی اصلی برای هج در فارکس وجود دارد.

معامله‌گرها می‌تواند یک هج در فارکس ایجاد کنند تا به طور کامل از موقعیت موجود در برابر حرکت نامطلوب در جفت ارز محافظت کنند. برای انجام این کار با استفاده از استراتژی اول، باید هر دو موقعیت short و long جفت ارز را به صورت همزمان نگه دارند. این نسخه از هج در فارکس، به عنوان «perfect hedge» شناخته می‌شود، زیرا تمام ریسک(و در نتیجه تمام سود بالقوه) مرتبط با ترید را در زمانی که هج فعال است حذف می‌کند.

معامله‌گرها می‌توانند با استفاده از امکانات بازار ارز، یک هج در فارکس ایجاد کنند تا از یک موقعیت موجود در برابر حرکت نامطلوب در جفت ارز محافظت کند. از این استراتژی به عنوان «imperfect hedge» یاد می‌شود؛ زیرا موقعیت حاصل معمولاً فقط بخشی از ریسک (و بنابراین فقط بخشی از سود بالقوه) پوشش ریسک یا هج مرتبط با ترید را حذف می‌کند. به این مثال توجه کنید:

تصور کنید شما برای مدت زیادی در موقعیت AUD/USD باقی مانده‌اید و آن را با قیمت ۷۶/۰ دلار باز کرده بودید. حال متوجه شده‌اید که قرار است نزول شدیدی رخ دهد، بنابراین تصمیم می‌گیرید برای انجام هج سیستم در قیمت پوشش ریسک یا هج ۷۵/۰ با انقضای یک ماهه ضرر را پوشش دهید. حال اگر در زمان انقضا، قیمت کمتر از ۷۵/۰ دلار باشد، ضرر خواهید کرد. اگر برعکس قیمت جفت ارز افزایش داشته باشد، می‌توانید موقعیت را منقضی کنید و فقط کارمزد صرافی را بپردازید.

نحوه انجام هجینگ سیستم چیست؟

• مطالب بیشتر :استراتژی معاملاتی (Trading Strategy)

• استراتژی‌های هج در فارکس اغلب توسط معامله‌گران پیشرفته‌تر استفاده می‌شوند، زیرا به دانش نسبتاً عمیق بازارهای مالی نیاز دارند. این بدان معنا نیست که اگر در کار ترید تازه وارد هستید، نمی‌توانید ریسک را پوشش دهید، اما مهم است که بازار فارکس را درک کنید و ابتدا برنامه معاملاتی خود را ایجاد کنید.

شاید مهمترین گام در شروع هج در فارکس، انتخاب یک جفت ارز برای معامله باشد. این به ترجیحات شخصی شما بستگی دارد، اما انتخاب یک جفت ارز اصلی گزینه‌های بسیار بیشتری را برای استراتژی‌های پوشش ریسک در اختیار شما قرار می‌دهد تا یک جفت ارز فرعی.

ملاحظات دیگر باید شامل میزان سرمایه‌ای باشد که در دسترس دارید، زیرا باز کردن موقعیت‌های جدید به پول بیشتری نیاز دارد و اینکه چقدر زمان برای نظارت بر بازارها صرف می‌کنید.

آیا می‌توان معاملات هج را لغو کرد؟

گفتیم که هج در فارکس برای جلوگیری از ضرر معامله اولی انجام می‌گیرد. حالا اگر شما پوزیشن دوم را استارت زده باشید، اما پوزیشن اولیه شما در جهت بسیار خوب و مساعدی حرکت کند، قطعاً دیگر نیازی به هج نخواهید داشت. در چنین شرایطی می‌توانید پوزیشن دوم را بلافاصله ببندید یا یک حد ضرر «Stop Loss» روی آن بگذارید.

هج «Hedge» در متاتریدر

متاتریدر «Meta Trader» به عنوان محبوب‌ترین و کاربردی‌ترین نرم‌افزار تریدینگ فارکس، بسته به بروکر «Broker» انتخابی، می‌تواند امکانات Hedging را در اختیار تریدرها قرار دهد. به کمک تنظیمات متاتریدر می‌توان حتی کلیه پوزیشن‌های هجینگ را به صورت همزمان خاتمه داد. برای پایان دادن به معاملات هج در متاتریدر می‌توانید از پوشش ریسک یا هج گزینه‌ی multiple close by این نرم‌افزار استفاده کنید.

