ارزهای فیات و اوراق

رتبه‌بندی فدرال رزرو از خطرات اصلی برای ثبات مالی ایالات متحده.

معامله به روش TRADE

ترید در بازار مالی اصطلاحا به معنی تجارت و یا معامله است. به این معنی که یک فرد با هدف کسب سود از یک معامله، اقدام به خرید یا فروش اوراق قرضه، سهام، ارزهای دیجیتال و یا غیره می‌کند. در فضای ارزهای دیجیتال، معامله‌گر با بررسی چارت قیمتی و خبرها و اطلاعات پیرامون یک ارز دیجیتال و استفاده از ابزار گوناگون، آن را در قیمت پایین خریداری می‌کند، سپس منتظر می‌ماند تا در لحظه مناسب، فروش یا تبدیل آن را انجام دهد و از این راه برای خود یا سرمایه‌گذاران، درآمد کسب کند. در بازار رمز ارزها، ترید معمولا به شکل معامله یک رمز ارز یا ارز فیات با رمز ارز یا ارزهای فیات و اوراق ارز فیات دیگر به صورت لحظه‌ای تعریف می‌شود.

در این روش معامله‌گر باید دارایی خود را از کیف پول شخصی به کیف پول صرافی، در فضای مشترکی بین تمامی معامله‌گرها انتقال دهد. عملا با این کار، کاربر قبل از ثبت هرگونه درخواست یا انجام معامله، دارایی خود را گروگذاری کرده است و این دارایی از دسترس مستقیم او خارج می‌شود و در اختیار صرافی قرار می‌گیرد. سپس معاملات خود را با قیمت لحظه‌ای و تعیین شده توسط بازار انجام می‌دهد. در انتهای معاملات، کاربر می‌تواند دارایی جدید خود را به کیف پول شخصی بازگرداند. واضح است که معاملات در این روش میان کاربران اتفاق می‌افتد و دو طرف هر معامله، کاربر است.

مزیت این روش، لحظه‌ای بودن آن است. یعنی کاربر بدون فوت وقت و درلحظه، می‌تواند معاملات خود را انجام دهد که برای معامله‌گرانی که به دنبال سود لحظه‌ای یا کوتاه مدت هستند، کارایی زیادی دارد. سرعت بالای فرآیند به دلیل عدم نیاز به جابجایی دارایی‌ها بین کیف پول افراد، مزیت دیگر این روش است. یعنی صرفا عددها در حساب افراد کم و زیاد می‌شود و دارایی‌ها تا پایان معاملات فرد، جابه‌جا نمی‌شوند. همچنین به دلیل سرعت بالای فرآیند معامله، کاربران می‌توانند تعداد معاملات خود را افزایش دهند که می‌تواند به سود بیشتر منجر شود. اما در مقابل معایبی نیز برای این روش وجود دارد. به عنوان مثال کاربر نمی‌تواند در قیمت مشخص و مورد نظر خود خرید و فروش دارایی خود را انجام دهد و مجبور است که از قیمت بازار تبعیت کند. همچنین هیجان این مدل معامله بخاطر سرعت انجام آن، بالاست و می‌تواند کاربران تازه وارد را با ضرر مواجه کند.

اپلیکیشن بیدارز

با اپلیکیشن بیدارز، نهایت امنیت و راحتی در معاملات را بر روی گوشی هوشمند خود تجربه کنید. اپلیکیشن بیدارز با به‌روزترین زبان‌‌های برنامه‌نویسی مخصوص گوشی‌های اندروید و iOS طراحی شده و کاربران محترم می‌توانند از تمامی امکانات آن بر روی هر گوشی هوشمند استفاده نمایند.

رمزارزها، پنجمین تهدید بزرگ برای ثبات مالی آمریکا!

فدرال رزرو ایالات متحده در آخرین گزارش ثبات مالی خود، ارزهای دیجیتال و استیبل کوین‌ها را به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدها برای ثبات مالی این کشور طی ۱۲ تا ۱۸ ماه آینده، معرفی کرده است.

گزارش فدرال رزرو دو بار در سال چاپ می‎شود، یک بار در بهار و بار دیگر در پاییز. در آخرین نسخه از این گزارش، نموداری ارائه شده که در آن، ارزهای دیجیتال/استیبل کوین‌ها به عنوان پنجمین خطر جدی برای ثبات مالی ایالات متحده – در بین تنش‌های آمریکا و چین و مسائل آب و هوایی – معرفی شده‌اند.

رتبه‌بندی فدرال رزرو از خطرات اصلی برای ثبات مالی ایالات متحده.

چرا استیبل کوین‌ها تهدید محسوب می‌شوند؟

در بخش مربوط به استیبل کوین‌ها، این نوع دارایی‌ها به عنوان دارایی‌های دیجیتالی توصیف شده‌اند که بر روی بلاکچین منتشر و معامله شده و ارزش آنها توسط یک دارایی خارج از زنجیره و پایدار مانند طلا، ارزهای فیات یا اوراق قرضه دولتی پشتیبانی می‌شود. در این گزارش همچنین اشاره شده است که ارزش استیبل کوین‌ها طی ۱۲ ماه گذشته به طور تصاعدی پنج برابر شده و تا اکتبر سال ۲۰۲۱ میلادی به ۱۳۰ میلیارد دلار رسیده است.

دلایل اصلی نگرانی فدرال رزرو در مورد ارزهای دیجیتال/استیبل کوین‌ها به شرح زیر است:

• بزرگترین استیبل کوین‌ها از لحاظ ارزش بازار ادعا می‌کنند که در هر زمان با ارزش ثابت به دلار آمریکا قابل بازخرید هستند، اما هر توکن لزوماً دارای پشتوانه ۱:۱ با معادل فیات آن نیست. همچنین، برخی از استیبل کوین‌ها توسط اوراق قرضه پشتیبانی می‌شوند که ممکن است ارزش خود را از دست بدهند. در صورتی که این اوراق ارزش خود را از دست بدهند، صادرکنندگان آن استیبل کوین ممکن است نتوانند تقاضا برای بازخرید آن را برآورده کنند.
• استیبل کوین‌ها دارای ضعف‌های ساختاری مشابه برخی از صندوق‌های بازار پول هستند. به عبارت دیگر، سرمایه‌گذاران می‌توانند حساب‌هایشان را به یکباره تخلیه کنند.
• این کاستی‌ها می‌توانند با فقدان شفافیت و استانداردهای حاکمیتی در مورد برخی از دارایی‌های پشتوانه استیبل کوین‌ها تشدید نیز شوند.
• در نهایت، استفاده بالقوه از استیبل کوین‌ها در پرداخت‌ها و ظرفیت رشد آنها نیز می‌تواند خطراتی را برای سیستم‌های پرداخت و مالی به همراه داشته باشد.

