معایب ارز فیات

تنها شباهت ارز فیات و ارز دیجیتال بدون پشتوانه بودن آن‌ها است.

ارز دیجیتال سنترالیتی (Centrality) چیست و چه کاربردی دارد؟ مزایا و معایب

سنترالیتی (Centrality) یکی از ارزهای دیجیتال آینده دار است. این پلتفرم به کاربران این امکان را می‌دهند تا با انتقال معاملات همتا به همتای خود، کارهای روزمره خود را مدیریت کنند و به توسعه‌دهندگان امکان ساخت و طراحی اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را می‌دهد. در ادامه این مقاله از مجله صرافی معتبر رمزینکس بیشتر با رمز ارز سنترالیتی، مزایا و معایب سنترالیتی و آینده این رمز ارز آشنا خواهید شد.

ارز دیجیتال سنترالیتی چیست؟‌

ارز دیجیتال سنترالیتی یک ونچر استودیو (venture studios) است که با توسعه‌دهندگان و مبتکران مارکت پلیس (marketplace) برای توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز فعالیت می‌کند. با استفاده از این برنامه‌ها، مصرف‌کنندگان می‌توانند فعالیت‌ها و کارهای روزمره خود را از طریق معاملات همتا به همتا مدیریت کنند.

کاربران رمز ارز سنترالیتی برای استفاده از این برنامه ها به یک سیستم و زیرساخت مجهز به بلاک چین متکی هستند.

تیم توسعه‌دهنده سنترالیتی، از رهبران ونچر استودیو بلاکچین در سراسر جهان هستند. ۷۵ نفر از قسمت‌های مختلف جهان مانند اوکلند، سنگاپور، ملبورن و لندن در این تیم حضور دارند.

علاوه بر این پلتفرم سنترالیتی از یک شبکه جهانی سرمایه‌گذاری پشتیبانی می‌کند که دارای یک چشم‌انداز مشترک برای کمک به مردم سراسر دنیا در استفاده از بلاکچین در آینده است.

ارز دیجیتال سنترالیتی چگونه از بلاکچین استفاده می‌کند؟

سنترالیتی روش خاصی برای استفاده از بلاکچین آگنوستیک دارد. سنترالیتی در وب سایت خود اعلام کرده است که از چندین پروتکل مختلف استفاده می‌کند، یکی از این‌ها، پروتکل خود سنترالیتی است که به نظر می‌رسد مزایا و امکانات ویژه و منحصر به فردی را ارائه می‌دهد.

سنترالیتی با کمک پروتکل و بلاکچین خود، یک مارکت پلیس غیرمتمرکز و مقیاس‌پذیر را برای کاربران ایجاد کرده است.

علاوه بر این سنترالیتی از طیف گسترده‌ای از قراردادها از جمله قراردادهای هوشمند برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کند. این قراردادها کاربردها و کارایی‌های مختلفی برای پروتکل سنترالیتی به دنبال دارند، به عنوان نمونه می‌توان از آن‌ها برای تقسیم درآمد، پرداخت هزینه‌ها، پرداخت جوایز دارندگان توکن، تبادل توکن‌ها و مدیریت هویت کاربران استفاده کرد.

تمام این قراردادهای هوشمند به صورت عمومی در شبکه قرار می‌گیرند و تمام کاربران می‌توانند آن را بررسی کنند.

ارز دیجیتال سنترالیتی چه هدفی دارد؟

تیم توسعه‌دهنده رمز ارز سنترالیتی، هدف از طراحی این ارز دیجیتال را پاسخ به نیازهای جهانی کاربران به فضایی عادلانه و برابر، اعلام کردند.

این تیم بر این باور است که شرکت‌های بزرگ اینترنتی نباید داده‌های کاربران را کنترل کنند، به همین دلیل سنترالیتی یک بازار برای کاربران ایجاد کرده است که کاربران مدیریت و کنترل داده‌ها و اطلاعات خود را در اختیار دارند.

در عین حال، پلتفرم سنترالیتی به شرکت‌های کوچک‌تر فرصت همکاری با یکدیگر را می‌دهد و همچنین شانس موفقیت آن‌ها را بهبود می‌بخشد.

فناوری سنترالیتی چگونه کار می‌کند؟

پلتفرم سنترالیتی پایه و اساس یک مارکت پلیس را ایجاد کرده است و اپلیکیشن‌های مختلف با اتصال به این پلتفرم می‌توانند به این مارکت پلیس بپیوندند. در این پلتفرم هنگامی که کاربران برای یک اپلیکیشن ثبت نام می‌کنند، بدون نیاز به انجام مراحل اضافی خواهند توانست از این اپلیکیشن یا سایر اپلیکیشن‌های موجود در پلتفرم استفاده کنند.

در این پلتفرم هر اپلیکیشن بر توسعه مشاغل و مشارکت‌های خود و همچنین مشتریان و کاربران خود تمرکز می‌کند و به علاوه به بازرگانان در استفاده کارآمد از منابع کمک می‌کند.

توکن سنز (CENNZ) چیست؟

توکن سنز، توکن بومی پلتفرم سنترالیتی است که همچنین اپلیکیشن‌های مارکت پلیس را به کاربران و نرم‌افزارها متصل می‌کند. اپلیکیشن‌ها برای خرید ماژول‌های (modules) مورد نیاز برای ادغام سریع و ساخت برنامه‌های خود، به توکن سنز احتیاج دارند.

علاوه بر این، از این توکن می‌توان برای پاداش دادن به کاربران برای همکاری در شبکه نیز استفاده کرد. مشتریان می‌توانند توکن‌های سنز خود را از برنامه‌های مختلف دریافت کنند و همچنین می‌توانند از توکن‌های خود در هر قسمت مارکت پلیس استفاده کنند.

علاوه بر این یک پلتفرم سنتراپی (CENTRAPAY) هم وجود دارد که در آن کاربران می‌توانند کالاهای فیزیکی را در معاملات دنیای واقعی با استفاده از توکن‌های سنز خریداری کنند. این معاملات دقیقاً مانند معاملات بلاکچین‌های مبتنی بر الگوریتم اثبات کار (proof of work) انجام می‌شوند. برای آشنایی با الگوریتم اجماع اثبات کار به مقاله «اثبات کار چیست؟» بروید.

در پلتفرم سنترالیتی استخراج و ماینینگ وجود ندارد و توکن‌های جدید ضبط شده و سپس به دست می‌آیند. توکن‌های سنز طبق قوانین و مقررات کشور سنگاپور و نیوزیلند ایجاد شده و با قوانین مختلف این کشورها سازگار هستند. پلتفرم سنترالیتی در کل دو نوع توکن مختلف در شبکه خود دارد. یکی سنز و دیگری سی‌پی (CPAY).

توکن سنز مخصوص استیکینگ (staking) است و توکن اصلی اعتبارسنجی شبکه است. توکن‌های سنز در نهایت به سنزنت (CENNZnet) می‌پیوندند و در آنجا به عنوان اعتبارسنج (validator) برای امنیت و اداره شبکه فعالیت خواهند کرد.

