آشنایی با دنیای رمزارزها

35 اصطلاح کاربردی بازار ارز های دیجیتال که نیاز است بدانید!

احتمالا شما هم جز کسانی هستید که در این چند سال گذشته اسم هایی نظیر ارز دیجیتال، رمز ارزها، بیت کوین، بلاک چین و. به گوشتان خورده است. امروزه برای کسب سود و درآمد چه در بازار رمز ارزها و چه در سایر بازارها نظیر فارکس و بورس ایران، نیازمند کسب اطلاعات در زمینه مفاهیم اولیه ترید و اصطلاحات آشنایی با دنیای رمزارزها بازار مورد نظر می‌باشید تا به نتیجه دلخواه دست پیدا کنید. اگر شما هم جز تازه واردان این بازار هستید ما را در ادامه این مقاله همراهی کنید.

ترید چیست و تریدر به چه کسی می گویند؟

ترید (Trade) در اصطلاح به معنی معامله دو چیز است، یعنی به ازای خرید یک چیز، چیز دیگری بپردازیم. همانند کاری که در یک تجارت یک تاجر انجام می‌دهد. در بازار ارزهای دیجیتال (کریپتوکارنسی‌ها،Cryptocurrency)، به معامله رمز ارزها با ارزهای فیات (پول قانونی که ارزش خود را از دولت صادر کننده اش می‌گیرد مانند: دلار، یورو و. ) یا سایر ارزهای دیجیتال ترید می‌گویند و کسی که این معاملات را انجام می‌دهد، تریدر نامیده می‌شود. تریدر با توجه به دانشی که دارد اقدام به خرید کرده و با توجه به تغییرات قیمت، سود به دست می‌آورد.

در نتیجه هر تریدر و یا معامله گر برای کسب سود باید اطلاعات بسیار زیادی در این زمینه داشته باشد تا بهترین بازده را کسب کند. این کار نیازمند مطالعه زیاد در خصوص اصطلاحات اولیه و پیشرفته در این زمینه می‌باشد. در این مقاله ما سعی داریم با توضیح جامع و کامل همه اصطلاحات و مفاهیمی که یک تریدر برای ترید در بازار رمز ارزها نیاز دارد را، به صورت کامل ارائه دهیم.

انواع ترید ارز دیجیتال

با توجه به مدت زمانی که هر معامله باز و بسته می شود، روش های ترید آن مشخص می شود. این روش ها به دو نوع کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم می شود. در ادامه به تقسیم بندی ترید ها با توجه به بازه زمانی می پردازیم که شامل موارد زیر می باشد:

• «پوزیشن تریدینگ» (Position trading)
• «سوئینگ تریدینگ» (Swing trading)
• «معاملات روزانه» (Day trading)
• «اسکالپینگ» (Scalping)

پوزیشن تریدینگ(Position trading)

این نوع معاملات به صورت هفتگی و یا ماهانه برنامه ریزی می شود و تریدرها با توجه به «تحلیل فاندامنتال» به انجام این معاملات می پردازند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تحلیل فاندامنتال می توانید به مقاله تحلیل فاندامنتال در بورس چیست؟ مراجعه بفرمایید. این معامله شباهت زیادی به سرمایه گذاری سنتی دارد، زیرا معامله گران یک دارایی را خریداری کرده و امیدوار هستند که در آینده افزایش قیمت پیدا کند.

سوئینگ تریدینگ(Swing trading)

این نوع معاملات به صورت هفتگی انجام می شود و معامله‌گران از طریق «تحلیل تکنیکال» به بررسی نمودارها پرداخته و اقدام به پیش بینی قیمت ها می کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تحلیل تکنیکال می توانید به مقاله آموزش مقدماتی تحلیل تکنیکال و اصول آن مراجعه کنید.

معاملات روزانه(Day trading)

این نوع معامله به صورت روزانه انجام می شود و آشنایی با دنیای رمزارزها معامله گران از نوسانات روزانه برای کسب سود استفاده می کنند. در این حالت هر پوزیشن بیشتر از چند ساعت باز نیست و تمام تریدرها در این بازه اقدام به معامله می کنند.

اسکالپینگ(Scalping)

در این نوع معامله، نوسانات به صورت لحظه ای و در تایم فریم های چند دقیقه ای انجام می شود. با توجه به این مسئله یک تریدر در یک روز تعداد زیادی معامله با سود کم انجام می دهد، تا با جمع سود هر معامله در یک روز به سود کلی مد نظر خود برسد.

اصطلاحات تخصصی بازار ارزهای دیجیتال

برای درک آسان‌تر مفاهیم در بازار ارزهای دیجیتال، لیستی از واژه‌های اصلی ایجاد کرده ایم. در این واژه نامه کلمات و اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال به صورت کامل بیان شده است. این قسمت هر روزه در حال بروزرسانی می باشد. در صورتی که اصطلاحی در لیست ما وجود ندارد لطفا در بخش کامنت ها به ما اطلاع دهید.

Cryptography (رمزنگاری)

روشی که در آن برای محافظت از اطلاعات، از کدهای امنیتی برای رمزگذاری استفاده می شود را رمزنگاری می گویند. این فرآیند باعث می شود که تنها کسانی که به این رمزها دسترسی دارند آن را خوانده و پردازش کنند.

Cryptocurrency (رمزارز)

ارز رمزنگاری شده یا به اصطلاح کریپتوکارنسی، نوعی پول مستقل از هر بانک یا مرجع مرکزی است. این پول به عنوان اطلاعات رمزگذاری شده و دیجیتالی عمل می کند. از روش های پیچیده ریاضیات برای تنظیم، ایجاد، و انتقال وجه استفاده می شود.

Bitcoin (بیت کوین)

از معروف‌ترین و اولین رمز ارزهای موجود در بازار ارزهای دیجیتال می توان به بیت کوین اشاره کرد. این رمزارز به صورت غیر متمرکز و بدون دخالت شخص عمل می کند. بیت کوین در سال 2009 توسط شخص یا شرکت ناشناس به نام “آشنایی با دنیای رمزارزها ساتوشی ناکاموتو” فعالیت خود را آغاز کرد.