چه تهدیدات اشاره‌شده برای استیبل کوین‌ها در گزارش فدرال رزرو واقعی باشند چه فاد (FUD) – ترس، عدم اطمینان و ابهام – بیش از حد، آنها به اندازه کافی واقعی و ارزهای فیات و اوراق مهم بوده‌اند که در این گزارش گنجانده شوند. با این حال، به طور قانع‌کننده‌ای می‌توان استدلال کرد که هر چهار نگرانی ذکرشده برای استیبل کوین‌ها، می‌توانند برای اکثر ارزهای فیات، از جمله دلار آمریکا نیز اعمال شوند. این امر به ویژه زمانی صادق است که در چارچوب سیاست‌های مالی و پولی دولت در چند سال گذشته در نظر گرفته شود.

وضعیت مقررات ارزهای دیجیتال در استرالیا

استفاده و خلق ارزهای دیجیتال طی ۵ سال اخیر در کشور استرالیا با رشد بسیار زیادی همراه بوده است. به عنوان مثال عرضه اولیه سکه (ICO) شرکت‌هایی مانند Power Ledger و Havven در استرالیا، میلیون‌ها دلار جذب سرمایه را برای آن‌ها به ارمغان آورد. دولت استرالیا با افزایش مشارکت نظارتی خود به منظور فراهم آوردن فضایی برای تسهیل رشد و نوآوری در بخش فناوری و ارزهای دیجیتال متعهد شده است. تا به امروز، دولت استرالیا رویکرد غیرمداخله‌گرانه‌ای نسبت به قانون‌گذاری ارزهای دیجیتال اتخاذ کرده است. در حال حاضر قانون استرالیا ارز دیجیتال را با ارز فیات برابر نمی‌داند و ارز دیجیتال را به عنوان «پول» نمی‌شناسد. در آگوست ۲۰۱۵، کمیته ارجاع اقتصادی مجلس سنای استرالیا، گزارشی را با عنوان «ارز دیجیتال - تعویض‌کننده بازی یا بیت پلیر» منتشر کرد. این گزارش پس از اتمام تحقیق درباره «چگونگی ایجاد یک سیستم نظارتی موثر برای ارز دیجیتال، پتانسیل تأثیر فناوری بلاک چین بر اقتصاد استرالیا و اینکه این فناوری چه مزایایی برای شهروندان استرالیایی خواهد داشت» منتشر شد. دولت در ماه می ۲۰۱۶ به توصیه‌های این کمیته پاسخ داده و درباره چگونگی پرداخت مالیات مربوط به ارزهای دیجیتال و جنبه‌های اقدامات متعاقب آن از اداره مالیات استرالیا به بحث پرداخت. رئیس بانک مرکزی استرالیا در جریان نشست «پرداخت» در سال ۲۰۱۷ اظهار داشت که هیچ برنامه‌ای برای صدور دلار دیجیتالی در دستور کار ندارند. او همچنین خاطر نشان کرد که ظهور و گسترش فناوری‌های جدید در ارتباط با ارزهای دیجیتال می‌تواند نقش موسسات مالی سنتی را در رابطه با پرداخت‌ها به چالش بکشد. دولت استرالیا به ارزهای فیات و اوراق تازگی قانون مبارزه با پولشویی و تروریسم را به تصویب رساند که بر مبنای آن ارزهای دیجیتال در محدوده رژیم ضد پولشویی استرالیا قرار گرفت. این به رسمیت شناختن، ارزهای دیجیتال را به روشی محبوب برای پرداخت کالا و خدمات و انتقال ارزش در استرالیا تبدیل کرد؛ اما همچنان خطر پولشویی و تامین مالی تروریسم وجود دارد. دولت به طور گسترده از فناوری‌های جدید در فضای ارز دیجیتال حمایت می‌کند. در نوامبر سال ۲۰۱۷، دولت این کشور ۲.۵۷ میلیون دلار را برای برنامه شهرها و حاشیه شهرهای هوشمند که بخشی از آن توسط شرکت Power Ledger اجرایی شد، تخصیص داد. هدف این پروژه استفاده از سیستم‌های توزیع انرژی و آب مبتنی بر بلاک چین است.

قانون‌گذاری ارز دیجیتال

با وجود این که اخیرا اصلاحات زیادی در بخش‌های مختلف قانون در رابطه با ارزهای دیجیتال اعمال شده است، اما بیشتر این اصلاحات به جای خود ارزهای دیجیتال بر روی فرآیند معاملات مانند صدور و مبادله آن متمرکز شده است. کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا بر این عقیده است که تعهدات و الزامات قانون‌گذاری نباید برای فناوری اعمال شود. بنابراین چارچوب قانون‌گذاری و نظارتی موجود صرف نظر از نوع فناوری‌ای که برای ارائه خدمات تنظیم شده مورد استفاده قرار می‌گیرد، اعمال می‌شود. با وجود این‌که که هیچ قانونی مجزایی در رابطه با ارزهای دیجیتال ارائه نشده است، اما این امر مانع از تصرف آن در رژیم‌های موجود قانون استرالیا نمی‌شود. به عنوان مثال، ارز دیجیتالی که بنا به قانون شرکت‌های سال ۲۰۰۱ (Cth) به عنوان یک محصول مالی شناخته می‌شود، در خدمات مالی حوزه رژیم قانون‌گذاری فعلی قرار می‌گیرد. به طور کلی، نهادی که از بلاک چین و یا سایر فناوری‌های دفترکل توزیع‌شده برای پشتیبانی از ارزهای دیجیتال خود استفاده می‌کند، باید تعهدات مختلفی را اجابت کند. در ماه مارس سال ۲۰۱۷، کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا، بخش‌نامه‌ای را منتشر کرد که در آن دستورالعملی برای کسب‌وکارهایی که زیرساخت‌های بازار عملیاتی را در نظر می‌گرفتند و یا با استفاده از دفترکل توزیع‌شده خدمات اعتبار مالی و مصرف‌کننده فراهم می‌کنند، ارائه داده است. در واقع نوعی اجباری عمومی برای نهادهایی که با تکیه بر فناوری در رابطه با ارائه خدمات قانون‌گذاری‌شده باید از صلاحیت سازمانی لازم برخوردار باشند و همچنین باید از منابع فناوری کافی و برنامه‌های مدیریت ریسک برخوردار باشند. در حال حاضر چارچوب نظارتی موجود برای انطباق با اجرای فعلی دفترکل توزیع‌شده کافی است. اما همان‌طور که فناوری رشد می‌کند و بالغ می‌شود، ملاحظات نظارتی دیگری نیز به فراخور آن ایجاد می‌شوند. شبکه‌های ارزهای دیجیتالی که قراردادهای هوشمند یا خوداجرا را در سرویس خدمات خود دارند، طبق قانون معاملات الکترونیک که در سال ۱۹۹۹ تصویب شد مجاز می‌باشند.