توکن سی‌پی، توکنی است که برای پرداخت هزینه‌ها استفاده می‌شود. از این توکن برای پرداخت هزینه تراکنش‌ها در شبکه استفاده می‌کنند. علاوه بر این، از توکن سی‌پی برای پرداخت پاداش سهام‌داران (اعتبارسنج‌ها و معرفی کنندگان) نیز استفاده می‌شود.

همچنین این توکن به گونه‌ای طراحی شده است تا توکنی ثابت برای کاربران و مشاغل مختلفی باشد که در سنزنت فعالیت می‌کنند.

چرا سنترالیتی دو توکن دارد؟

هدف توسعه‌دهندگان سنترالیتی این است که تا حد امکان سنزنت را برای کاربران مفید و موثر کنند. آن‌ها یک شبکه غیرمتمرکز ایجاد کرده‌اند که توسعه‌دهندگان می‌توانند از آن برای ساخت اپلیکیشن‌های منحصر به فردی که کاربران می‌توانند به نحو احسن از آن بهره ببرند، استفاده کنند.

آن‌ها برای پایدار نگه داشتن هزینه‌ها از ۲ توکن مختلف استفاده می‌کنند. توکن سنز برای حفظ امنیت شبکه و انجام معاملات و از توکن سی‌پی هم برای پرداخت هزینه‌های معاملات در شبکه استفاده می‌شود. این پلتفرم با تفکیک این دو توکن بر اساس کاربرد و عملکرد، این امکان را برای توسعه‌دهندگان فراهم می‌کند تا بدون نگرانی از عدم ثبات قیمت توکن‌ها به فعالیت خود ادامه دهند.

مزایای ارز دیجیتال سنترالیتی چیست؟

سنترالیتی پلتفرمی است که پایه و اساس فناوری اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را فراهم می‌کند و از طریق این اپلیکیشن‌ها می‌تواند کاملاً بر ایجاد مشاغل و جلب کاربران و پروژه‌های جدید متمرکز شود.

توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز از توکن‌های سنز برای خرید ماژول برنامه‌های خود و به دست آوردن داده‌ها و جلب کاربران و شرکا استفاده می‌کنند. این برنامه‌های غیرمتمرکزی که روی پلتفرم سنترالیتی طراحی و ساخته می‌شوند برای ارائه خدمات خود با هم کار می‌کنند.

به علاوه، این اپلیکیشن‌ها با قراردادهای هوشمند کار می‌کنند و به همین دلیل بسیار ایمن و معتبر هستند.

کاربران می‌توانند تمامی معاملات برون برنامه‌ای یا درون برنامه‌ای خود را با کمک کیت توسعه نرم‌افزار (SDK) و بدون نیاز به نصب تک‌تک برنامه‌ها انجام دهند.

سنترالیتی در پلتفرم خود مجموعه‌ای از مؤلفه‌ها و ماژول‌ها برای غلبه بر هرگونه مانع و مشکلی که ممکن است برای اپلیکیشن‌ها پیش بیاید، ساخته است.

به علاوه، سنترالیتی روی زنجیره‌ای از کنسرسیوم (consortium) مبتنی بر اتریوم توسعه یافته است که از تأخیر و ازدحام در شبکه و همچنین پرداخت هزینه بیشتر در هنگام شلوغی شبکه جلوگیری می‌کند.

تمام سرویس‌هایی که در اکوسیستم سنترالیتی کار می‌کنند دارای کلید خصوصی و آدرس عمومی خاص خود هستند که به آن‌ها امکان تعامل با بلاکچین و همچنین ذخیره و بازیابی اطلاعات از آن را می‌دهد؛ بنابراین توسعه‌دهندگان در ایجاد خدمات و ویژگی‌های پیچیده‌ای که بتوانند با مؤلفه‌های خالص بلاکچین ارتباط برقرار کنند، آزاد هستند.

هر اپلیکیشنی می‌تواند ضمن پیوستن به اکوسیستم سنترالیتی، توکن ERC20 بومی خود را ایجاد کند و آزادانه آن را مبادله کند. برای آشنایی بیشتر با توکن ERC20، توکن بومی اتریوم و بیشتر به مقاله «تفاوت توکن ERC20 با توکن TRC20 چیست؟» سر بزنید.

ویژگی‌های سنترالیتی چیست؟

پلتفرم سنترالیتی فناوری و پایه‌ای قوی دارد و یکی از بهترین پلتفرم‌ها و ارزهای دیجیتال موجود در بازار است و ویژگی‌های منحصر به فردی دارد، از جمله:

• یک ورود به سیستم برای چندین برنامه:

اینکه با یک پروفایل واحد می‌توانید به چند برنامه مختلف دسترسی داشته باشید، برای اطمینان از تعامل و انتقال بی وقفه بین برنامه‌های داخل اکوسیستم است. کاربران تنها کافی است یک بار پروفایل خود را ایجاد کنند که از طریق یک قرارداد هوشمند که آدرس آن به کاربر داده می‌شود، روی زنجیره ذخیره می‌شود.

این ویژگی همچنین به کاربران اجازه می‌دهد تا از پروفایل بلاکچین خود برای اتصال به برنامه‌های غیربلاکچین نیز استفاده کنند.

سنترالیتی کیف پولی را توسعه داده است که هم برای پرداخت ارزهای فیات و هم برای رمز ارزها کار می‌کند و همچنین به کاربران اجازه می‌دهد از یک کیف پول برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و برنامه‌های سنتی خارج از بلاکچین استفاده کنند.

از دیگر ویژگی‌های ارز دیجیتال سنترالیتی می‌توان به آن‌بوردینگ ویزارد کاربر (User Onboarding Wizard)، سبد خرید و ویش‌بورد (Wishboard) اشاره کرد که امکان پرداخت ارز فیات و رمز ارزها را فراهم می‌کند و همچنین امکاناتی همچون مشاهده موجودی، ایجاد و مدیریت محتوا، تولید قرارداد هوشمند و چندین موارد دیگر را به کاربران ارائه می‌دهد.

کاربرد ارز دیجیتال سنترالیتی

سنترالیتی در حال حاضر بیش از ۲۰ برنامه مختلف در بازار خود دارد که همه در موارد مختلف و به صورت گسترده استفاده می‌شوند. چند تا از بهترین این اپلیکیشن‌ها عبارت‌اند از:

اپلیکیشن اسکوت (Skoot) یک پلتفرم مسافرتی است که بر تجربه مسافران و همچنین سفرهای رایگان تمرکز می‌کند. این اپلیکیشن به کاربران اجازه می‌دهد تا هنگام مسافرت تجربه‌ای ایمن و دلنشین داشته و همواره با عزیزان خود در ارتباط باشند. پلتفرم سنترالیتی صاحب ۵۰ درصد از اپلیکیشن اسکوت است.

بیلانگ (Belong) یک پلتفرم مشارکتی برای کارمندان است که به مدیران و رئیسان مشاغل مختلف این امکان را می‌دهد تا پاداش‌های غیرفیاتی به کارمندان خود بدهند.

این اپلیکیشن یک موتور خدمات مالی قوی است که برنامه‌های بیمه، مطالبات و حقوق را مدیریت می‌کند. سنترالیتی صاحب ۲۰ درصد از اپلیکیشن بیلانگ است.