BTC (بیت)

در پلتفرم معاملاتی بازار ارزهای دیجیتال، هر رمز ارز با نماد 3 حرفی نمایش داده می شود. به عنوان مثال BTC نماد اختصاصی بیت کوین می باشد.

Satoshi Nakamoto (ساتوشی ناکاموتو)

نام خالق بیت کوین ساتوشی ناکاموتو می باشد. اما تا به حال مشخص نیست که این نام مختص یک فرد است یا یک شرکت و هویت آن هنوز فاش نشده است.

Satoshis (ساتوشی)

ساتوشی کوچکترین واحد بیت کوین معرفی شده است.. هر ساتوشی0.00000001 بیت کوین می باشد.

Distributed Ledger (دفتر کل توزیع شده)

سیستمی که در آن تمام اطلاعات مربوط به سرمایه‌ها و تراکنش‌ها ثبت می شود را دفتر کل توزیع شده می گویند. روش توزیع اطلاعات در این دفتر باعث افزایش امنیت و کاهش خطر هک شدن آن‌ها می شود.

Blockchain (زنجیره بلوک یا بلاک چین)

بلاک‌ چین(blockchain)، یک دفتر دیجیتالی برای یک مرز ارز می باشد که در آن تمام معاملات انجام شده ثبت می شود.این بلاک‌ها از طریق امضای رمز‌نگاری به یکدیگر متصل می شوند. بلاک‌ چین یک فناوری غیرمتمرکز بوده زیرا هیچ نسخه ای از آن در جایی خاصی وجود ندارد. در نتیجه همه نسخه های آن با هم برابر می باشند.

Block (بلاک)

بلاک(Block)، پایگاه داده‌ای از کلیه معاملات انجام شده است که هر بلاک آن دائمی و تغییرناپذیر هستند. هر یک از این بلاک‌ها کلیه معاملات را تا زمانی که پر نشده است نگهداری می کنند.

Coin (کوین)

کوین‌‌ها، رمز ارزهایی هستند که به صورت مستقل عمل می­‌کنند و بلاک‌ چین اختصاصی دارند؛ مانند بیت کوین و اتریوم.

Token (توکن)

توکن­‌ها، رمز ارزهایی هستند که بلاک‌ چین اختصاصی ندارند و بر روی بستر سایر رمز ارزها کار می­‌کنند؛ مانند تتر.

StableCoin (کوین‌هایی با قیمت ثابت)

استیبل کوین، رمز ارزهای هستند که ارزش آنها با یک دارایی ثابت مانند دلار برابر است. این کوین‌ها با هدف کاهش نوسانات بازار ایجاد شده است که برخلاف سایر رمز ارزها از سرمایه معامله گران در برابر نوسانات محافظت می کند. از نمونه‌های استیبل کوین می توان به ارز دیجیتال تتر اشاره کرد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص ارز دیجیتال تتر می توانید به مقاله ارز دیجیتال تتر(tether)| حفظ سرمایه در برابر نوسانات مراجعه بفرمایید.

ICO(عرضه اولیه سکه)

ICO یا همان عرضه اولیه سکه، که از عبارت Initial Coin Offering گرفته شده است، روشی برای تامین مالی پروژهای مرتبط با ارز دیجیتال می باشد.در این روش سرمایه‌گذاران می توانند با استفاده از سایر رمز ارزها مانند بیت کوین و یا ارزهای فیات مانند دلار بر روی پروژه‌های مورد نظر سرمایه گذاری کرده و توکن های مربوط به پروژه را از شرکت مربوطه خریداری کنند.

Hard Fork (هارد فورک)

هارد فورک، زمانی ایجاد می شود که ماینرها تصمیم به ایجاد قوانین جدید در خصوص رمز ارزها می‌گیرند. افرادی که این قوانین جدید را می پذیرند، وارد فورک جدید می شوند.اما افرادی که مخالف هستند از همان نسخه قبلی استفاده می‌کنند.

Hash (هش)

هش(Hash)، به خروجی گفته می شود که از اطلاعات ورودی بدست می‌آید. الگوریتم های هش، اطلاعات ورودی را که به هر اندازه باشد دریافت کرده و به یک خروجی با اندازه ثابت تبدیل می کنند. هش را می توان به عنوان اثر انگشت که از طریق پردازش اطلاعات توسط تابع هش ایجاد می شود، در نظر گرفت. این عبارت به این معنی است که از طریق هش نمی توان به دادهای اصلی دست پیدا کرد.

Hash Rate (نرخ هش)

نرخ هش، نشان دهنده این است که توان کامپیوتر شما و عملکرد آن چقدر است. در نتیجه نرخ هش مهمترین عامل در انتخاب دستگاه‌های استخراج به شمار می‌آید.

Peer 2 Peer (همتا به همتا)

شبکه همتا به همتا، بین دو یا چند کامپیوتر که با یکدیگر در ارتباط هستند و شخص سومی به عنوان واسطه وجود ندارد، انجام می شود.

Decentralization (غیرمتمرکز)

از مهم ترین ویژگی‌های بیت کوین و سایر رمز ارزها، غیر متمرکز بودن آن می باشد. این ویژگی باعث شده است که نسبت به رمز ارزها و ارزهای فیات و. مزیت بخصوصی داشته باشد. از مهم ترین مزیت های این ویژگی، عرضه پول محدود است که باعث افزایش ارزش رمز ارزها می شود.

Wallet (کیف پول)

کیف پول‌های دیجیتالی، امکان دریافت، ذخیره‌سازی و ارسال رمز ارزها را فراهم می‌کند. هر کیف پول کلید خصوصی شما به شمار می‌آید که دسترسی به رمز ارزها را برای شما فراهم می کند.

Address (آدرس کیف پول)

رشته‌های از حروف و اعداد که به عنوان شماره حساب برای معاملات رمزنگاری استفاده می شود را آدرس کیف پول می گویند. هر کوین یک آدرس منحصر به فرد دارد که دادها در آن ذخیره می شود و بر روی بلاک چین قرار می گیرد. این آدرس ها منحصر به فرد بوده و در هر تراکنش می توانید از یک آدرس خاص استفاده آشنایی با دنیای رمزارزها کنید. در خرید و فروش رمز ارزها تنها چیزی که در اختیار دیگران قرار میدهید همین آدرس‌ها می باشد.