قانون‌گذاری فروش

فروش ارزهای دیجیتال به واسطه عرضه اولیه سکه (ICO) توسط رژیم قانونگذار خدمات مالی حال حاضر استرالیا قانون‌گذاری شده است. ملاحظلات اصلی برای صادرکنندگان در زیر بیان شده است:

یکی از دغدغه‌های کسانی که با ارزهای دیجیتال معامله می‌کنند این است که آیا ارز دیجیتال یک محصول مالی است و در نتیجه آیا ارائه‌دهندگان خدمات مالی را ملزم به صدور مجوز می‌کند؟ نهادهایی که در استرالیا کسب‌وکار مرتبط با خدمات مالی دارند، باید مجوز خدمات مالی استرالیایی را داشته باشند و یا اینکه معاف باشند. با توجه به تعریفی که برای «خدمات مالی» و «محصولات مالی» ارائه شد، ارزها دیجیتال با ویژگی‌های مشابه با محصولات مالی و یا اوراق بهادار، مستلزم اجرای تعهدات و الزامات نظارتی و قانون‌گذاری مربوطه هستند. کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا توصیه کرده است که شرکت‌هایی که مایل به برگزاری ICO هستند برای دریافت کمک‌های غیررسمی در رابطه با آزمایش محصول و ترویج آن، با آن‌ها تماس بگیرند. این اقدام نشان‌دهنده تمایل دولت استرالیا برای افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال به عنوان یک کلاس دارایی است. با این حال، تا به امروز هنوز ICO یک محصول مالی قانون‌گذاری شده در استرالیا رقم نخورده است.

بازاریابی

تشخیص کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا مبنی بر این‌که ممکن است ICO ارائه یک محصول مالی را در برگیرد، پیامدهای مشخص و روشنی برای بازاریابی ICO دارد. به عنوان مثال برای این‌که الزامات نظارتی و قانونی این کمیسیون برآورده شود، ارائه یک محصول مالی به یک مشتری جزئی نیز باید با یک سند تنظیم‌شده همراه باشد. اما بر اساس قانون شرکت‌ها، بسته به حداقل مبلغ سرمایه‌گذاری شده برای هر سرمایه‌گذار و این‌که آیا سرمایه‌گذاری یک «سرمایه‌گذار سطح بالا» یا یک مشتری عمده‌فروشی است، ممکن است عرضه محصولات مالی نیاز به شفاف‌سازی تنظیم‌شده نداشته باشد.

مسائل بین مرزی

شرکت‌های خارجی که مشغول انجام فعالیت‌هایی از قبیل صدور ارز دیجیتال و یا ایجاد و توسعه یک پلتفرم با استفاده از عرضه اولیه سکه در استرالیا هستند، ممکن است ملزم به تاسیس یک شعبه و یا یک شرکت تابعه در استرالیا شوند. به طور کل هر چه سطح سیستم و استمرار فعالیت‌های تجاری یک نهاد در استرالیا بیشتر باشد، احتمال لزوم ثبت شرکت نیز بیشتر می‌شود.

قانون مصرف‌کننده

• استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای نشان دادن علاقه عمومی ظاهری بیشتر
• ایجاد سطوح فعالیت خرید و فروش بیشتر نمایشی و ساختگی برای یک ICO و یا دارایی ارز دیجیتال در برخی استراتژی‌های معاملاتی
• عدم اطلاع‌رسانی دقیق و کامل در رابطه با ICO
• معرفی ارزهای فیات و اوراق ICO به عنوان یک محصول مالی قانونی و قانون‌گذاری شده، در صورتی که در واقعیت این‌گونه نباشد.

مالیات

علی‌رغم تلاش‌های اخیر اداه مالیات استرالیا برای شفاف‌سازی عملکرد قانون مالیاتی، مالیات ارزهای دیجیتال یکی از موارد مورد بحث در استرالیاست.

سرمایه‌گذاران و دارندگان ارزهای دیجیتال

اعمال مالیات برای سرمایه‌گذاران و یا دارندگان ارزهای دیجیتال به نوع استفاده آن‌ها از ارز دیجیتال بستگی دارد. سرمایه‌گذاران در خریدوفروش ارزهای دیجیتال، احتمالا مشمول مقررات مالیاتی سهام معاملاتی هستند. سود و زیان حاصل از خریدوفروش ارزهای دیجیتال بر روی «حساب‌ سود سهام» سرمایه‌گذاران، مشمول پرداخت مالیات خواهد شد. در غیر این‌صورت، اداره مالیات استرالیا اعلام کرده است که ارز دیجیتال به احتمال زیاد از نوع دارایی مالیات بر عواید سرمایه‌ای خواهد بود.

عرضه‌کنندگان ارز دیجیتال

در زمینه ICO، صدور یک سکه توسط نهادی استرالیایی و یا عرضه آن از طریق یک نهاد و سازمان دائمی که در استرالیا فعالیت می‌کند، مشمول مالیات خواهد شد. نرخ فعلی مالیات شرکت‌ها در استرالیا بین ۲۷.۵ تا ۳۰ درصد است. اداره مالیات استرالیا اخیرا از ایجاد یک کارگروه ویژه برای مقابله با فرار مالیاتی ارزهای دیجیتال خبر داده است. با توجه به روند گسترده نظارتی در سراسر جهان، احتمالا اداره مالیات استرالیا نیز با جدیت بیشتری اجرای قوانین مالیاتی ارز دیجیتال را آغاز خواهد کرد.

قوانین انتقال پول و الزامات ضد پولشویی

در سال ۲۰۱۷، دولت اصلاحیه قانون ضد پولشویی و مقابله با تامین مالی تروریسم را تصویب کرد که به موجب این اصلاحات، ارزهای دیجیتال در چارچوب قانون‌گذاری مربوط به این موارد قرار گرفتند. مصوبه جدید از تاریخ ۳ آوریل ۲۰۱۸ به اجرا درآمد و تمرکز اصلی آن بر روی تقاطع بین ارزهای دیجیتال و بخش مالی قانون‌گذاری‌شده یعنی مبادلات ارزی دیجیتالی است.

ترویج و آزمایش

قانون‌گذاران استرالیایی به طور کلی همیشه پذیرای فناوری و نوآوری بوده‌اند. در حالی که هیچ برنامه مشخصی برای ترویج، تحقیق و سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال وجود ندارد، کمیسیون اوراق بهادار و مرکز گزارش‌ها و تجزیه و تحلیل معاملات استرالیا (AUSTRAC) مراکز نوآوری‌ای برای کمک به کسب‌وکارهای مرتبط با فناوری مالی ایجاد کردند تا از تعهدات خود نسبت به قوانین استرالیا درک بهتری داشته باشند.