اپلیکیشن یوشر (UShare) یک برنامه حمل و نقل درخواستی است که خدماتی همچون درخواست تاکسی، وسایل نقلیه اجاره‌ای و حمل و نقل عمومی ارائه می‌دهد. سنترالیتی صاحب ۲۵ درصد این برنامه است.

اپلیکیشن مرج (Merge)، یک سیستم مدیریت زمانی است که از فناوری هوشمند برای برنامه‌ریزی و مدیریت زمان سفر کاربران ساکن شهرهای مختلف استفاده می‌کند. این اپلیکیشن کاملاً متعلق به سنترالیتی است.

از دیگر اپلیکیشن‌های این پلتفرم می‌توان به برنامه‌های فیدمی (FeedMi) برنامه‌ای برای نوبت گرفتن سریع در رستوران‌های شلوغ، اپلیکیشن سینگیلارایکس (SingularX) پلتفرم معاملاتی ارزهای دیجیتال، بلاک‌هاوس (Blockhaus) پلتفرم سرمایه‌گذاری و بانک داری مبتنی بر بلاکچین و ایمی (Aimy) اپلیکیشنی برای سلامت و رفاه اشاره کرد.

آینده رمز ارز سنترالیتی

تحلیلگران و کارشناسان زیادی پیش‌بینی‌هایی را در مورد ارز دیجیتال سنترالیتی ارائه داده اند. مهم‌ترین عاملی که باید در حال حاضر در مورد این رمز ارز در نظر بگیریم ارزش بازار و پذیرش جهانی ارز دیجیتال سنترالیتی است که به این صورت است:

عرضه اولیه توکن‌های سنز در اواسط فوریه ۲۰۱۸ انجام شد و تنها در ۶ دقیقه ارزش بازار این توکن‌ها به ۱۰۰ میلیون دلار رسید و آن را به یکی از ۱۰ عرضه اولیه سکه برتر جهان تا به امروز تبدیل کرد. مبلغ جمع شده از طریق عرضه اولیه به شرح زیر استفاده شد:

• ۶۳ درصد برای توسعه پلتفرم جدید استفاده شد.
• ۲۵ درصد به پشتیبانی از توسعه‌دهندگان و جذب کاربر جدید اختصاص یافت.
• ۱۰ درصد برای توسعه دفتر نیوزیلند هزینه شد.
• ۳ درصد برای هزینه‌های متفرقه به مصرف رسید.

عرضه کل توکن‌های سنترالیتی ۱/۲ میلیارد سنز است که به صورت زیر توزیع می‌شوند:

• ۷۰ درصد (۸۴۰ میلیون) توکن‌های سنز در عرضه اولیه سکه فروخته شدند.
• ۲۰ درصد (۲۴۰ میلیون) توکن‌های سنز به حفاظت از حقوق مالکیت اختصاص دارد.
• ۵ درصد (۶۰ میلیون) به توسعه‌دهندگان پلتفرم تعلق گرفت.
• ۵ درصد باقی مانده (۶۰ میلیون) به پلتفرم سنترالیتی تعلق می‌گیرند.

پیش‌بینی آینده ارز دیجیتال سنترالیتی مانند هر رمز ارز دیگری کمی دشوار است و به طور قطع نمی‌توان در مورد آینده آن اظهار نظر کرد اما به طور کلی با توجه به پلتفرم و هدف این ارز دیجیتال می‌توان گفت که آینده خوبی در انتظار سنترالیتی است.

سنترالیتی با رمز ارزهای دیگر چه تفاوتی دارد؟

هدف پلتفرم سنترالیتی این است که شرکت‌های نوپا و سایر مشاغل، پلتفرمی غیرمتمرکز برای شروع کار خود داشته باشند و توسط هیچ مرکز یا اشخاص خاصی کنترل نشوند.

اغلب ارزهای دیجیتالی با عرضه اولیه سکه و جمع‌آوری مبلغ مورد نیاز فعالیت خود را شروع می‌کنند اما سنترالیتی قبل از عرضه اولیه سکه موفق شد با برنامه‌های زیادی در پلتفرم خود همکاری داشته باشد.

ارز فیات چیست؟

به بیان ساده تر ، ارز فیات دارایی قانونی است که ارزش آن را از دولت صادر کننده آن می گیرد نه یک کالا یا کالا. قدرت دولت که ارزش پول فیات را تعیین می کند در این نوع پول مهم است. اکثر کشورهای جهان از سیستم ارز فیات برای خرید کالا و خدمات ، سرمایه گذاری و پس انداز استفاده می کنند. ارز فیات جایگزین استاندارد طلا و دیگر سیستم های مبتنی بر کالا در تعیین ارزش پول قانونی شد.

صعود ارز فیات

پول فیات قرن ها پیش در چین بوجود آمده است. استان سیچوان در قرن یازدهم انتشار پول کاغذی را آغاز کرد. در ابتدا می معایب ارز فیات توان آن را با ابریشم ، طلا یا نقره عوض کرد. اما سرانجام ، کوبلای خان به قدرت رسید و در طول قرن سیزدهم سیستم ارز فیات را ایجاد کرد. مورخان ادعا می کنند که این پول در سقوط امپراتوری مغول نقش داشت و هزینه های زیاد و تورم بیش از حد ریشه سقوط آن بود.

پول فیات نیز در قرن 17 در اروپا مورد استفاده قرار گرفت و توسط اسپانیا ، سوئد و هلند پذیرفته شد. این سیستم در سوئد شکست خورد و دولت در نهایت آن را برای استاندارد نقره کنار گذاشت. طی دو قرن بعدی ، فرانسه جدید در کانادا ، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالات متحده نیز پول های فیات را با نتایج مخلوط آزمایش کردند.

در قرن بیستم ، ایالات متحده به استفاده از ارز مبتنی بر کالا به صورت محدود محدود بازگشت. در سال 1933 ، دولت به روش مبادله پول کاغذی با طلا پایان داد. در سال 1972 ، در زمان رئیس جمهور نیکسون ، ایالات متحده استاندارد طلا را به طور کامل کنار گذاشت ، و مرگ آن را در مقیاس بین المللی به پایان رساند و به سیستم ارزی فیات روی آورد. این امر منجر به استفاده از ارز فیات در سراسر جهان شد.

ارز فیات در برابر استاندارد طلا

سیستم استاندارد طلا اجازه تبدیل اسکناس های کاغذی به طلا را می داد. در حقیقت ، تمام پولهای کاغذی با مقدار محدودی طلا که توسط دولت نگهداری می شد ، پشتیبانی می شد. بر اساس یک سیستم ارزی مبتنی بر کالا ، دولت ها و بانک ها تنها در صورتی می توانند ارز جدیدی را وارد اقتصاد کنند که دارای ارزش مساوی معایب ارز فیات ذخایر طلا باشند. این سیستم توانایی دولت برای ایجاد پول و افزایش ارزش پول آنها را تنها بر اساس عوامل اقتصادی محدود کرد.