Private key (کلید خصوصی)

کلید خصوصی، به عنوان رمز عبور کیف پول‌ها به شمار می‌آید. این کلید به عنوان امضای دیجیتال شما به حساب می‌آید که هنگام خرید و فروش از آن استفاده می‌کنند.

Hot wallet (کیف پول گرم)

کیف پول گرم، نوعی کیف پول است که قابل اتصال به اینترنت بوده، و به عنوان یک برنامه تحت وب و برنامه موبایلی در دسترس می باشد. کیف پول‌های گرم در مقایسه با سایر کیف پول‌ها از امنیت پایینی برخوردار هستند زیرا ممکن است هکرها از طریق اینترنت به این کیف پول دسترسی داشته باشند.

Cold wallet (کیف پول سرد)

کیف پول سرد، نوعی کیف پول است که قابل اتصال به اینترنت نمی‌باشد. این کیف پول را می توان به عنوان یک درایور USB مورد آشنایی با دنیای رمزارزها استفاده قرار داد. کیف پول سرد دارای امنیت بسیار بالایی می باشد. زیرا هکرها برای دسترسی به آن نیاز به دسترسی فیزیکی دارند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص کیف پول‌ها می توانید به مقاله کیف پول سخت افزاری| بانکی برای ارزهای دیجیتال در جیب شما مراجعه کنید.

Mining (استخراج)

برای تولید رمز ارزها و تایید تراکنش ها، از یک سری محاسبات ریاضی استفاده می شود. به این فرآیند استخراج رمز ارزها می‌گویند.

Miner (ماینر)

کامپیوتر یا تجهیزاتی که بر اساس محاسباتی یک رمز ارز خاص استخراج می کند را ماینر می‌گویند.

Pump & Dump (پامپ و دامپ)

پامپ و دامپ، زمانی اتفاق می‌افتد که در آن گروهی از سرمایه‌گذاران تصمیم بر این قضیه دارند که قیمت رمز ارزها به صورت مصنوعی افزایش یا کاهش دهند. به بیان ساده‌تر، برخی از سرمایه‌گذاران در قیمت پایین اقدام به خرید یک رمز ارز کرده و سپس شروع به تبلیغات دروغین می کنند. در نتیجه قیمت افزایش پیدا کرده(پامپ) و تقاضا بیشتر می شود. سپس این سرمایه گذاران در بالاترین قیمت اقدام به فروش کرده و قیمت کاهش پیدا میکند(دامپ). در این میان افراد بی تجربه سرمایه خود را از دست می‌دهند.

ATH (اوج قیمت بی سابقه)

اصطلاح ATH مخفف عبارت all-time high می باشد که برای پیگیری بازار ارزهای دیجیتال بسیار پرکاربرد می‌باشد. زمانی از اصطلاح استفاده می شود که ارز دیجیتال به بالاترین قیمت خود رسیده باشد.

ATL (کمترین قیمت بی سابقه)

اصطلاح ATL مخفف all-time low می باشد که نقطه مقابل ATH است. زمانی از این اصطلاح استفاده می‌شود که ارز دیجیتال به کمترین قیمت خود رسیده باشد.

Mining Pool (استخر استخراج)

اگر تعدادی از ماینرها قدرت محاسباتی خود را کنار هم برای انجام معاملات مورد نظر قرار دهند، در این صورت در یک استخر استخراج قرار می‌گیرند.در این حالت پاداش ماینرها براساس میزان مشارکت، بین کسانی که در استخر قرار دارند تقسیم می‌شود. قرار گرفتن در این استخرها شانس بهتری را برای داشتن هش‌های موفق ایجاد می کند.

Market Cap (ارزش بازار)

مارکت کپ، از ضرب قیمت فعلی ارز دیجیتال مورد نظر در تعداد کل ارزها در گردش به دست می‌آید. رمز ارزها بر اساس ارز بازاری که دارند رتبه بندی می‌شوند. ارزش بازار هر ارز دیجیتال را می توانید در سایت coinmarketcap بررسی کنید.

CandleStick(کندل استیک )

کندل استیک که به اصطلاح نمودار شمعی نیز به آن گفته می‌شود، نموداری است که در آن قیمت‌های بالا و پایین، باز شدن و بسته شدن یک دارایی در یک بازه زمانی مشخص نشان داده می شود.

Stop loss(حد ضرر)

سرمایه‌گذاران اغلب با هدف افزایش قیمت سهم یا ارز دیجیتال اقدام به خرید آن آشنایی با دنیای رمزارزها آشنایی با دنیای رمزارزها می کنند. و بعد از خرید قیمت آن بالا خواهد رفت. اما در بازارهای سرمایه روند حرکتی قیمت در هر لحظه در حال تغییر می باشد. در نتیجه باید در پایین قیمت خرید خود یک محدوده‌ای در نظر بگیرید. به این محدوده قیمتی که برای خروج در نظر می‌گیرید حد ضرر می‌گویند.

نحوه کسب اطلاعات در بازار ارزهای دیجیتال

برای موفقیت در هر نوع بازار مالی نیازمند کسب یک سری اطلاعات آماری و تحلیلی می باشیم. در دنیای رمز ارزها، سایت‌های زیادی در این خصوص وجود دارد که با مراجعه به آن می‌توانید اطلاعات مورد نظر خود را به دست آورید. از نمونه سایت‌های محبوب در زمینه ارز دیجیتال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سایت‌هایی وجود دارند که پوشش‌های خبری و تحلیلی در خصوص ارزهای دیجیتال ارائه می دهند. در ادامه نمونه‌های از پربازدیدترین سایت‌های خبری را معرفی خواهیم کرد:

سخن پایانی

برای ورود به هر بازار مالی در ابتدا نیازمند کسب اطلاعات در زمینه آن می باشید، تا عملکرد مطلوب را به دست بیاورید. بازارهای ارز دیجیتال در صورت داشتن دانش و آگاهی، بازار پر سود و رو به رشدی می‌باشند.نکته‌ی آخری که به آن تأکید می‌کنیم این است که هیچ‌گاه تمام سرمایه‌ی‌ خودتان را وارد بازار ارزهای دیجیتال نکنید و از گرفتن تصمیمات عجولانه و احساسی بپرهیزید. امیدواریم که این مقاله برایتان مفید بوده باشد.