مرکز نوآوری کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری

در دسامبر سال ۲۰۱۶، کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا دستوراتی را به منظور معافیت از اخذ مجوز برای فناوری‌های مالی صادر کرد و دستورالعمل قانون‌گذاری ۲۵۷ را منتشر کرد. این دستورالعمل شامل جزئیات چارچوب‌های کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا در رابطه با کسب‌وکارهای فناوری مالی برای آزمایش و بررسی برخی خدمات مالی، محصولات مالی و فعالیت‌های اعتباری است. گفته می‌شود با توجه به اقدامات جدید دولت، این دستورالعمل نیاز به بازبینی دارد. کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری پا را فراتر گذاشته و با قانون‌گذاران خارج از کشور نیز همکاری کرده است تا درک خود را از نوآوری در خدمات مالی عمیق‌تر کند. در حال حاضر این نهاد توافق‌هایی مبنی بر همکاری و تشریک اطلاعات با قانون‌گذارانی از کشورهای هنگ کنگ، سنگاپور، کانادا، کنیا و اندونزی امضا کرده است.

مرکز نوآوری مرکز گزارش‌ها و تجزیه و تحلیل معاملات استرالیا

پروژه AUSTRAC’s Fintel Alliance یک طرح مشترک خصوصی-دولتی است که به دنبال توسعه‌ی «قانون‌گذاری هوشمند» است. این پروژه شامل راه‌اندازی یک مرکز نوآوری با هدف بهبود رابطه بخش ارزهای فیات و اوراق فناوری مالی با دولت و قانون‌گذاران است. این مرکز برای کسب‌وکارهای فناوری مالی محیط آزمایشی فراهم خواهد کرد تا محصولات و خدمات مالی خود را بدون خطر اقدامات قانون‌گذاری و یا هزینه، مورد بررسی و آزمایش قرار دهند.

مالکیت و مجوزها

در حال حاضر هیچ محدودیت و منع قانونی‌ای در رابطه با مالکیت ارزهای دیجیتال برای اهداف سرمایه‌گذاری برای مدیران سرمایه‌گذاری وجود ندارد. با توجه به توصیه‌های سرمایه‌گذاری، در شرایطی که ارز دیجیتال یک محصول مالی باشد، مشاوران سرمایه‌گذاری باید طبق قانون شرکت‌ها برای محصول مالی مشاوره ارائه دهند و نیاز به اخذ مجوز خدمات مالی استرالیا دارند. کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری، دستورالعملی مهمی را در رابطه با رعایت نکات مربوط به مشاوره، اداره کردن و ارائه الزامات و همچنین مقررات ضد و نقیض پرداخت‌ها بر اساس قانون شرکت‌ها ارائه کرده است.

استخراج

در حال حاضر هیچ ممنوعیت قانونی و محدودیتی برای استخراج ارزهای دیجیتال در استرالیا وجود ندارد. رویکرد اداره مالیات استرالیا در رابطه با مالیات فعالیت‌های ماینینگ بدین صورت است که درآمدی که در نتیجه استخراج ارزهای دیجیتال به دست می‌آید باید جزو دارایی‌های قابل ارزیابی به حساب آید. علاوه بر این ماینرهای ارز دیجیتال نیز مشمول مالیات بر هر گونه سود و عواید حاصل از انتقال ارز دیجیتال به دست آمده از ماینینگ به شخص ثالث نیز می‌شوند. اگر گردش مالی سالانه یک ماینر ارز دیجیتال بیشتر از ۷۵,۰۰۰ دلار در سال باشد باید برای پرداخت مالیات کالا و خدمات این کشور نیز اقدام کند.

امنیت سایبری

با ظهور و گسترش شرکت‌هایی که استفاده از سرویس ابری به استخراج ارزهای دیجیتال می‌پردازند، افرادی که در حوزه ماینینگ فعالیت می‌کنند باید مسائل مربوط به امنیت سایبری را بررسی کنند و در نظر بگیرند.

محدودیت مرزی و اظهارنامه

در حال حاضر هنگام ورود به و یا خروج از استرالیا هیچ محدودیت مرزی و یا الزامی برای اعلام میزان دارایی ارز دیجیتال وجود ندارد.

الزامات ارائه گزارش

قانون مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم، نهادهایی که «خدمات تعیین شده» ارائه می‌دهند را ملزم به ارائه گزارش می‌کند. بر اساس پیش‌نویس قوانین ضد پولشویی و مبارزه با تروریسم، ارائه گزارش در صورت وقوع معامله‌ای با ارزش بیش از ۱۰,۰۰۰ دلار ضرورت پیدا می‌کند. اطلاعات قابل گزارش عبارتند از: نام یا کد ارز دیجیتال و تعداد واحدهای ارز دیجیتال، توضیحی در رابطه با جزئیات دارایی، اطلاعات آدرس IP دریافت‌کننده وجه، شناسه‌های رسانه‌های اجتماعی گیرنده و شناسه‌های مربوط به کیف پول ارز دیجیتال دریافت کننده. رایزنی‌ها در رابطه با پیش‌نویس قوانین ضد پولشویی و مبارزه با تروریسم در فوریه ۲۰۱۸ خاتمه یافت و تاکنون هیچ بروزرسانی دیگری منتشر نشده است.

وصیت‌نامه و وراثت

تا به امروز، هیچ قانون واضح و صریحی در رابطه با چگونگی برخورد با ارز دیجیتال در قانون وراثت استرالیا وجود ندارد. اما به طور کلی اگر وصیت‌نامه به گونه‌ای تدوین شود که وضعیت ارز دیجیتال در آن به طور واضح مشخص نشود و اقداماتی برای اطمینان از این‌که ورثه می‌توانند به ارزهای دیجیتال دسترسی داشته باشند صورت نگیرد، ممکن است به موجب قانون این دارایی‌ها به ذی‌نفعان نرسد.

راهنمای کامل معاملات جفتی (Pair Trading)

معاملات جفتی (Pair Trading) یک استراتژی معاملاتی کلاسیک است که به دنبال سرمایه گذاری بر روی اختلافات قیمت بین دو دارایی است که با هم همبستگی تاریخی دارند. اسن استراتژی معاملاتی در حوزه ارزهای دیجیتال نیز از همان اصولی استفاده می‌کند که در بازارهای سنتی سهام و اوراق بهادار استفاده می‌شود.

معاملات جفتی متکی بر دو دارایی با همبستگی تاریخی است که برای لحظه‌ای با هم نامرتبط می‌شوند. این استراتژی معامله به صورت قرار دادن پوزیشن‌های همزمان برای یک دارایی که ارزش ارزهای فیات و اوراق آن از ارزش بالقوه آن پایین‌تر است و دارایی دیگر که بیش از حد ارزش‌گذاری شده می‌باشد. در صورتی که این استراتژی درست پیاده شود، معامله گران می‌توانند به طور همزمان از حرکات مثبت و منفی قیمت‌ها سود ببرند.

معاملات جفتی در حوزه رمزارزها نیز دقیقاً به همین صورت عمل می‌کنند با این تفاوت که به جای سهام یا اوراق بهادار از ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. با این حال، اصطلاح جفت ارزهای دیجیتال همچنین می‌تواند به چارچوبی اشاره داشته باشد که صرافی‌های ارز دیجیتال از آن برای ایجاد ارزش توافق شده برای معاملات استفاده می‌کنند.