از سوی دیگر ، در سیستم ارز فیات ، پول ممکن است به چیز دیگری تبدیل نشود. با پول فيات ، مقامات مي توانند مستقيماً بر ارزش پول خود تأثير بگذارند و آن را با شرايط اقتصادي مرتبط كنند. دولت ها و بانک های مرکزی کشورهایشان کنترل بسیار بیشتری بر سیستم های ارزی دارند. آنها می توانند به وقایع و بحران های مختلف مالی با ابزارهای مختلف مانند ایجاد بانکداری ذخیره ای کسری و اجرای تسهیل کمی پاسخ دهند.

طرفداران استاندارد طلا استدلال می کنند که یک سیستم ارزی مبتنی بر کالا از ثبات بیشتری برخوردار است زیرا از چیزی استفاده می کند که فیزیکی و ارزشمند است. طرفداران ارز فیات معتقدند که قیمت طلا تقریباً ثابت بوده است. در این زمینه ، ارزش یا ارزش پول مبتنی بر کالا و پول فیات می تواند در نوسان باشد. اما با سیستم ارزی فیات ، دولت انعطاف پذیری بیشتری برای اقدام در مواقع اضطراری اقتصادی دارد.

ارز فیات چیست؟

به بیانی ساده، ارز فیات (به نام‌های پول فیات یا پول بی‌پشتوانه نیز شناخته می‌شود)، پولی قانونی است که ارزش آن وابسته به کشور چاپ کننده آن است تا یک کالای فیزیکی مانند طلا و نقره.

قدرت دولتی که ارزش ارز فیات را تعیین می‌کند ویژگی بسیار مهم این نوع پول است. اکثر کشورهای جهان از سیستم ارز فیات برای خرید کالا و استفاده از خدمات، سرمایه‌گذاری و پس‎انداز استفاده می‌کنند.

ارز فیات جایگزین استاندارد طلا و سایر سیستم‌های پول کالایی شده است. ارزش این نوع ارز وابسته به رابطه بین معایب ارز فیات سطح تقاضا و عرضه و ثبات دولت صادرکننده آن است. اکثر پول‌های کاغذی مدرن مانند دلار و یورو جزو ارزهای فیات محسوب می‌شوند.

تاریخچه ارز فیات

ریشه ارز فیات به چندین قرن قبل در کشور چین بر می‌گردد. استان سیچوآن این کشور در طول قرن 11 میلادی تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفت. در ابتدا، این پول قابل تبادل با ابریشم، طلا یا نقره بود. ولی در نهایت به معایب ارز فیات دنبال به قدرت رسیدن «قوبلای خان» سیستم ارز فیات در طول قرن 13 راه افتاد.

تاریخ‌شناسان ادعا می‌کنند این پول در سقوط امپراتوری مغول نقش داشته است که علت اصلی آن را هزینه کردن بیش از حد و ابرتورم می‌دانند.

این ارز همچنین در طول قرن 17 در اروپا توسط کشورهایی مانند اسپانیا، سوئد و هلند استفاده شد. این سیستم در سوئد موفق نبود و دولت در نهایت آن را با استاندارد نقره جایگزین کرد.

در دو قرن بعد، فرانسه نو در کانادا، مستعمره‌های آمریکایی و سپس دولت فدرال آمریکا ارز فیات را امتحان کردند و نتایج متفاوتی گرفتند.

در قرن بیستم میلادی، دولت آمریکا به مقدار محدود به استفاده از سیستم پول کالایی مجددا رو آورد. در سال 1933، دولت جلوی مبادله پول کاغذی با طلا را گرفت.

ایالات متحده به طور رسمی در سال 1972 سیستم پولی خود را از استاندارد طلا به ارز فیات تغییر داد.

در سال 1972، ایالات متحده تحت ریاست جمهوری «نیکسون» کاملا استاندارد طلا را کنار گذاشت تا در سطح جهانی افول آن نهایی شود و این کشور تصمیم به استفاده از سیستم پول فیات بگیرد. نتیجه این تصمیم استفاده از پول بی‌پشتوانه در جهان بود.

ارز فیات در مقابل استاندارد طلا

سیستم استاندارد طلا امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را ممکن می‌ساخت. در حقیقت، پشتوانه تمام پول‌های کاغذی مقدار محدودی طلا بود که در اختیار دولت قرار داشت.

دولت‌ها و بانک‌ها در یک سیستم پول کالایی، تنها زمانی می‌توانستند ارز جدیدی را وارد اقتصاد کنند که به همان میزان ذخایر طلا در اختیار داشتند. به عنوان مثال، دولت‌ها می‌بایست برای چاپ 1 میلیون واحد از ارز ملی خود مقداری طلا به ارزش 1 میلیون واحد از آن ارز در بانک مرکزی خود ذخیره می‌کردند. این سیستم توانایی دولت‌ها را برای خلق پول و افزایش ارزش ارز براساس عوامل اقتصادی را محدود می‌کرد.

از سوی دیگر، پول تحت سیستم فیات قابل تبدیل به دارایی یا کالای دیگری نیست. مقامات دولتی با پول بدون پشتوانه می‌توانند مستقیما روی ارزش ارز خود تاثیر بگذارند و آن را به شرایط اقتصادی گره بزنند.

کشور‌ها و معایب ارز فیات بانک‌های مرکزی آن‌ها، کنترل به مراتب بیشتری روی سیستم ارز دارند. آن‌ها می‌توانند در مقابل رویدادها و بحران‌های مختلف مالی با ابزارهای گوناگون مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری و استفاده از تسهیلات کمی، واکنش نشان دهند.

در سیستم استاندارد طلا، پشتوانه تمام پول‌های کاغذی مقدار محدودی طلا بود که در اختیار دولت قرار داشت.

حامیان استاندارد طلا معتقدند که این سیستم ارزی باثبات‌تر است، چون پشتوانه آن کالایی باارزش و فیزیکی است. در مقابل طرفداران ارز فیات بر این باورند قیمت طلا اصلا ثبات ندارد. گرچه در قالب این مفهوم، ارزش ارز کالایی و همچنین ارز بی‌پشتوانه می‌تواند نوسان داشته باشد. اما دولتی که از یک سیستم پول فیات استفاده می‌کند برای مقابله با یک بحران اقتصادی، انعطاف‌پذیری بیشتری خواهد داشت.

معایب و مزایای استفاده از ارز فیات

اقتصاددانان و سایر کارشناسان مالی در حمایت از ارز فیات به یک توافق جمعی نرسیده‌اند. مدافعان و مخالفان معایب و مزایای این سیستم ارزی را این گونه بیان می‌کنند:

کمیابی: پول فیات تحت تاثیر کمیابی یک کالای فیزیکی مانند طلا قرار نمی‌گیرد یا به واسطه آن محدود نمی‌شود.

هزینه: خلق ارز بدون پشتوانه در مقایسه با پول کالایی به مراتب ارزان‌تر است.

واکنش‌پذیری: ارز فیات این انعطاف‌پذیری را به دولت‌ها و بانک‌های مرکزی آن‌ها می‌دهد تا با بحران‌های اقتصادی مقابله کنند.

مبادلات بین‌المللی: تمام کشورهای جهان از ارز بدون پشتوانه استفاده می‌کنند و برای مبادلات بین‌المللی فرم قابل قبولی است.