معرفی رمزارز اتریوم کلاسیک؛ تحلیل فاندامنتال و آشنایی با توکن ETC

اتریوم کلاسیک در واقع همان اتریوم سابق است. پس از آن که در سال ۲۰۱۶ هارد فورکی برای جبران خسارت‌های هک دائو ایجاد شد، اکثر جامعه اتریوم رمزارز جدید را به رسمیت شناختند و حامیان رمزارز قبلی در اقلیت قرار گرفتند. از همین رو نام اتریوم کلاسیک برای این ارز دیجیتال انتخاب شد.

اگر اخبار دنیای کریپتو را به طور مختصر هم دنبال کرده باشید، به احتمال فراوان می‌دانید اتریوم جزو ارزهای دیجیتال مشهور این بازار است. با این حال شاید تا امروز نام اتریوم کلاسیک را کمتر شنیده باشید. این رمزارز که حاصل یک هارد فورک از اتریوم است، با هدف پایبندی به اصول بلاک چین و کریپتو ایجاد شد. بسیاری بر این باورند که اتریوم نماد قدرت و علم و اتریوم کلاسیک جلوه‌ای از ایدئولوژی است. برای آشنایی بیشتر با رمزارز ETC با ما همراه باشید.

اتریوم چیست؟

اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین (Vitalick Butrin) راه‌اندازی شد. این نابغه روسی‌کانادایی به دنبال ایجاد شبکه‌ای برای رفع معایب بیت کوین و البته توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز بود. در حقیقت هدف اتریوم غیرمتمرکز ساختن همه چیز است. امروزه شبکه اتریوم دومین بلاک چین برتر در بازار ارزهای دیجیتال است و سرمایه‌گذاران و طرفداران زیادی دارد.

در طول این سال‌ها شبکه اتریوم افت و خیزهای زیادی داشته است. علاوه بر نوسان‌های فراوان بازار ارزهای دیجیتال، اتریوم نیز گاهی دچار چالش‌هایی شده است و گاهی هم به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کرده است. یکی از چالش‌های مهم اتریوم در سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاد. چالشی که منجر به پیدا اتریوم کلاسیک شد.

داستان پیدایش اتریوم کلاسیک؟

تا قبل از سال ۲۰۱۶ هیچ بحرانی در شبکه اتریوم مشاهده نشده بود. در ماه می آن سال، یک طرح مهم برای تحول شبکه ارائه شد. این طرح که دائو (DAO) نام داشت، برنامه‌ای برای غیرمتمرکز سازی همه چیز بود. به دلیل اهداف جاه‌طلبانه و سابقه درخشان بوترین، بسیاری از فعالان حوزه فناوری و اقتصاد از این طرح حمایت کردند. DAO مخفف عبارت decentralized autonomous organization به معنای سازمان خودگردان غیرمتمرکز است. در واقع دائو یک صندوق سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود که مدیر یا کارمندی نداشته و توسط سرمایه‌گذاران اداره می‌شود.

به فاصله کمتر از ۳ ماه، دائو هک شد و بیش از ۵۰ میلیون دلار از سرمایه کاربران به سرقت رفت. قیمت اتریوم در چند روز ۴۰ درصد افت کرد. جامعه اتریوم از این اتفاق بسیار شوکه بود و شک و تردیدهای زیادی پیرامون آینده این ارز دیجیتال به وجود آمده بود. گرچه هک شدن دائو به معنای هک شبکه اتریوم نیست اما باز هم تاثیر این اتفاق روی اعتبار این پروژه بسیار وحشتناک بود.

طبق قوانین دائو رمزارزها تا ۲۸ روز پس از انتقال در کیف‌پول کاربر بلوکه می‌شد. این بدان معنا بود که جامعه اتریوم تنها ۲۸ روز زمان داشت تا فکری به حال بازگشت سرمایه کند. در آن زمان بنیاد اتریوم سه راهکار اصلی پیش رو داشت. راهکار اول بی‌اعتنایی نسبت به اتفاق بود. بسیاری از افراد مدعی بودند که دنیای سرمایه‌گذاری دیجیتال چنین ریسک‌هایی دارد و نباید به خاطر یک حادثه تغییراتی در مسیر شبکه ایجاد کرد. راهکار دوم ایجاد یک سافت فورک (soft fork) یا انشعاب نرم بود. راهکار سوم نیز توسعه سافت فورک (hard fork) یا انشعاب سخت بود. به کمک راهکار دوم و سوم امکان بازگشت دارایی فراهم می‌شد.

در میان توسعه‌دهندگان و اعضای جامعه اتریوم اختلاف نظرهای زیادی پیرامون این اتفاق و راهکارهای بازگشت سرمایه وجود داشت. مخالفان فورک معتقد بودند که در دنیای ارزهای دیجیتال کد برابر با قانون است و هکرها نیز جزئی از این اکوسیستم هستند. در طرف مقابل طرفداران فورک اعتقاد داشتند باید راهکاری برای بازگشت دارایی‌ها طراحی شود.

در نهایت هارد فورکی در شبکه اتریوم اتفاق افتاد. این هارد فورک طوری طراحی شد تا تمام بلاک‌های هک شده را پوشش دهد. در نتیجه یک بلاک چین و ارز دیجیتال دیگر ایجاد و به کاربرانی هم که رمزارز قدیمی داشتند، توکن جدید اعطا شد.

در این میان افرادی زیادی از پذیرش هارد فورک سر باز زدند و تصمیم گرفتند توکن‌های قدیمی را نگهداری کنند. با توجه به حمایت اکثریت جامعه اتریوم از رمزارز جدید و هارد فورک، نماد ETH به توکن جدید اختصاص یافت و توکن قدیمی به ETC تغییر نماد داد. ETC به معنای ethereum classic یا اتریوم کلاسیک است.

اتریوم کلاسیک چه تفاوتی با اتریوم دارد؟

اتریوم کلاسیک مانند اتریوم در یک بلاک چین غیرمتمرکز توسعه یافته است و از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند. در نتیجه بلاک چین اتریوم کلاسیک نیز بستری برای طراحی و اجرای قراردادهای هوشمند محسوب می‌شود. بسیاری از افراد معتقد بودند اتریوم کلاسیک بلاک چین اصلی است اما با توجه به حمایت بنیاد اتریوم از فورک جدید، پروژه قدیمی تغییر نام پیدا کرد.