• مطالب بیشتر: دوره پرایس اکشن چارت ریدینگ(chart reading)

نکات تکمیلی استفاده از هج در فارکس

همانطور که در ابتدا هم عنوان کردیم، استفاده خودسرانه از هج و باز کردن پوزیشن‌های مبتنی بر هج، می‌تواند حساب افراد را خالی کند. برای استفاده از هج نکاتی وجود دارد که آگاهی از آن‌ها برای هر تریدر ضروری است. این نکات به قرار زیر هستند:

• باز کردن معاملات هج در فارکس رایگان نیست و هزینه دارد. بنابراین باید به صورت مطمئن و اصولی از آن استفاده کرد. اگر به صورت پی در پی هج کنید، هر بار حساب اصلی‌تان کاهش پیدا خواهد کرد. پوشش‌های ریسک این نوع از معاملات می‌توانند سود حاصله را نیز کاهش دهند. پس باید با اطمینان و حساب شده باز شوند.
• در موقعیت‌های خطر و نوسانات شدید بازار، باز کردن پوزیشن‌های برعکس برای هجینگ به صورت ذاتی، ضرر را کاهش می‌دهند.
• اگر معاملات شما روندی صعودی را طی کنند، هیچ نیازی به باز کردن معامله هج نیست.
• هج را می‌توان یک شگرد عملیاتی برای کاهش ریسک‌ و ضررهای بالقوه در آینده دانست و تنها در موقعیت‌های خاص از آن استفاده کرد.
• معمولاً در آموزش مقدماتی فارکس، اشاره چندانی به هجینگ نمی‌شود؛ چراکه هر تریدر باید با قبل از هج، با دیگر اصطلاحات بازار فارکس آشنایی کامل داشت باشد. وقتی یک تریدر مبتدی نتواند معاملات ساده را مدیریت کند، نمی‌تواند یک معامله هج را به خوبی استارت بزند.
• در فارکس می‌تواند با استفاده از دو جفت‌ارز متمایز در برابر یک ارز خاص، عملیات هجینگ را انجام داد. حتی می‌توان در مورد ارزهای مختلف هم هج را به کار گرفت. برای مثال، اگر شما دو معامله خرید و فروش را باز کنید که در هردوی آن‌ها یک طرف معامله، ارز یورو باشد، بنابراین روند حرکت این ارز می‌تواند در سود و زیان دو معامله شما نقش داشته باشد. البته انجام چنین هج‌هایی باید با آگاهی کامل انجام شود، چراکه پیچیده‌تر از حالت عادی است!

سخن نهایی

ممکن است در ابتدا، انجام هر معامله تازه در فارکس با استرس زیادی همراه باشد، بنابراین با سرمایه‌های غیرکاربردی شروع کنید. هرگز از درآمد ضروری خود در سرمایه‌گذاری‌ها استفاده نکنید، چراکه ماهیت سرمایه‌گذاری با پس‌انداز و سرمایه‌های اضافی گره خورده است. با معاملات کوچک شروع کنید و به سودهای کمتر قانع باشید.

۱۰.۶ درصد از دارایی‌های ارز دیجیتال در اختیار صندوق‌های پوشش ریسک

10.6 درصد از دارایی‌های ارز دیجیتال در اختیار صندوق‌های پوشش ریسک

Get real time updates directly on you device, subscribe now.

صندوق‌های پوشش ریسک یا هج فاند (hedge funds) آمریکای شمالی، پیشتاز سرمایه گذاران کنجکاو بازار رمز ارز هستند. صندوق‌های اتحادیه اروپا و انگلیس از صندوق آمریکای شمالی چندان عقب‌تر نیستند. انتظار می‌رود صندوق‌های اتحادیه اروپا و انگلیس طی ۵ سال ۶.۸ درصد از دارایی‌های خود را به رمز ارزهای بازار کریپتو کارنسی اختصاص دهند.

افزایش سرمایه گذاری در بیت توسط مدیران صندوق‌های پوشش ریسک

نظرسنجی جدید از ۱۰۰ مدیر مالی صندوق‌های پوشش ریسک انجام شده است. این نظر سنجی نشان داده است که آن بخش قصد دارد در آینده‌ای نزدیک، میزان تعاملات خود را در بازار رمز ارز افزایش دهد.