راحتی: این ارز برخلاف طلا وابسته به ذخایر فیزیکی که به نگهداری، حفاظت، نظارت و سایر امور هزینه‌بر نیاز دارند، نیست.

بدون ارزش ذاتی: پول فیات ارزش ذاتی ندارد. همین قضیه به دولت‌ها اجازه می‌دهد از هیچ پول خلق کنند که می‌تواند منجر به ابرتورم (تورم بدون کنترل) و فروپاشی سیستم اقتصادی آن‌ها شود.

سابقه خطرناک: اگر به گذشته نگاه کنیم، استفاده از سیستم‌های ارز فیات معمولا منجر به فروپاشی‌های اقتصادی شده است که نشان می‌دهد این سیستم‌ها خطراتی دارند.

زیمبابوه نمونه بارز استفاده سو از سیستم ارز فیات

دولت آفریقایی زیمباوه در اوایل دهه 2000 بدترین حالت ممکن استفاده از سیستم ارز فیات را به تصویر کشید. بانک مرکزی این کشور در واکنش به مشکلات بغرنج اقتصادی شروع به چاپ پول با سرعت سرسام‌آور کرد.

نتیجه آن ابرتورم بود که در سال 2008 به 230 تا 500 میلیون درصد رسید. قیمت‎ها سریعا بالا رفت و مصرف‌کنندگان مجبور بود فقط برای خرید مایحتاج ابتدایی خود با کیسه‌های پر از پول به خرید بروند. در اوج این بحران، 100 تریلیون دلار زیمباوه تنها معادل 40 سنت دلار آمریکا بود!

ارز فیات در مقابل ارز دیجیتال

ارز بدون پشتوانه و ارز دیجیتال یک وجه مشترک دارند؛ پشتوانه هیچ‌ کدام یک کالای فیزیکی نیست، ولی شباهت آن‌ها همین جا تمام می‌شود.

با آن که پول بدون پشتوانه تحت کنترل بانک‌های مرکزی و دولت‌ها قرار دارد، ولی ارزهای دیجیتال الزاما غیرمتمرکز هستند. این غیرمتمرکز بودن را تا حد زیادی می‌توان به دفتر کل دیجیتال توزیع شده‌ای که با نام بلاک‌چین شناخته می‌شود، نسبت داد.

یک تفاوت قابل توجه دیگر بین این دو سیستم نحوه تشکیل هر کدام از این دو پول است. بیت کوین مانند اکثر ارزهای دیجیتال یک سطح تامین کنترل‌شده و محدود دارد. در مقابل، بانک‌ها می‌توانند براساس قضاوت خود از نیازهای اقتصادی یک دولت از هیچ ارز فیات خلق کنند.

تنها شباهت ارز فیات و ارز دیجیتال بدون پشتوانه بودن آن‌ها است.

به علت این که ارزهای دیجیتال یک شکل دیجیتال از پول به شمار می‌روند، رقیب فیزیکی ندارند و بدون مرز هستند. بنابراین محدود به کشور خاصی نیستند و مبادلات جهانی با آن‌ها راحت‌تر انجام می‌شود.

علاوه بر این، تراکنش‌های ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر هستند و ویژگی‌های ذاتی این ارزها باعث می‌شود تا ردیابی آن‎ها در مقایسه با سیستم فیات به مراتب سخت‌تر باشد.

لازم به ذکر است، بازار ارز دیجیتال به مراتب کوچک‌تر است و بنابراین نسبت به بازارهای سنتی نوسان بسیار بیشتری دارد. احتمالا همین قضیه یکی از دلایلی است که ارزهای دیجیتال هنوز مورد پذیرش گسترده قرار نگرفتند. اما هرچه اقتصاد دنیای کریپتو رشد پیدا کند و به بلوغ بیشتری برسد، این نوسانات احتمالا کاهش پیدا خواهد کرد.

سخن پایانی

آینده هر دو نوع ارزی که اشاره کردیم از قطعیت لازم برخوردار نیست. با آن که ارزهای دیجیتال همچنان مسیر طولانی در پیش دارند و یقینا با چالش‌های متعددی روبرو خواهند شد، ولی پیشینه ارز فیات نشان از آسیب‌پذیری این نوع پول دارد.

به همین علت، افراد مختلف برای انجام تراکنش‌های مالی خود حداقل تا حدی، در حال بررسی احتمال‌های گوناگون یک سیستم کریپتوکارنسی قابل اعتماد هستند.

یکی از تفکرات اصلی خلق بیت کوین و ارزهای دیجیتال بررسی شکل جدیدی از پول است که براساس یک شبکه توزیع شده همتا به همتا ساخته شده باشد.

به احتمال خیلی زیاد علت خلق بیت کوین جایگزین شدن کامل با سیستم ارز فیات نبوده، بلکه هدف ارئه یک شبکه اقتصادی جایگزین است. با این حال، بیت کوین یقینا این پتانسل را دارد که یک سیستم مالی بهتر برای یک جامعه بهتر به وجود آورد.

معایب ارز فیات

یونیگلو (GLO) به تدریج در حال جلب نظر دارندگان سولانا (SOL) و جامعه‌ی کاربران فانتوم (FTM) است. شنبه 12 شهریور 1401 ساعت 12:12

یونیگلو، یک ارز دیجیتال جدید و کاملا ضد تورمی

در صدر فهرست بهترین پروتکل‌های ضد تورمی نام سه ارز دیجیتال به چشم می‌خورد؛ آن‌ها به ترتیب، یونیگلو (GLO)، بایننس کوین (BNB) و فایل‌کوین (FIL) نام دارند. سه شنبه 11 مرداد 1401 ساعت 15:09

فروش 75٪ از بیت‌کوین‌های تسلا و تاثیر آن بر بازار

تسلا معایب ارز فیات ظرف سه ماه گذشته، 75٪ از بیت‌کوین‌های خود را فروخته است؛ تسلا خاطرنشان کرد، این اقدام را نباید به عنوان مبنایی برای پیش‌بینی آینده‌ بازار قلمداد کرد. پنجشنبه 30 تیر 1401 ساعت 10:13

آماده‌ی ورود به دوره‌ی تازه‌ای از استیبل‌کوین‌ها شوید!

آیا سقوط نمونه الگوریتمی استیبل کوین در ماه می، باعث فراموشی کامل این بخش از کریپتو می‌شود، یا ارزهای دیجیتال مبتنی بر فیات نقش خود را حفظ خواهند کرد؟ دوشنبه 20 تیر 1401 ساعت 10:37

وی‌چت حساب‌های مربوط به کریپتو و NFT را مسدود می‌کند

وی‌چت، محبوب‌ترین شبکه‌ اجتماعی در چین، طبق سیاست‌های جدید خود، حساب‌های مربوط به کریپتو و NFT را مسدود می‌کند. سه شنبه 31 خرداد 1401 ساعت 10:11

شاخص ترس و طمع در پایین‌ترین حد خود از مارس 2020

دژاوو برای بیت کوین؛ احساسات بازار و شاخص ترس و طمع در شرایط فعلی دقیقا مشابه‌ی هفته‌های پس از سقوط بازار بر اثر همه‌گیری کووید در مارس 2020 است. سه شنبه 27 اردیبهشت 1401 ساعت 16:00

نقره، ماجراجویی بعدی ایلان ماسک

آیا ایلان ماسک پس از ورود به تجارت معدن و استخراج لیتیوم، به سراغ فلزات کمیاب گرانبها همچون نقره خواهد رفت؟ چهارشنبه 7 اردیبهشت 1401 ساعت 11:48

ایجاد روبل دیجیتال برای روسیه یک ضرورت است

بانک مرکزی روسیه با اشاره به این مسئله که ایجاد روبل دیجیتال برای این کشور بسیار ضروری است، از قصد خود برای آزمایش پرداخت به وسیله‌ی روبل دیجیتال خبر داد. سه شنبه 30 فروردین 1401 ساعت 11:19

طلا، نقره، و بیت کوین بخرید!