هر چه بیشتر جلو می‌رویم، تفاوت‌های بیشتری بین اتریوم و اتریوم کلاسیک به وجود می‌آید. شبکه اتریوم امروزی تفاوت بسیار زیادی با سال ۲۰۱۶ دارد. اضافه شدن راهکارهای مقیاس‌پذیری، تغییرات الگوی اجماع، برنامه‌های رونمایی از اتریوم ۲ و … باعث شده تا بین این دو شبکه فاصله زیادی ایجاد شود.

در حال که میزان عرضه هر رمزارز ETC و ETH یکسان است اما اتریوم کلاسیک از نظر ارزش بازار رتبه بسیار ضعیفی دارد. در حال حاضر ETH نزدیک به ۲۰ درصد از سهم بازار کریپتو را در اختیار دارد. این در حالی است که سهم توکن ETC بسیار ناچیز بوده و تقریبا یک دارایی رو به افول محسوب می‌شود.

استخراج رمزارز ETC

همان طور که ذکر شد الگوی اجماع اتریوم در سال‌های گذشته تغییراتی داشته است و در ماه‌های آینده نیز دوباره تغییر خواهد کرد. این در حالی است که ethereum classic تغییرات زیادی را تجربه نکرده است و همچنان به وسیله سخت‌افزارهای پردازشی استخراج می‌شود. در حال حاضر امکان استخراج اتریوم کلاسیک با ای‌سیک‌ماینرها (ASIC) و کارت گرافیک (GPU) میسر است.

توکن ETC

برای خرید رمزارز ETC می‌توان به صرافی‌های بایننس (Binance)، کوین بیس (Coinbase)، اف‌تی‌ایکس (FTX) و هات‌بیت (HotBit) مراجعه کرد. کیف‌پول‌های سخت‌افزاری لجر (Ledger) و ترزور (Trezor) نیز از این رمزارز پشتیبانی می‌کنند. همچنین از کیف‌پول‌های نرم‌افزاری متامسک (MetaMask) و مای‌اترولت (MyEtherWallet) نیز می‌توان برای خرید و ذخیره این توکن استفاده کرد.

در حال حاضر هر واحد توکن ETC حدود ۲۹ دلار قیمت‌گذاری می‌شود. این در حالی است که هر واحد اتریوم حدود ۲۹۰۰ دلار قیمت دارد. در بهار سال ۲۰۲۱ هر واحد اتریوم کلاسیک تا مرز ۱۴۰ دلار نیز پیش رفت اما پس از آن روندی نزولی را در پیش گرفته است. سهم رمزارز ETC از کل بازار کریپتو نیز حدود 0.21 درصد است.

جمع‌بندی

اتریوم کلاسیک در واقع همان اتریوم سابق است. پس از آن که در سال ۲۰۱۶ هارد فورکی برای جبران خسارت‌های هک دائو ایجاد شد، اکثر جامعه اتریوم رمزارز جدید را به رسمیت شناختند و حامیان رمزارز قبلی در اقلیت قرار گرفتند. از همین رو نام اتریوم کلاسیک برای این ارز دیجیتال انتخاب شد.

اتریوم کلاسیک هیچ گاه نتوانست رقیبی برای اتریوم باشد. ارزش این رمزارز در حال حاضر نزدیک به یک صدم اتریوم است. حالا کمتر کسی ethereum classic را به عنوان یک ارز دیجیتال مهم قلمداد می‌کند. حامیان این رمزارز که تلاش کردند از ایدئولوژی‌های سنتی بلاک چین و کریپتو حمایت کنند، فرصت بزرگی را برای ثروتمند شدن از دست داده‌اند. امروزه همه فعالان کریپتو ETH را می‌شناسند اما کمتر کسی به توکن ETC اهمیت می‌دهد.

۰ تا ۱۰۰ آشنایی با بازار دو طرفه ارز دیجیتال (کاملا اختصاصی)

این روزها ارزهای دیجیتال و معاملات بازار دو طرفه ارز دیجیتال بخش مهمی از اقتصاد فعلی ما هستند و حتی بخش مهم‌تری از اقتصاد آینده به شمار می‌آیند. به دلیل گستره‌ی وسیع فعالیت جهانی در بازار ارزهای دیجیتال، اگر کسی مایل باشد تا به صورت حرفه‌ای در این عرصه فعالیت داشته باشد و به دنبال کسب سود و درآمد قابل توجهی باشد، داشتن اطلاعات لازم، به او در این راه کمک می‌کند. (اگر مایل هستید بدانید ارز دیجیتال چیست؟ و چه کاربردی دارد؟ توصیه میکنم این مقاله را بخوانید)

آیا بازار ارز دیجیتال دو طرفه است؟

وقتی می‌گوییم بازار دو طرفه ارز دیجیتال، منظورمان بازاری است که دو طرف معامله دارد؛ به این معنی که هم خریدار و هم فروشنده از فعالان این بازار هستند. این بازار دو طرفه توانایی این را دارد تا قیمت‌گذاری را تحت تأثیر قرار دهد؛ با ساده‌سازی و تسریع روند معاملات، ارزش آن معامله را ایجاد کند و حتی هزینه‌ای که قرار است بر طرف‌های معامله تحمیل شود را کاهش دهد. به زبان دیگر، بازار دو طرفه باعث می‌شود تا عمل مقیاس‌بندی موفق‌تر انجام شود و کاربران با دیدن برآیند این بازار ترغیب به ورود به آن شوند.