در این مقاله، ما قصد داریم به معاملات جفتبی ارزهای دیجیتال بپردازیم. ما بررسی خواهیم کرد که چگونه معاملات دوتایی می‌تواند به معامله گران کمک کند تا از حرکات منفی و مثبت قیمت سود ببرند. همچنین، در مورد کاربردهای مختلف معاملاتی جفتی ارزهای دیجیتال و تفاوت آن‌ها با معاملات جفتی سنتی بحث خواهیم کرد. با ارزتودی همراه باشید.

معاملات بازار خنثی یا رنج (Market-Neutral Trading)

قبل از اینکه درباره معاملات جفتی ارزهای دیجیتال صحبت کنیم، بیایید نگاهی به مفهوم اساسی معاملات بازارِ رنج بیندازیم. یک معامله‌گر بازار خنثی کسی است که نسبت به عملکرد قیمت یک دارایی نه خوش بین ( گاوی) و نه بدبین (خرسی) است. در عوض، بی‌طرف بودن در بازار، معامله‌گر را قادر می‌سازد تا از حرکت‌های منفی و مثبت قیمت سود ببرد. همچنین، یک معامله‌گر بازار رنج قصد دارد از انواع خاصی از ریسک‌های بازار اجتناب کند. این امر معمولاً با سرمایه گذاری همزمان در دو دارایی با تطبیق پوزیشن‌های خرید و فروش به دست می‌آید.

ارزهای فیات و اوراق

اگر قیمت یک دارایی کاهش و قیمت دیگری افزایش یابد، یک معامله‌گر می‌تواند از هر دوی آنها سود ببرد. این مسئله به طور موثر معامله گران را قادر می‌سازد بدون توجه به شرایط بازار سود کسب کنند. استراتژی‌های معاملاتی خنثی قصد دارند از زیان‌های قابل توجه جلوگیری کنند. بر این اساس، یک پوزیشن می‌تواند دیگری را متعادل کند و اثرات انتخاب اشتباه را به حداقل برساند.

صندوق‌های تامین نقدینگی اغلب از استراتژی‌های معاملاتی خنثی برای ایجاد بازدهی ثابت در همه شرایط بازار استفاده می‌کنند. این استراتژی‌ها اغلب همبستگی کمی با بازار دارند. آنها به همگرایی خاص در قیمت دو دارایی متکی هستند و از آن به عنوان راهی برای پوشش ریسک کلی در معاملاتشان استفاده می‌کنند.

معاملات جفتی چیست؟

معاملات جفتی که در اواسط دهه ۱۹۸۰ توسط کارمندان شرکت مورگان استنلی معرفی شد، یک استراتژی معاملاتی در بازار خنثی (رنج) است که با ایجاد پوزیشن‌های خرید و فروش در دو سهام یا اوراق بهادار که با هم همبستگی زیادی دارند اعمال می‎شود. معاملات جفتی دارایی‌ها با استفاده از تحلیل‌های آماری و تکنیکال انجام می‌شود. معامله گران می‌توانند ضرر هر پوزیشن را با پوزیشن دیگر جبران کنند تا یک استراتژی پوشش ریسک ایجاد کنند که می‌تواند از یک روند مثبت و منفی سود ایجاد کند.

علاوه بر این، معاملات جفتی بر این مفهوم تاریخی متکی است که همبستگی بین دو سهام یا اوراق بهادار پایدار است. وقتی یک معامله‌گر اختلاف بین این همبستگی‌ها را شناسایی می‌کند، می‌تواند ارزش دلاری یک پوزیشن خرید را با ارزش یک پوزیشن فروش مطابقت دهد. پوزیشن خرید معمولاً روی سهام یا اوراق بهاداری قرار می‌گیرد که عملکرد ضعیفی دارد. برعکس، پوزیشن فروش بر روی سهام یا اوراق بهادار با عملکرد فراتر از انتظار قرار می‌گیرد. بنابراین، یک معامله‌گر می‌تواند زمانی سود به دست آورد که قیمت‌های دو دارایی همگرا شوند و یک همبستگی تاریخی را از سر بگیرند.

به عنوان مثال، بیایید دو سهام مشابه مانند پپسی و کوکاکولا را در نظر بگیریم. از لحاظ تاریخی، کالاهای این دو شرکت به شدت با هم مرتبط هستند. شرایط بازار اغلب بر دو محصول یا شرکت به روشی مشابه تأثیر می‌گذارد. بنابراین، اگر همبستگی قوی بین سهام پپسی و کوکاکولا وجود داشته باشد، می‌توانیم از این دو دارایی برای معاملات جفتی استفاده کنیم.

بیایید اینطور در نظر بگیریم که سهام پپسی از سهام کوکاکولا بهتر عمل کرده است. اگر قیمت سهام پپسی افزایش یابد و قیمت سهام کوکاکولا کاهش یابد، می‌توانیم پوزیشن خرید برای کوکاکولا و پوزیشن فروش برای پپسی ایجاد کنیم. وقتی قیمت سهام پپسی پایین می‌آید و قیمت سهام کوکاکولا بالا می‌رود، یک استراتژی معامله جفتی موفق‌ اتفاق می‌افتد که از انجام هر کدام از آن معاملات به تنهایی بهتر است.

معاملات جفتی چگونه کار می‌کنند؟

معاملات جفتی یک استراتژی معاملاتی غیر جهت دار هستند. به جای شناسایی تک تک سهام‌هایی که عملکرد ضعیف یا بیش از حد انتظار دارند، معاملات دوتایی سعی می‌کند از دو سهام با ویژگی‌های مشابه استفاده کند که خارج از محدوده تاریخی خود معامله می‌شوند. معامله‌گر جفتی، سهامی را می‌خرد که عملکرد ضعیفی دارد و سهامی که دارای عملکرد بیش از حد است را می‌فروشد.

این استراتژی به شدت بر آمار و تحلیل تکنیکال تکیه دارد و به دنبال یافتن اختلافات جزئی بین همبستگی‌های قابل اعتماد و کسب سود از آنها قبل از بازگشت به سمت همگرایی قیمت این جفت سهام است. این با شرط بندی روی اینکه که دو دارایی از نظر قیمت از هم جدا و یا همگرا می‌شوند به دست می‌آید.

هر کسی می‌تواند در معاملات جفتی شرکت کند، با این حال با توجه به میزان تحلیل‌های فنی و آماری درگیر، معمولاً این معامله گران حرفه‌ای هستند که این استراتژی را انتخاب می‌کنند. معامله‌گران جفتی برای پیاده کردن این استراتژی به یک روش قوی و درک عمیقی از تجزیه و تحلیل داده‌ها نیاز دارند.