رابرت کیوساکی می‌گوید، دچار تورم و رکود شدید شده‌ایم. وی هشدار داد که بزرگ‌ترین حباب در راه است و به سرمایه‌گذاران توصیه کرد طلا، نقره و بیت کوین بخرند. یکشنبه 28 فروردین 1401 ساعت 14:34

درخواست بیت‌استمپ از کاربران برای ارائه‌ منبع کریپتوشان

صرافی مشهور بیت‌استمپ، با درخواست از کاربران خود برای ارائه داده‌های بیش‌تری مانند منبع ثروت‌شان، به افزایش تلاش‌های خود برای پیروی از مقررات ادامه می‌دهد. یکشنبه 28 فروردین 1401 ساعت 13:49

قانونی شدن رمز ارزها در روسیه به عنوان وسیله‌ای برای پرداخت

دولت روسیه قصد دارد استفاده از رمز ارزها را به عنوان وسیله‌ای برای پرداخت قانونی اعلام کند، ولی محدودیت‌هایی را برای این صنعت در نظر خواهد گرفت. شنبه 27 فروردین 1401 ساعت 15:59

جامعه‌ی ویکی‌پدیا خواستار توقف پذیرش کمک‌ مالی با ارز دیجیتال

درخواست از بنیاد ویکی‌مدیا در خصوص عدم پذیرش کمک‌های مالی از طریق ارزهای دیجیتال رأی موافق اکثر کاربران را به دست آورد. پنجشنبه 25 فروردین 1401 ساعت 10:47

روسیه در فکر پذیرش کریپتو به ازای پرداخت‌های نفتی

دولت روسیه قصد دارد به‌جای پذیرش ارزهای در معرض خطر در معاملات نفتی از رمزارزها استفاده کند. البته این جایگزینی بسیار پرنوسان است! شنبه 6 فروردین 1401 ساعت 14:28

درس 15 : صرافی غیرمتمرکز (DEX) چیست؟

در این مطلب به معرفی صرافی غیرمتمرکز و نحوه‌ی عملکرد، مزایا، معایب و محدویت‌های آن، و معرفی صرافی‌های غیرمتمرکز برتر می‌پردازیم. سه شنبه 24 اسفند 1400 ساعت 05:35

درس 06 : آلت‌کوین چیست؟

آلت کوین و تاریخچه آن، نحوه خرید و فروش و موارد مصرف آلت کوین و مزایا و معایب آن سه شنبه 24 اسفند 1400 ساعت 05:31

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست، مزایا و معایب آنها

اصطلاح ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) به شکل مجازی یک ارز فیات اشاره میکند. پول فیات اصطلاحی است که به ارز صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد. درباره مزایا و معایب و روش عملکرد ارز دیجیتال ملی در سلام دنیا بیاموزید.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یک تراکنش الکترونیکی یا رمز دیجیتالی ارز رسمی یک کشور میباشد. ارز دیجیتال ملی، توسط مقامات پولی یا بانک مرکزی یک کشور صادر و تنظیم می شوند. درباره روش عملکرد ارز دیجیتال بانک مرکزی و فواید و معایب ارز دیجیتال ملی در این مقاله سلام دنیا برای شما مطالبی گردآوری کرده ایم. با ما معایب ارز فیات همراه باشید.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست؟

اصطلاح ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) به شکل مجازی یک ارز فیات اشاره میکند. CBDC یک تراکنش الکترونیکی یا رمز دیجیتالی ارز رسمی یک کشور میباشد. به همین ترتیب، این ارز توسط مقام و قدرت پولی کشور یا بانک مرکزی صادر و تنظیم می شود. به این ترتیب، آنها توسط پیمان، اعتماد و اعتبار کامل دولت صادر کننده حمایت می شوند. CBDC ها می‌توانند اجرای سیاست‌های پولی و مالی را ساده‌سازی کنند و با وارد کردن افراد غیربانکی به سیستم مالی، مشارکت مالی را در یک اقتصاد ارتقا دهد. از آنجا که آنها شکل متمرکز از ارز میباشند، ممکن است که حریم خصوصی شهروندان را از بین ببرند. CBDCها در مراحل مختلفی از توسعه در سرتاسر جهان میباشند.

نکات کلیدی رمز ارز ملی

• ارز دیجیتال بانک مرکزی شکل مجازی معایب ارز فیات ارز فیات یک کشور میباشد.
• CBDC توسط مقامات پولی یا بانک مرکزی یک کشور صادر و تنظیم می شوند.
• CBDC ها شمول مالی را ارتقا می دهند و نیز اجرای سیاست های پولی و مالی را ساده تر می کنند.
• به عنوان یک شکل متمرکز ارز، ممکن است حریم خصوصی شهروندان را از بین ببرند.
• اگرچه آنها به طور رسمی مورد استفاده قرار نگرفته اند، ولی در عین حال بسیاری از کشورها در حال بررسی برای معرفی کردن رسمی آن و استفاده از CBDC در اقتصاد خود هستند.

نحوه عملکرد و کارکرد ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

پول فیات اصطلاحی است که به ارز صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد. این پول به صورت اسکناس و سکه مییاشد. این نوع پول نوعی مناقصه قانونی، که می تواند برای خرید و فروش کالا و خدمات همراه با انواع معاملات مورد استفاده قرار گیرد، محسوب می شود. ارز دیجیتال بانک مرکزی شکلی مجازی از پول فیات میباشد. به این ترتیب، این نوع ارز از پیمان، اعتماد و حمایت کامل دولت صادرکننده، درست مانند پول فیات برخوردار است.

CBDCها نماینده ارزهای فیات هستند

هدف از این کار این است که آنها میخوانند راحتی و امنیت دیجیتال و همچنین گردش منظم و با پشتوانه ذخیره سیستم بانکداری سنتی را برای کاربران فراهم کنند. آنها به گونه ای طراحی شده اند که بتوانند به عنوان یک واحد از حساب، ذخیره ارزش و وسیله مبادله برای معاملات روزانه عمل کنند. CBDCها توسط اعتماد و پیمان کامل دولت صادرکننده - درست مانند ارز فیات مورد حمایت قرار میگیرند. بانک مرکزی یا مقامات پولی ( نهادی است که ارز و عرضه پول یک کشور را مدیریت می کند) تنها مسئول عملیات خود خواهند بود.