یک بازار دو طرفه اغلب با رابطه‌ای که واسطه با گروه‌ها یا نمایندگان خارجی در سیستم خود دارد تعریف می‌شود. این رابطه به ویژه در قیمت‌گذاری و ارزش‌گذاری معامله دیده می‌شود. کسانی که بر سیستم معاملات نظارت دارند، باید تعادل را بین هر دو طرف شبکه حفظ کنند. لازم به ذکر است که هر گونه تغییر در یک طرف بازار، باعث تغییر قیمت در طرف دیگر می‌شود که به “اثر بستر آب” معروف است.
حال با توجه به تعریفی که از بازار دو طرفه ارائه شد، در جواب سوال ” آیا بازار ارز دیجیتال دو طرفه است؟” باید گفت که بله، طبق این تعریف و شیوه معاملاتی که در این بازار میان خریداران و فروشندگان وجود دارد، بازار دو طرفه ارز دیجیتال یک موضوع پذیرفته شده به شمار می‌آید و تمام فعالان این عرصه با در نظر گرفتن این موضوع دست به فعالیت اقتصادی و معاملاتی می‌زنند. برخی استدلال می‌کنند که ارز رمزنگاری شده در حال حاضر نوعی بازار دو طرفه است، زیرا پرداخت ارز رمزنگاری شده تنها در صورت توافق هر دو طرف انجام می‌شود. هر چه تأمین‌کنندگان بیشتر ارز را بپذیرند، جذابیت آن برای خریداران بیشتر می‌شود و هر چه خریداران بیشتری از ارز رمزنگاری شده استفاده کنند، علاقه فروشندگان نیز بیشتر می‌شود.

چرا بازار ارزهای دیجیتال دارای اهمیت است؟

وقتی بیت کوین در سال ۲۰۰۹ در بازار معاملات عرضه شد، کسی فکرش را نمی‌کرد، روزی برسد که این ارز دیجیتال عرصه‌ی معاملات اقتصادی دیجیتال را بهم بریزد. در واقع، بیشتر افراد عادی و علاقه‌مندان به حوزه ارزهای دیجیتال، با سر و صداهایی که بیت کوین به راه انداخت متوجه دنیای ارزهای دیجیتال شدند و شاید بتوان گفت سایر ارزهای دیجیتال نیز شناخته‌ شدن خود را مدیون این ارز هستند.

حال این ارزها زمانی ارزش پیدا کردند که در بازار دو طرفه ارز دیجیتال معامله شدند؛ بدون انجام معامله این ارزها ارزشی ندارند و جایی که این معاملات صورت می‌گیرد بازار است؛ پس بازار این ارزها نیز به اندازه‌ی خودشان دارای اهمیت هستند. این موضوع زمانی تشدید می‌شود که به دلیل اتفاقات چند سال اخیر و حتی شاید سال اخیر، بازار ارزهای دیجیتال برای عده‌ی زیادی از مردم به یک سرمایه‌گذاری تبدیل شده است و در این میان بیت کوین صدر جدول است.

رشد بی‌سابقه بازار ارزهای دیجیتال باعث شده است تا علی‌رغم حفره‌های استراتژیک، کارشناسان معتقد باشند که این بازار به احتمال بسیار زیاد به رشد خود ادامه خواهد داد و بازدهی دلگرم‌کننده‌ای برای سرمایه‌گذاران خواهد داشت. همچنین گستره‌ی جهانی این دلگرمی، خبر از این دارد که نااطمینانی‌های موجود در بازار قرار نیست تا جلوی فعالیت سرمایه‌گذاران فعلی و سرمایه‌گذارن بالقوه را بگیرد.

بازار دو طرفه ارز دیجیتال چه مزیت‌هایی را به همراه دارد؟

۱٫ بازارهای دو طرفه نقدینگی را افزایش می‌دهند.

جاش لی، یکی از فعالان و تحلیلگران ارزهای دیجیتال، در مورد توسعه بازار دو طرفه در عرصه ارزهای رمز پایه اظهار نظر آشنایی با دنیای رمزارزها کرده است و استدلال می‌کند که این امر باعث افزایش نقدینگی و کاهش پراکندگی می‌شود. بسیاری از کوین‌های موجود در این بازار معاملاتی به میزان قابل توجهی نقدینگی نیستند؛ نقدینگی را می‌توان با مدت زمان فروش دارایی به قیمتی که فروشنده در صورت داشتن مدتی برای فروش به دست می‌آورد، توصیف کرد. نقدینگی برای سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند به سرعت وارد بازارهای خارج شوند مهم است و سرمایه‌گذاران معمولاً از بازارهای نقدینگی آشنایی با دنیای رمزارزها که محدود است سود می‌برند.

یک بازار دو طرفه ارز دیجیتال به یک واسطه یا سازنده بازار نیاز دارد که خریداران و فروشندگان را دور هم جمع کند. سازنده بازار پیشنهادات را ارائه می‌دهد و هدف آن‌ها حضور در خرید، در مواقعی است که فروشنده‌ای وجود دارد و به همین ترتیب وقتی خریدار ظاهر می‌شود، آماده فروش است. حال با در نظر گرفتن این موضوع، جاش لی معتقد است که بازار دو طرفه در عرصه ارزهای رمزنگاری شده، باعث افزایش نقدینگی می‌شود.

۲٫ بازارهای دو طرفه تجارت ارزهای رمزنگاری را تسهیل می‌کنند.

بازارهای دو طرفه امکان دسترسی به خریداران و فروشندگانی را فراهم می‌کند که ممکن است در غیر این صورت امکان تجارت نداشته باشند. قرن‌هاست که بازارهای اوراق بهادار دسترسی معامله‌گران به سهام را فراهم کرده است و اکنون ممکن است این مدل تجاری باشد که می‌تواند در دنیای دارایی‌های دیجیتال جایگاه خوبی پیدا کند.

شرکت‌کنندگان در بازار دو طرفه ارز دیجیتال می‌توانند خرید و فروش کنند. این امر از طریق کاهش هزینه‌های معامله و معاملات ساده‌تر و سریع‌تر، ارزش ایجاد می‌کند. بازارهای دو طرفه راهی را به فروشندگان ارائه می‌دهند تا بتوانند دسترسی خود را گسترش دهند و کالاها و خدماتی را که در غیر این صورت به آن‌ها دسترسی ندارند، به خریداران برسانند. این بازارها جریان‌های ارزشی ایجاد می‌کنند که بدون آن‌ها وجود نداشتند.