مزایای معاملات جفتی چیست؟

یک استراتژی معامله جفتی موثر معامله گر را قادر می‌سازد تا سود خود را به حداکثر برساند و ریسک‌های بالقوه را کاهش دهد. معامله‌گران می‌توانند از حرکت‌های مثبت و منفی قیمت سود ببرند. معاملات جفتی زمانی که احتمال آماری بازگشت دارایی‌های اساسی به تعادل بالا باشد، از دو پوزیشن به طور همزمان سود ایجاد می‌کنند.

به طور کلی، دارایی‌هایی که ۸۰ درصد مواقع یا بیشتر با هم مرتبط هستند، برای پوزیشن‌های معاملاتی جفتی در نظر گرفته می‌شوند. همراه کردن افزایش قیمت یک دارایی با کاهش قیمت دارایی دیگر می‌تواند ریسک را هنگام معامله کاهش دهد.

با این حال، معامله جفتی معمولاً برای کسب سود به سرمایه زیادی نیاز دارد. همچنین، فرصت‌های محدودی برای معاملات جفتی وجود دارد. برای شروع، شناسایی همبستگی‌های کافی بین دارایی‌ها می‌تواند چالش برانگیز باشد. به علاوه، زمانی که بیش از حد بر داده‌های تاریخی تکیه می‌کنیم، نتایج مورد انتظار اغلب با نتایج واقعی متفاوت است. معاملات جفتی مستلزم درک عمیق تحلیل تکنیکال است.

معاملات جفتی ارزهای دیجیتال (Pair Trading)

معاملات جفتی به معنای سنتی کاملاً در معاملات ارزهای دیجیتال قابل استفاده است. علاوه بر این، بازارهای رمزارز می‌توانند فرصت‌های بیشتری را برای یافتن دارایی‌های مرتبط با هم ارائه کند و استفاده از آن‌ها برای ایجاد یک معامله‌ بی‌نظیر در بازار را تسهیل کنند. با این حال، بازارهای ارزهای رمزنگاری شده به طور قابل توجهی بی ثبات‌تر از بازارهای سنتی هستند. به این ترتیب، گاهی اوقات به‌دست آوردن همبستگی‌های قابل اعتماد در فضای ارزهای دیجیتال سخت‌تر است. دقت کنید که وقتی در مورد جفت ارزها یا جفت‌های معاملاتی صحبت می‌کنیم، معمولاً به مفهوم دیگری اشاره می‌کنیم.

اصطلاح معاملات جفت ارز معمولاً به روشی اطلاق می‌شود که سفارش خرید و فروش با هم در یک صرافی ارزهای دیجیتال مطابقت داده می‌شوند. صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز از جفت‌های معاملاتی استفاده می‌کنند. اگر یک صرافی یک جفت معاملاتی را فهرست کند، به این معنی است که می‌توانید آن دو دارایی را با یکدیگر مبادله کنید و ارزش نسبی دو دارایی را صرف نظر از ارزش فیات آنها مشاهده کنید.

کارکرد معاملات جفتی ارزهای دیجیتال چگونه است؟

معاملات جفتی ارزهای دیجیتال یک استراتژی معاملاتی در بازار رنج است که معامله‌گران را قادر می‌سازد از پوزیشن‌های خرید و فروش سود ببرند که این سود از اختلاف همبستگی بین دو دارایی بدست می‌آید. این مورد تقریباً مشابه معاملات جفتی سهام است. با این حال، معاملات دوتایی به معامله‌گران کمک می‌کنند تا ارزش دارایی‌های دیجیتال را بدون تکیه بر ارزهای فیات به عنوان نقطه مرجع درک کنند.

استیبل کوین‌های فیات در جفت‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال رایج هستند. به طور کلی جفت‌ ارزها به ما کمک می‌کنند تا بفهمیم چه مقدار اتریوم (ETH) در یک بیت‌کوین (BTC) وجود دارد، یا چند توکن شبکه لینک (LINK) برابر با یک ETH است. آلت کوین‌ها اغلب با BTC و ETH یا یک استیبل کوین مانند تتر (USDT) جفت می‌شوند. این دارایی‌ها به عنوان ارز پایه برای نشان دادن ارزش توافق شده بین دارایی‌ها عمل می‌کنند.

ارز پایه اولین ارز در معادله است؛ به عنوان مثال، فرض کنید محمد ۱ بیت کوین دارد و می‌خواهد آن را با اتریوم تعویض کند. در آن زمان، یک بیت کوین BTC برابر با ۱۳.۵۱ ETH است. بنابراین، محمد باید یک جفت معاملاتی BTC/ETH را در صرافی ارز دیجیتال مورد علاقه خود پیدا کند. در اینجا، BTC ارز پایه است زیرا اولین ارز در معادله است.

قبل از وارد شدن به معامله در یک صرافی ارز دیجیتال، لازم است که به جفت‌های معاملاتی موجود توجه کنیم. شما همیشه نمی‌توانید دارایی‌ها را در یک معامله مبادله کنید، مخصوصاً زمانی که ارزهای دیجیتال کمتر شناخته شده را معامله می‌کنید. این بدان معنی است که اگر جفت ارز برای تسهیل مبادله مستقیم وجود نداشته باشد، ممکن است مجبور شوید چندین معامله انجام دهید.

استخرهای نقدینگی

صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) نیز از جفت ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند. یک DEX با استفاده از مدل بازارسازان خودکار (AMM) به ارائه دهندگان نقدینگی (LPs) برای ارائه یک جفت ارز برای تسهیل مبادلات توکن غیرمتمرکز متکی است. LPها ارزش برابری از دو دارایی رمزنگاری را به یک استخر نقدینگی در یک DEX ارائه می‌کنند. در عوض، هر بار که یک معامله‌گر از جفت دارایی خود به عنوان بخشی از یک مبادله بدون نیاز به مجوز استفاده می‌کند، پاداش کارمزد تراکنش را دریافت می‌کنند. این می‌تواند یک راه عالی برای کسب درآمد غیرفعال از دنیای کریپتوکارنسی باشد.

با این حال، ارائه نقدینگی به یک پروتکل مالی غیرمتمرکز (DeFi) با خطر زیان دائمی نیز همراه است. زیان دائمی زمانی رخ می‌دهد که قیمت دارایی‌هایی که در یک مجموعه نقدینگی سپرده‌گذاری می‌کنید در مقایسه با زمانی که برای اولین بار آنها را سپرده‌گذاری کرده‌اید تغییر کند. همچنین، تأمین نقدینگی با خطرات فنی همراه است زیرا استخرهای نقدینگی دیفای به قراردادهای هوشمند متکی هستند. هک‌ها و سوء استفاده‌های قرارداد هوشمند اغلب در دیفای اتفاق می‌افتد. به علاوه خطای کاربر به دلیل ماهیت فنی تعامل با پروتکل‌های عمومی بلاک چین امری عادی است.