تا اکتبر 2011، 83 کشور در سراسر جهان به دنبال توسعه CBDC بودند. دلایل آنها برای پیگیری کردن این نوع سرمایه گذاری متفاوت بود. برای مثال:

• Riksbank سوئد پس از کاهش استفاده از پول نقد، شروع به توسعه نسخه الکترونیکی کرون (به نام e-krona) کرد.
• ایالات متحده می خواهد که CBDCها را در سیستم پولی خود به طور رسمی معرفی کند تا سیستم پرداخت داخلی را بهبود بخشد.

کشورهای در حال توسعه ممکن است که دلایل دیگری را برای خود داشته باشند. به عنوان مثال، تعداد قابل توجهی از مردم در هند بدون داشتن حساب بانکی برای خود هستند. راه‌اندازی زیرساخت‌هایی فیزیکی برای وارد کردن افراد بدون حساب به اکوسیستم مالی امری پرهزینه میباشد. اما ایجاد و تاسیس یک CBDC می‌تواند مشارکت مالی در اقتصاد یک کشور را ارتقا دهد.

• هشدار: CBDCها نباید با پول ملی (فیات یا غیره) یک کشور یا منطقه ، قابل تعویض باشند.

انواع ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

دو نوع CBDC وجود دارد: ارزهای دیجیتال بانک مرکزی عمده فروشی و خرده فروشی. ما برخی از ویژگی های اصلی از هر یک از این ها را برای شما در زیر لیست کرده ایم

ارز دیجیتال ملی، عمده فروشی

• CBDC های عمده فروشی از رده های موجود بانکی و موسسات مالی برای انجام و تسویه تراکنش ها استفاده می کنند. این نوع CBDCها درست مانند ذخایر سنتی بانک مرکزی عمل میکنند.
• یکی از انواع معاملات CBDC عمده فروشی، پرداخت بین بانکی است. این نوع پرداخت شامل انتقال دارایی یا پول بین دو بانک است که میتواند مشروط به شرایط خاصی باشد. این انتقال با ریسک کردن طرف مقابل که می تواند در یک سیستم پرداخت ناخالص (RTGS) در زمان واقعی بزرگ شود همراه است.
• سیستم مبتنی بر دفتر کل ارز دیجیتال ، تنظیم شرایط را امکان پذیر می کند، بنابراین در صورت عدم رعایت این شرایط، انتقال صورت نمی گیرد.CBDC های عمده فروشی همچنین می توانند فرآیند انتقال بین مرزی را تسریع بخشند.
• سیستم‌های پرداخت لحظه‌ای کنونی ، بیشتر در حوزه‌های قضایی واحد یا با یک ارز واحد کار می‌کنند. فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) موجود در CBDC های عمده فروشی می تواند این مفهوم را به نقل و انتقالات برون مرزی تعمیم دهد و فرآیند انتقال پول در سراسر مرزها را تسریع بخشد.

ارز دیجیتال ملی: خرده فروشی

CBDC های عمده فروشی سیستم انتقال بین بانک ها را بهبود می بخشند. از آن طرف، CBDC های خرده فروشی شامل انتقال ارز دیجیتالی تحت حمایت دولت مرکزی به طور مستقیم به مصرف کنندگان میشود. آنها خطر واسطه یا خطر عدم نقد شوندگی موسسات بانکی و کاهش وجوه سپرده گذاران را از بین می برند.

بسته به نوع دسترسی به آنها دو نوع احتمال در CBDC های خرده فروشی وجود دارد:

• دسترسی مبتنی بر ارزش یا پول نقد: این سیستم شامل ارز دیجیتال ملی است که از طریق یک کیف پول دیجیتالی با نام مستعار به گیرنده ارسال می شود. کیف پول در یک بلاک چین عمومی قابل شناسایی است و همانند تراکنش های نقدی، در چنین تراکنش ها نیز شناسایی طرفین دشوار است. به گفته Riksbank، توسعه یک سیستم دسترسی مبتنی بر ارزش یا پول نقد در مقایسه با دسترسی مبتنی بر توکن آسان‌تر و سریع‌تر میباشد.
• دسترسی مبتنی بر رمز یا حساب: این مشابه دسترسی ارائه شده توسط یک حساب بانکی است. بنابراین، یک واسطه مسئول تأیید هویت گیرنده و نظارت بر فعالیت‌ها و پرداخت‌های غیرقانونی بین حساب‌ها خواهد بود. این نوع سیستم حریم خصوصی بیشتری را برای ما فراهم می کند. داده‌های تراکنش شخصی از طریق یک فرآیند احراز هویت خصوصی از طرف‌های تجاری و مقامات دولتی محافظت میشوند.

مهم : این دو نوع CBDC متقابل نیستند. می توان ترکیبی از هر معایب ارز فیات دو را توسعه و آنها را در یک اقتصاد یکسان به کار برد.

مزایا و معایب ارز دیجیتال بانک مرکزی

مزایا ارز دیجیتال ملی

CBDCها فرآیند اجرای سیاست های پولی و وظایف دولت را ساده می کنند. آنها فرآیند بین بانک ها را از طریق CBDC های عمده فروشی خودکار می کنند و از طریق CBDC های خرده فروشی ارتباط مستقیمی بین مصرف کنندگان و بانک های مرکزی برقرار می کنند. این ارزهای دیجیتال همچنین می‌توانند تلاش‌ها و فرآیندهای مربوط به سایر وظایف دولت مانند توزیع مزایا یا محاسبه و جمع‌ آوری مالیات را به حداقل برسانند.

پرداخت پول از طریق واسطه ها ریسک شخص ثالث را به فرآیند وارد می کند. اگر سپرده های نقدی بانک تمام شود چه؟ اگر به دلیل یک شایعه یا یک رویداد خارجی، بانکی از بین برود (همه پول های خود را پس بگیرند) آن وقت چه؟ رویدادهایی مانند این ها پتانسیل بر هم زدن تعادل ظریف یک سیستم پولی را دارند. CBDC خطر شخص ثالث را حذف می کند. هر ریسک باقیمانده ای که در سیستم باقی می ماند بر عهده بانک مرکزی است.

تحت قاعده و اصول معین درآوردن ویژگی های حریم خصوصی در یک سیستم CBDC امکان پذیر است. یک CBDC خرده‌ فروشی مبتنی بر ارزش مانند پول نقد عمل می‌کند و با مستعار کردن نام معاملات، حریم خصوصی را حفظ می‌کند. از سوی دیگر، دسترسی مبتنی بر حساب به CBDC ها مانند یک حساب بانکی معمولی عمل می کند که می تواند به ویژگی های حفظ حریم خصوصی مجهز شود.

یکی از موانع بر سر راه شمول مالی بخش بزرگی از جمعیت افراد بدون حساب بانکی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه و فقیر ، هزینه های مرتبط با توسعه زیرساخت های بانکی مورد نیاز برای دسترسی آنها به سیستم مالی است. CBDC ها می توانند ارتباط مستقیمی بین مصرف کنندگان و بانک های مرکزی برقرار کنند که این کار خود نیاز به زیرساخت های گران قیمت را از بین میبرد.