سوالات پر تکرار در مورد بازار ارزهای دیجیتال

۱٫ آینده ارز رمزنگاری شده در بازار دو طرفه ارز دیجیتال چگونه است؟
طی پنج سال گذشته بازار دو طرفه ارز دیجیتال بیش از ۶۰٪ رشد کرده است. هزاران ارز رمزنگاری شده با بسیاری از نوآوری‌های یکپارچه وجود دارد و همچنین نزدیک به سیصد مبادله قابل انجام است. با رشد بازار ارزهای رمزنگاری شده، آینده روشن‌تر خواهد شد. در حال حاضر، سرمایه‌گذاری در ارز رمزنگاری شده، سرمایه‌گذاری در سیستم‌های مالی آینده است.

۲٫ امنیت معاملات بازار دو طرفه ارز دیجیتال چگونه خواهد بود؟
حتی اگر کمی نیز با دنیا ارزهای دیجیتال آشنایی داشته باشید، متوجه شده‌اید که بحث امنیت در این بازار یک نگرانی به حساب نمی‌آید. در ابتدای روی کار آمدن بازار ارزهای رمزنگاری شده، بسیاری از کاربران نگرانی‌های زیادی را پیرامون این حوزه داشتند و با خود گمان می‌بردند که ضمانت امنیت سیستم دو طرفه رمزنگاری، تنها یک ضمانت ساده‌انگارانه است اما با گذشت چندین سال و استمرار معاملات دیجیتالی، این بار نه تضمین بلکه تجربه گواه وجود این امنیت برای کاربران و سرمایه‌ی آن‌ها در بازار دو طرفه ارز دیجیتال می‌باشد.

۳٫ بازار دو طرفه ارز دیجیتال بر چه اساسی کار می‌کند؟
بازار دو طرفه ارز دیجیتال براساس رابطه‌ی دو طرفه‌ی خریدار و فروشنده پیش ‌می‌رود؛ به صورتی که خریداران با بهره‌مندی از یک سیستم منطقی تصمیم‌گیری و با در نظر گرفتن تمهیدات استراتژیک دست به خرید می‌زنند. فروشندگان نیز به همین ترتیب با در نظر گرفتن وضعیت بازار و میزان سودی که قرار است کسب کنند، سرمایه خود را برای فروش می‌گذارند. قیمت‌گذاری نیز توسط بازار قیمت و با توجه به استانداردها و معیارهای کلی که وجود دارد انجام می‌شود اما خود معامله و انتخاب یک طرف توسط طرف دیگر، بستگی به نظر خود شخص دارد و محدودیتی در این حوزه وجود نخواهد داشت.

جمع‌بندی

بازار دو طرفه ارز دیجیتال یکی از امیدبخش‌ترین عرصه‌های فعالیت اقتصادی به شمار می‌آید؛ زیرا همان‌قدر که از سیستم اقتصادی گذشتگان فاصله دارد به سیستم اقتصادی و معاملاتی آیندگان نیز نزدیک است و به همین دلیل سرمایه‌گذران در سراسر دنیا به این بازار اقتصادی علاقه دارند.

جدای از این مسئله، طبق تحلیل فعالان عرصه‌ی ارزهای دیجیتال، دو طرفه بودن بازار این ارز، خود یکی از عواملی است که افراد علاقه به فعالیت در آن دارند. بازار دو طرفه هم باعث افزایش نقدینگی می‌شود و هم روند انجام تجارت را تسهیل می‌کند؛ همچنین باعث می‌شود تا روند دسترسی فروشندگان و خریداران تحت تأثیر قرار گیرد.
آگاهی از سازوکارهای بازار ارزهای دیجیتال این مزیت را برای شما خواهد داشت تا بهتر در این حوزه فعالیت داشته باشید و سرمایه‌گذاری عاقلانه‌تری را انجام دهید.

خرید و فروش ارز دیجیتال و کسب درآمد از آن

صرافی ارز دیجیتال یا اکسچنج (Exchange) بستری است که در آن اشخاص می‌توانند ارزهای دیجیتال خود را معامله و به ارز دیجیتال دیگر یا پول ملی تبدیل کنند. صرافی می‌تواند یک سایت باشد یا یک اپلیکیشن موبایل که روی تلفن همراه نصب می‌شود یا هر دو.

با ثبت‌نام در یک صرافی ارز دیجیتال می‌توانید در قبال پول ملی یا ارز دیجیتال دیگر، ارز دیجیتال خریداری کنید یا ارز دیجیتال خود را در قبال پول ملی (مانند ریال) یا یک ارز دیجیتال دیگر به فروش برسانید.

برای ثبت نام یا انجام معامله، نیاز به حضور فیزیکی در محل دفتر صرافی ارز دیجیتال وجود ندارد و تنها کافی است از طریق سایت یا اپلیکیشن موبایل اقدام شود، چراکه وقتی با دارایی‌هایی از جنس دیجیتال سروکار داریم، نیاز به مراجعه حضوری از بین می‌رود.

اینکه یک صرافی ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند به نوع صرافی بستگی دارد. اما اگر بخواهیم نگاهی کلی به کار صرافی‌ها داشته باشیم، هر صرافی به یکی از این دو شکل کار می‌کند:

حالت اول آن است که شما با خودِ صرافی معامله می‌کنید. (از خود صرافی می‌خرید یا به خود صرافی می‌فروشید.)

در حالت دوم صرافی خودش طرف معامله نیست و فقط یک واسط بین خریداران و فروشندگان است و از انجام معاملات مقداری کارمزد می‌گیرد.

در تعداد کمی از صرافی‌ها طرف معامله خود صرافی است، یعنی افراد برای خرید ارز دیجیتال، آن را از خود صرافی خریداری می‌کنند و برای فروش، ارز دیجیتال خود را به خود صرافی می‌فروشند. در اینجا درآمد صرافی از تفاوت قیمت خریدوفروش است؛ یعنی قیمت خرید ارز دیجیتال از صرافی نسبت به قیمت فروش آن به صرافی بالاتر است.

در حالت دوم دیگر صرافی‌ها طرف معامله شما نیستند، بلکه در حقیقت واسط بین خریداران و فروشندگان هستند و از هر معامله درصدی کمیسیون دریافت می‌کنند. از نظر جهانی، اغلب صرافی‌ها به روش دوم کار می‌کنند.