جفت ارزهای معاملاتی برتر

با توجه به گزارشات وب سایت CoinMarketCap، تتر (USDT) محبوب ترین نیمه‌ای از هر جفت ارز دیجیتال است که ۷۱.۶۰ درصد از کل حجم معاملات جفت ارزها را به خود اختصاص می‌دهد. بیت کوین (BTC) در رتبه دوم قرار دارد و در ۴۲.۹۵ درصد از جفت‌های معاملاتی کریپتوکارنسی وجود دارد. علاوه بر این، اتریوم (ETH) سومین دارایی رایج است و در ۱۹.۴۱ درصد از جفت ارزها وجود دارد. بایننس یو اس دی (BUSD) با ۴.۷۵% در رتبه چهارم و USDC با ۴.۲۳% در رتبه پنجم قرار دارد. می‌توانید با استفاده از وب‌سایت داده‌های قیمت ارزهای دیجیتال مانند CoinMarketCap یا CoinGecko، جفت‌های معاملاتی موجود را پیدا کنید.

می‌توانید یک دارایی دیجیتال خاص را جستجو کنید یا در فهرست پایین بروید تا آنها را به ترتیب ارزش بازار پیدا کنید. هنگامی که یک دارایی دیجیتال را انتخاب می‌کنید، روی تب “Markets” کلیک کنید. پس از این کار، به پایین‌تر اسکرول کنید. باید لیستی از جفت‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال را پیدا کنید. این جفت‌ها معمولاً بر اساس بالاترین حجم معاملات فهرست می‌شوند.

با این حال، برخی از لیست‌ها دارای اسپانسرهایی هستند که صرافی‌های دیگر را در بالای این لیست قرار می‌دهند. همچنین، دارایی‌های دیجیتال برای ارائه هر جفت ارز، امتیاز دریافت می‌کنند. اگر صرافی دارای نقدینگی کم یا فعالیت مشکوک باشد، باید در این وب سایت‌ها در کنار لیست توکن‌های مربوطه قابل مشاهده باشد.

نتیجه گیری

معاملات جفتی ارزهای دیجیتال منعکس کننده پدیده معاملات کلاسیک بازار خنثی هستند. وقتی دو دارایی رمزنگاری شده با همبستگی قوی تاریخی از هم جدا می‌شوند، یک معامله‌گر جفتی می‌تواند روی هر دوی این دارایی‌ها شرط بندی کند. هنگامی که قیمت دارایی با عملکرد ضعیف افزایش می‌یابد و قیمت دارایی با عملکرد بیش از حد کاهش می‌یابد، معامله گران جفتی می‌توانند سود خود را افزایش و خطرات احتمالی را کاهش دهند.

از سوی دیگر، جفت‌های معاملاتی کریپتویی دو دارایی هستند که می‌توانند در ازای ارز دیجیتال دیگری در صرافی خرید و فروش شوند. هنگام ارائه نقدینگی به یک صرافی غیرمتمرکز (DEX)، ارائه دهندگان نقدینگی ارزش دلاری برابر دو دارایی را تعیین می‌کنند. بر این اساس، هر کسی که با یک استخر نقدینگی تعامل دارد، می‌تواند یکی از دو دارایی رمزنگاری را که جفت معاملاتی رمز ارزی را تشکیل می‌دهند، مبادله کند.

تفاوت بین USDT و USDC چیست و از کدام استفاده کنیم؟

فرق بین USDT و USDC برای بسیاری از علاقه‌مندان ارزهای دیجیتال جای سؤال دارد. البته که هر دو استیبل کوین هستند و شما می‌توانید برای پوشش ریسک یا نگهداری دلار از آن‌ها استفاده کنید؛ اما با تمامی این تفاسیر تفاوت بین USDT و USDC منجر به انتخاب یکی به جای دیگری برای سرمایه‌گذاری می‌شود. در ادامه فرق بین USDC و USDT و اینکه کدام‌یک برای اهداف شما مناسب‌تر است و تبدیل USDC به USDT را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.

فرق بین USDT و USDC در چیست؟

با به‌روز شدن بازارهای سرمایه، اغلب سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند برای تبدیل دارایی‌ها یا پوشش ریسک به جای دریافت اسکناس یا پول فیات، از معادل آن یعنی پول دیجیتال استفاده کنند. به همین دلیل رویکرد استفاده از دلار دیجیتال به‌خصوص در میان سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال بسیار زیاد شده است.

همین جایگزینی کافی بود تا در این حوزه، استیبل کوین‌ها به طور فزاینده‌ای سهم بزرگی از بازار کریپتو را در اختیار بگیرند. در این میان دو استیبل کوین تتر و یو اس دی سی بزرگ‌ترین سهم بازار را در دست دارند. در این مقاله به شباهت‌ها و تفاوت‌های USDT و USDC می‌پردازیم؛ اما بد نیست ابتدا هر کدام از این ارزهای دیجیتال را جداگانه تعریف کنیم.

USDT چیست؟

USDT یا تتر در سال ۲۰۱۴ به عنوان اولین توکن دیجیتال با پشتوانه ارز فیات راه‌اندازی شد و به عنوان اولین استیبل کوین در دنیای رمزارزها شناخته می‌شود. USDT مخفف نماد استیبل کوین USD Tether(یا تتر) است. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد استیبل کوین تتر دارای پشتوانه است به‌طوری‌که در تئوری به ازای هر USDT باید یک دلار آمریکا در خزانه تتر موجود باشد. البته برخلاف تصور ما خزانه تتر پر از کیف‌های پر از دلار نیست و بر اساس ادعای شرکت تتر، تنها ۸۵ درصد این ذخایر به صورت نقد (دلار آمریکا به شکل اسکناس) و معادل‌های پول نقد نگهداری می‌شود. همچنین مقداری سپرده کوتاه‌مدت نیز در ذخایر این شرکت وجود دارد. بخشی هم به شکل وام‌های تضمین‌شده، اوراق قرضه شرکتی، فلزات گران‌بها و نگهداری دیگر توکن‌های دیجیتال است. هنگامی‌که توکن USDT صادر شود؛ می‌توان آن را مانند هر ارز دیجیتال دیگری منتقل، خرج و ترید کرد. قیمت آن‌ هم به طور دائم به ارزش ارز فیاتی که در صندوق یا حساب‌های تتر ذخیره‌شده، وابسته است.

در اینجا نموداری از چرخه عمر ارز دیجیتال تتر را می‌توانید مشاهده کنید.

با این حال، USDT در مورد ذخایر خود شفاف عمل‌نکرده است و بارها میزان ۱:۱ توکن‌های صادرشده تتر و برابری آن با ذخایرش زیر سؤال رفته است به طوری که در سال ۲۰۲۱، شرکت تتر به خاطر وجود اختلاف در صندوق و تعداد توکن‌های صادرشده‌اش توسط SEC (کمیسیون معاملات آتی کالای ایالات متحده) به پرداخت ۴۱ ارزهای فیات و اوراق میلیون دلار جریمه محکوم شد. در بررسی‌ها نکته‌ای بسیار مهم مشخص شد که تتر تنها ۲.۹٪ از ذخایر خود را به صورت نقدی در آن زمان نگهداری کرده بود. البته پس از آن تتر تصمیم گرفته است حسابرسی‌های ماهانه خود را شفاف‌تر در اختیار عموم قرار دهد. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید به مقاله تتر چیست مراجعه کنید.