ارز دیجیتال ملی، می توانند از فعالیت های غیرقانونی جلوگیری کنند زیرا CBDCها در قالب دیجیتال وجود دارند و برای ردیابی به شماره سریال نیاز ندارند. رمزنگاری و دفتر کل عمومی، ردیابی پول را در سراسر حوزه قضایی خود برای بانک مرکزی آسان می کند که در نتیجه این کار، از فعالیت های غیرقانونی و تراکنش های غیرقانونی با استفاده از CBDC جلوگیری می کند.

معایب ارز دیجیتال ملی

CBDC ها لزوماً مشکل تمرکز را حل نمی کنند. یک مقام مرکزی (بانک مرکزی) همچنان مسئول انجام معاملات است و با آن سرمایه گذاری می کند. بنابراین، او داده ها و اهرم های تراکنش بین شهروندان و بانک ها را کنترل می کند.

کاربران باید بیخیال برخی از درجات حریم خصوصی خود شوند زیرا سرپرست ، مسئول جمع آوری و انتشار هویت های دیجیتال است. ارائه‌دهنده برای هر معامله ای که انجام می‌شود مخفی می‌شود. این می تواند منجر به مسائل مربوط به حریم خصوصی مانند مواردی که غول های فناوری و ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) را درگیر می کند شود. به عنوان مثال، مجرمان می توانند اطلاعات را هک و از آنها سوء استفاده کنند، یا بانک های مرکزی می توانند تراکنش های بین شهروندان را ممنوع کنند.

مسائل قانونی و نظارتی مربوط به CBDC ها یک سیاهچاله است. نقش این ارزها چه خواهد بود و چه کسی آنها را تنظیم خواهد کرد؟ با توجه به مزایای آنها در نقل و انتقالات برون مرزی، آیا باید در خارج از مرزها تنظیم شوند؟ آزمایش‌هایی بر روی CBDCها در حال انجام است و این می‌تواند به یک چارچوب طولانی مدت تبدیل شود.

قابل حمل بودن این سیستم ها به این معنی است که یک CBDC قوی صادر شده توسط یک کشور خارجی می تواند در نهایت جایگزین ارز یک کشور ضعیف تر شود. یک دلار دیجیتال ایالات متحده می تواند جایگزین ارز محلی یک کشور کوچکتر یا یک ایالت در حال ورشکستگی شود. بیایید یه نگاهی به اکوادور بیندازیم. این کشور در سال 2000 پس از تورم بالایی که شهروندان را مجبور کرد پول خود را به دلار آمریکا تبدیل کنند، دلار آمریکا را جایگزین واحد پول رسمی خودش (سوکره) کرد.

مزایا ارز دیجیتال بانک مرکزی

• اجرای سیاست های پولی و وظایف دولت را ساده تر می کند
• ریسک شخص ثالث را از بین می برد
• ویژگی های حریم خصوصی را تحت قاعده و اصول معینی درمی آورد
• اجازه می دهد که افراد بدون حساب بانکی به آن اضافه شوند
• از فعالیت غیرقانونی جلوگیری می کند

معایب ارز دیجیتال بانک مرکزی

• مشکل تمرکز را حل نمی کند
• کاربران ممکن است مجبور شوند که بیخیال یه حدی از حریم خصوصی خود شوند
• مسائل قانونی و مقرراتی سیاهچاله هستند
• می تواند جایگزین ارز یک کشور ضعیف تر شود

ارز دیجیتال بانک مرکزی در مقابل کریپتوکارسنتی (ارزهای رمزنگاری شده)

ایده ارزهای دیجیتال بانک مرکزی منشأ خود را مدیون معرفی ارزهای رمزنگاری شده - ارزهای دیجیتالی هستند که توسط رمزنگاری ایمن می شوند - است. این باعث می‌شود که کپی یا تقلب آن‌ها سخت شود. آنها شبکه های غیرمتمرکزی هستند که مبتنی بر فناوری بلاک چین میباشد. اختراع یک دفتر کل امن و غیرقابل تغییر امکان ردیابی تراکنش ها را فراهم می کند.

اکوسیستم ارزهای رمزنگاری شده همچنین نمایی اجمالی از یک سیستم ارز جایگزین را ارائه می دهد که در آن مقررات دست و پا گیر شرایط هر تراکنش را دیکته نمی کند. بیت کوین که در سال 2009 تأسیس شد، یکی از محبوب ترین ارزهای رمزنگاری شده در جهان است. هیچ نوع سکه فیزیکی در واقع با دست معامله نمی شود. در عوض، تراکنش‌ها در یک دفتر کل رمزگذاری شده عمومی که هر کسی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد معامله و ثبت می‌شوند. فرآیند استخراج اجازه می دهد تا تمام تراکنش ها تأیید شوند. هیچ دولت یا بانکی از بیت کوین حمایت نمی کند.

اگرچه اکوسیستم ارزهای رمزنگاری شده فعلی تهدیدی برای زیرساخت مالی موجود نیستند، اما این پتانسیل را دارند که سیستم موجود را مختل و ساده کنند. برخی از کارشناسان بر این باورند که اقدامات بانک‌های مرکزی برای طراحی و توسعه ارزهای دیجیتال خود به عنوان اقدامی برای جلوگیری از چنین احتمالاتی عمل می‌کند.

نمونه هایی از CBDC ها

ارزهای دیجیتال با پشتوانه بانک مرکزی هنوز به طور رسمی ایجاد نشده اند. بسیاری از بانک‌های مرکزی برنامه‌های آزمایشی و پروژه‌های تحقیقاتی دارند که با هدف تعیین قابلیت استفاده از CBDC در اقتصادشان انجام می‌شود. چین نزدیک ترین کشور در این مسیر، که قبلاً مقدمات را فراهم کرده و یک پروژه آزمایشی برای معرفی یوان دیجیتال آغاز کرده است، میباشد.

برنامه روسیه برای ایجاد CryptoRuble توسط ولادیمیر پوتین در سال 2017 اعلام شد.دلالان معتقدند که یکی از دلایل اصلی علاقه پوتین به بلاک چین این است که تراکنش‌ها رمزگذاری شده‌اند و ارسال محتاطانه پول بدون نگرانی از تحریم‌های جامعه بین‌المللی بر این کشور را آسان‌تر می‌کند. تعدادی از بانک های مرکزی دیگر در مورد اجرای CBDC تحقیقات خود را انجام داده اند که این بانک ها عبارتند از :

• بانک Riksbank سوئد، که در سال 2017 بررسی انتشار ارز دیجیتال در اقتصاد خود را آغاز کرد و مجموعه‌ای از مقالات را در مورد این موضوع منتشر کرد.
• بانک انگلستان (BoE) که در میان پیشگامان پیشنهاد CBDC است.
• بانک کانادا (BOC).
• بانک های مرکزی اروگوئه، تایلند، ونزوئلا و سنگاپور.

سخن آخر

اصطلاح ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) به شکل مجازی یک ارز فیات اشاره میکند. پول فیات اصطلاحی است که به ارز صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد. درباره مزایا و معایب و روش عملکرد ارز دیجیتال ملی در سلام دنیا به شما آموزش دادیم.