این نظر سنجی توسط گروه اینترتراست (Intertrust) انجام شده است. بررسی‌های این نظر سنجی نشان می‌دهد که اگر پیش‌بینی پاسخ‌دهندگان در تمام بخش منعکس شود و به گوش همه کارکنان آن بخش برسد، مقدار دارایی‌های نگهداری شده توسط صندوق‌های پوشش ریسک به۳۱۲ میلیارد دلار می‌رسد. سرمایه‌های مستقر در ایالات متحده در کلاس جدید دارایی روند صعودی داشت. آن‌‌‌ها انتظار داشتند که طی ۵ سال، میزان قرارگیری پرتفولیو خود در معرض ارز دیجیتال را افزایش دهند. انتظار آن‌ها بر این بود که به طور متوسط مقدار ۱۰.۶ درصد افزایش را تجربه کنند.

درصد سرمایه گذاری اتحادیه اروپا کم‌تر از آمریکا است

از آن طرف، صندوق‌های پوشش ریسک در اتحادیه اروپا و انگلستان درصد کم‌تری را در این کار سرمایه گذاری کردند. آن‌ها به طور متوسط مقدار ۶.۸ درصد از دارایی‌های خود را به بازار ارز دیجیتال اختصاص دادند. گزینه‌هایی پوشش ریسک یا هج که گروه اینترتراست (Intertrust) برسی کردند شامل افسران ارشد مالی و بودجه بود. این افسران به تنهایی مبلغ ۷.۲ میلیارد دلار دارایی را در اختیار دارند. به نظر می‌رسد که مدیرعاملان شرکت‌ها نیز حداقل ۱ درصد از پرتفولیو خود را در بازار کریپتو کارنسی سرمایه گذاری کرده باشند.

یکی از مدیران برجسته صندوق‌های پوشش ریسک، پاول تئودور جونز (Paul Tudor Jones) است. او یکی از مدافعان بیت کوین با وجود نگرانی‌های موجود برای تورم اقتصادی است. آنتونی اسکاراموچی (Anthony Scaramucci) مدیر عامل شرکت اسکای بریج (SkyBridge Capital) است. او پتانسیل بیت کوین را فراتر می‌بیند و معتقد است بیت کوین از طلا با ارزش‌تر است.

نحوه مدیریت ریسک بروکرهای فارکس | روش دوم: A-Book

اینکه بروکر طرف مقابل شما در معامله است، لزوما به این معنا نیست که باید در هر معامله‌ای بازنده باشد، و ضرر متوجه او شود. در مقاله قبلی خواندیم که روش مدیریت ریسک B-Book در بروکرهای فارکس به چه صورت اتفاق می‌افتد.

اما اگر بروکر نخواهد گزینه B-Book را انتخاب کند یا به عبارت دیگر نخواهد ریسک بازار را بپذیرد، می‌تواند ریسک را به طرف سومی منتقل کند. به این روش «هجینگ» نیز گفته می‌شود. با ما همراه باشید تا با بروکر A-Book بیشتر آشنا شوید. این مقاله از وبسایت معتبر babypips.com می‌باشد، که توسط کارشناسان ایران بروکر ترجمه، و در دسترس شما قرار گرفته است.

بروکر A-Book چیست؟

در روش A-Book، بروکر ریسک بازار را به یکی دیگر از شرکت‌کنندگان، در بازار نهادی فارکس منتقل می‌کند.

این طرف سوم ممکن است بانک، بازارساز الکترونیک غیربانکی، صندوق پوشش ریسک، یا حتی یک بروکر دیگر باشد.

بروکر همیشه و در هر زمان باید پذیرای معاملات مشتریان باشد، به همین خاطر و برای اطمینان از اینکه می‌تواند هر معامله جدیدی را پوشش دهد، به یک شرکت‌کننده دیگر نیاز دارد که دائما مظنه‌های قابل معامله ارائه دهد.

به این مدل از فعالان بازار، تأمین‌کنندگان نقدینگی (liquidity provider) گفته می‌شود.

هر موقع که بروکر فروشنده باشد، یک تأمین‌کننده نقدینگی خریدار است.

بروکر چگونه ریسک بازار را منتقل می‌کند؟

هر زمان که بروکر وارد معامله‌ای برعکس مشتری شود، و ریسک بازار را منتقل کند، اجرای A-Book اتقاق افتاده است.