USDC چیست؟

ارز USDC ارزهای فیات و اوراق در سال ۲۰۱۸ توسط دو شرکت Circle و صرافی Coinbase تأسیس شد. ارز یو اس دی سی مدعی است که توکن‌هایش با نسبت ۱:۱ با دلار آمریکا پشتیبانی می‌شوند. برخلاف USDT، که شرکت تتر تنها صادرکننده آن است، USDC می‌تواند توسط سایر مؤسسات عضو شبکه CENTER مانند Coinbase ایجاد و بازخرید شود.

افرادی که بخواهند به شکل تجاری اقدام به صدور توکن USDC کنند؛ مورد بررسی‌های فنی، مالی، هویتی و عملیاتی قرار می‌گیرند. همچنین دریافت مجوز نیز مورد نیاز و الزامی است. این افراد همچنین باید سند ماهانه ذخایر خود را که با آن توکن‌های USDC را صادر و پشتیبانی می‌کنند نیز ارائه کنند.

به عنوان یک توکن در شبکه اتریوم، USDC را می‌توان در کیف پول‌های سازگار با بلاک چین اتریوم ذخیره کرد. در حال حاضر امور مالی غیرمتمرکز و برنامه‌های مربوط به این حوزه ترجیح می‌دهند تا از USDC در سیستم‌های خود استفاده کنند به همین خاطر این برنامه‌ها حاضرند سود بیشتری را به افرادی پرداخت کنند که استیبل کوین USDC را در سازوکار وام‌دهی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.

محبوبیت USDC در چند سال گذشته به طور قابل‌توجهی افزایش‌یافته است؛ به طوری که متوسط ​​روزانه ۲ میلیارد دلار یو اس دی سی از طریق شبکه اتریوم جابجا شده است.

USDC همچنین برای اینکه به سرمایه‌گذارانش اطمینان دهد که پشتوانه دلاری‌اش واقعی و دست‌کاری نشده است یک گواهینامه ماهانه را به عنوان مدرک منتشر می‌کند.

USDC در شبکه‌های بیشتری در دسترس قرار گرفته است از جمله: اتریوم، ترون، هدرا، استلار، الگورند، سولانا، فلو، آوالانچ و پالی گان. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به usdc چیست مراجعه کنید.

بررسی و مقایسه شباهت و تفاوت USDT و USDC

USDT	USDC
بلاکچین	اتریوم، سولانا، تزوس، کوساما، الگورند، آوالانچ، ترون، پالی گان، ای او اس، لیکویید، شبکه هوشمند بایننس	اتریوم، ترون، هدرا استلار، الگورند، سولانا، فلو، آوالانچ، پالی گان، شبکه هوشمند بایننس
سازنده	تتر Tether	Circle
تاسیس	۲۰۱۴	۲۰۱۸
پشتوانه	۸۵ درصد ذخایر به صورت نقد(دلار آمریکا به شکل اسکناس) و معادل نقد، سپرده‌های کوتاه مدت. باقی‌مانده به شکل وام‌های تضمین‌شده، اوراق قرضه شرکتی، فلزات گرانبها، نگهداری دیگر توکن‌های دیجیتال.	۱۰۰ درصد ذخایر به صورت نقد و معادل نقد از جمله سپرده‌های دلاری در بانک‌ها و سرمایه‌گذاری‌های کوتاه مدت با نقدشوندگی بالا.
رتبه بازار	۳	۴
پایه فیات	دلار آمریکا	دلار آمریکا
مارکت‌کپ	۷۸ میلیارد دلار	۵۰.۹ میلیارد دلار

کدام استیبل کوین برای شما مناسب تر است؟ USDT یا USDC؟

اگرچه USDT دارای ارزش بازار و حجم بالاتری است اما به نظر بسیاری از فعالان حوزه ارزهای دیجیتال، بهترین انتخاب نیست. دلیل عمده آن هم عدم شفافیت درباره ذخایرش است. از آن سو USDC شفافیت بیشتری دارد اما بازار کوچکتری نسبت به تتر دارد. از طرفی دیگر در زمان های شلوغی این امکان وجود دارد که با هزینه جابجایی بسیار سنگینی برای انتقال USDC در شبکه اتریوم مواجه شویم. علاوه بر این اگر از تتر برای معامله ارزهای دیجیتال استفاده می کنید و نه به عنوان گزینه نگهداری دلار، صرافی ها اغلب از تبدیل ارز دیجیتال به تتر استفاده می کنند.

تبدیل USDC به USDT

تبدیل USDC به USDT و برعکس با توجه به مزایا و کاربردهای هر کدام از این دو استیبل کوین، برای بسیاری از کاربران ارزهای دیجیتال اهمیت بسیار زیادی دارد. تبدیل USDC به USDT در صرافی نوبیتکس امکان پذیر است. علاوه بر این شما می توانید برای تبدیل USDT به USDC نیز از صرافی نوبیتکس کمک بگیرید. تبدیل این دو ارز دیجیتال به یکدیگر به صورت سفارش های سریع و معین در پلتفرم نوبیتکس به سادگی قابل انجام است.

سخن پایانی

ارزهای تتر USDT، یو اس دی سی USDC تقریبا ۸۰ درصد از ارزش بازار استیبل کوین ها را در اختیار دارند و از این جهت گزینه های ایده آلی برای سرمایه گذارانی هستند که می خواهند در بازار استیبل کوین فعالیت داشته باشند.

همکاری شرکت Visa با شرکت Circle خیال بسیاری را از آینده رمزارزها و استفاده از استیبل کوین ها در آینده راحت کرده است. اگرچه بحث و جدل بسیاری در مورد ثبات تتر در ۱ دلار و مقادیر واقعی ذخایر پشتوانه هر USDT وجود دارد؛ اما کماکان دلایل زیادی برای ترجیح نوع دیجیتال این نوع پول بر شکل اسکناسی آن وجود دارد.

فرق تتر و USDC چیست؟

USDC و USDT یا تتر هر دو استیبل کوین‌های بازار ارزهای دیجیتال هستند و با پشتوانه دلار ضرب می‌شوند؛ اما در پشتوانه، سیستم مدیریت، کاربرد و حجم بازار متفاوت‌اند.

از USDC استفاده کنیم یا تتر؟

هر کدام از این استیبل کوین‌ها مزایا و ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند. تتر رایج‌تر است و حجم بازار بیشتری دارد با این وجود ساختار اداره USDC امن تر به نظر می‌رسد.