زمانی که به بروکر سفارشی از مشتری می‌رسد، وارد معامله دیگری در همان مسیر با تأمین‌کننده نقدینگی می‌شود.

به این شکل، بروکر معامله مشتری را «هج» کرده، یا «پوشش» داده است.

پوزیشن بروکر در مقابل تأمین‌کننده نقدینگی، «پوزیشن پوشش» یا «هج» است.

مثال برای ‌معامله A-Book: مشتری EUR/ USD را می‌خرد

با این مثال بهتر متوجه می‌شوید که چگونه بروکر ریسک بازار را منتقل می‌کند.

السا تصمیم گرفته ۳،۰۰۰،۰۰۰ EUR/USD را با قیمت ۱.۲۰۰۰ بخرد.

این به آن معناست که بروکر او در پوزیشن فروش ۳،۰۰۰،۰۰۰ EUR/USD است.

بر اساس سیاست‌های مدیریت ریسک بروکر، این عدد بالاتر از حد ریسک است، بنابراین لازم است ریسک را انتقال دهد.

بروکر یک طرف دیگر پیدا می‌کند، و ۳،۰۰۰،۰۰۰ EUR/USD از او می‌خرد، یعنی این بار پوزیشن خرید را باز می‌کند.

این پوزیشن خرید، مستقیما پوزیشن فروشی را که در مقابل السا دارد، جبران می‌کند.

البته توجه داشته باشید که معامله السا تغییری نکرد و همچنان طرف دیگر معامله السا، بروکر است.

بروکر، معامله السا را مستقیما به تأمین‌کننده نقدینگی وصل نکرد (چیزی که بعضی بروکرها ادعا می‌کنند)، بلکه طرف مقابل معامله السا همچنان بروکر است.

در واقع، بروکر به منظور انتقال ریسک بازار، معامله‌ای مشابه اما کاملا مجزا با تأمین‌کننده نقدینگی انجام می‌دهد، که به آن همان A-Book گفته می‌شود.

کاری که بروکر انجام می‌دهد این است که معامله السا را کپی می‌کند، و همان را با طرف دیگری انجام می‌دهد. این طرف دیگر، تأمین‌کننده نقدینگی است.

در اصل، بروکر معامله مشتری‌اش را با یک تأمین‌کننده نقدینگی در بازار نهادی فارکس انجام می‌دهد.

این دو معامله، هرچند شبیه، اما کاملا جدای از هم هستند. در واقع، بروکر با روش A-Book، دو معامله انجام می‌دهد که در یک معامله مشتری طرف مقابلش است و در معامله دوم، تأمین‌کننده نقدینگی طرف دیگر است.

• در پوزیشن خرید السا، بروکر طرف مقابل است.
• در پوزیشن فروش تأمین‌کننده نقدینگی، بروکر طرف مقابل است.

سناریوی اول: قیمت EUR/ USD بالا می‌رود

بیایید یک سناریو بچینیم که در آن قیمت EUR/ USD بالا می‌رود و ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.

همانطور که می‌بینید در این معامله السا سود کرد و معامله به ضرر بروکر تمام شد.

اما، بروکر ‌وارد معامله دیگری با تأمین‌کننده نقدینگی شده پوشش ریسک یا هج و در آن معامله سود کرده است که در نهایت سود و ضررش برابر شده است!

سودی که از معامله دوم به جیب زد، پوشش ضرر معامله اول بود، پس نهایتا بروکر نه سود کرد و نه ضرر!

سناریوی دوم: قیمت EUR/ USD پایین می‌آید

حالا ببینیم اگر قیمت پایین بیاید چه می‌شود.

همانطور که می‌بینید معامله السا با ضرر زیادی بسته شد، و این یعنی بروکر سودی معادل ضرر السا به جیب زد.

اما، بروکر ریسکش را به تأمین‌کننده نقدینگی منتقل کرده بود، پس بروکر خیلی هم نمی‌تواند خوشحالی کند.

بروکر در معامله دوم در برابر تأمین‌کننده نقدینگی ضرر کرد و در نهایت مقدار سود و ضرر صفر شد.

اگر به دو مثال بالا دقت کرده باشید، بروکر در نهایت هیچ پولی به دست نیاورده است.

پس اگر این طور باشد، بروکرهای فارکس با استفاده از روش A-Book چه طور کسب درآمد می‌کند؟! در درس بعد به این سؤال پاسخ خواهیم داد.