جفت ارز چیست؟

در یک صرافی ارز دیجیتال برای نشان‌دادن امکان تبدیل یک ارز دیجیتال به ارز دیجیتال دیگر از مفهومی به‌نام جفت‌ارز استفاده می‌کنند.

یک جفت ارز در صرافی به این صورت نمایش داده می‌شود:

• نماد اختصاری ارز دیجیتال اول
• نماد اختصاری ارز دیجیتال دوم

به‌عنوان مثال، نماد اختصاری بیت کوین BTC و نماد اختصاری تتر USDT است. بنابراین جفت‌ارز بیت کوین_تتر را این‌گونه مشاهده می‌کنید BTC/USD .

چرا ارز دیجیتال برق زیادی مصرف می‌کند؟

ارزهای دیجیتال زیادی بعد از بیت‌کوین ایجاد شدند، ولی همچنان بیت‌کوین انرژی برق بسیار بیشتری از سایر ارزها مصرف می‌کند.

به گزارش پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا) به نقل از بورسینس، برای اینکه بدانیم دلیل مصرف برق چیست و آشنایی با دنیای رمزارزها بیت کوین چه نیازی به برق دارد، ابتدا باید بطور مختصر به شیوه کار شبکه بیت‌کوین بپردازیم.

شبکه بیت‌کوین به عنوان یک ارز رمزنگاری شده، غیرمتمرکز است، به این معنی که دارای مرکزیت و نهاد ناظر خاصی نیست. هیچ بانک مرکزی، شرکتی خاص، افرادی شناخته شده مسئول شبکه بیت‌کوین نیست که مسئولیت مدیریت تراکنش‌ها و به طور کلی شبکه را بر عهده داشته باشد.

بیت‌کوین شبکه‌ای از کامپیوترها و دستگاه‌هایی است که در سرتاسر دنیا وجود دارد و اصطلاحا به نام ماینر یا استخراج‌کننده شناخته می‌شوند. پس هر دو کار (تایید تراکنش‌ها و ایجاد بیت‌کوین جدید) بر عهده ماینرها یا همان استخراج‌کنندگان بیت‌کوین است.

ماینرها هستند که شبکه بیت‌کوین را پایدار نگه داشته‌اند و دستگاه‌های آنها برای کار کردن برق زیادی مصرف می‌کند. اما چه دلیلی دارد ماینرها مبالغ زیادی برای خرید دستگاه‌های استخراج بیت‌کوین و برق هزینه کنند؟

پاسخ در یک کلمه خلاصه می‌شود: کسب درآمد. استخراج بیت‌کوین یک صنعت چندمیلیارد دلاری در دنیاست. با رشد قیمت بیت‌کوین در سال‌های اخیر، افراد زیادی برای استخراج ارز هجوم آورده‌اند.

در ایران نیز به دلیل قیمت پایین برق، هزینه استخراج بیت‌کوین کمتر از برخی کشورهای دنیاست. به همین خاطر در مدتی محدود، مزارع استخراج بیت‌کوین زیادی با برق کشاورزی، برق صنعتی و… راه‌اندازی شده است. خوراک اصلی دستگاه‌های ماینر، برق است. دستگاه‌های ماینینگ بیت‌کوین که اصطلاحا ASIC نام دارند، انواع مختلفی دارند و مصرف برق آنها متفاوت است.

استخراج ارز با یک دستگاه نیز بسیار نادر است. اغلب ماینرها چندین دستگاه دارند و مزارع بزرگ استخراج گاهی تا صدها و هزاران دستگاه ماینر را به برق وصل کرده‌اند. در استخراج ارز، مفاهیم فنی و پیچیده زیادی وجود دارد.

درآمد ماینرها دقیقا از کجاست؟

هر ۱۰ دقیقه، یک بلاک به بلاکچین بیت‌کوین اضافه می‌شود و با این کار، ۱۲.۵ بیت‌کوین جدید ایجاد می‌شود. البته این ۱۲.۵ بیت‌کوین طبق قوانین شبکه بیت‌کوین، در سال ۲۰۲۰ تغییر می‌کند و به ۶.۲۵ بیت‌کوین می‌رسد. علاوه بر این ۱۲.۵ بیت‌کوین، با اضافه شدن هر بلاک به بلاکچین، تعدادی تراکنش که در این بلاک جای گرفته نیز تایید (Confirm) می‌شود.

یک ماینرها به تنهایی قدرت استخراج یک بلاک را ندارد، زیرا همانطور که اشاره کردیم تعداد ماینرها بسیار زیاد است و رقابت شدیدی وجود دارد. به همین دلیل دسته‌هایی از ماینرها در استخرهای استخراج عضو می‌شوند تا شانس موفقیت و کسب درآمد خود را بالا ببرند.

وقتی یک استخر (یک مجموعه از ماینرها) یک بلاک را استخراج کرد، بیت‌کوین‌های جدید که ایجاد شده‌اند بین مشارکت‌کنندگان متناسب با سهمی که در کار داشته‌اند تقسیم می‌شود.

علاوه بر این، کارمزدهای تراکنش‌هایی که تایید شده‌اند نیز بین ماینرها توزیع می‌شود.

این قوانین از کجا آمده؟

شاید برایتان سوال پیش بیاید که چه کسی نحوه کارکرد بیت‌کوین را تعیین کرده؟ چه کسی تعیین کرده باید در ازای استخراج هر بلاک مثلا ۱۲.۵ بیت‌کوین به استخراج کننده برسد؟

ابتدا بهتر است اشاره کنیم که پاداش استخراج هر بلاک در ابتدای شکل‌گیری بیت‌کوین ۵۰ بیت‌کوین بوده ولی هر از ۴ سال این پاداش نصف می‌شود.

به همین دلیل در سال ۲۰۲۰ پاداش استخراج به ۶.۲۵ بیت‌کوین می‌رسد. کلیه قوانین شبکه، توسط ایجاد کننده بیت‌کوین که با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو شناخته می‌شود در شبکه بیت‌کوین برنامه‌نویسی شده است. کسی نمی‌تواند در بلاک‌چین بیت‌کوین دستکاری کند و آنرا به نفع خود یا افراد دیگری تغییر دهد.

اگر بخواهیم این قوانین را تغییر دهیم، اصطلاحا باید یک انشعاب (فورک) از شبکه بیت‌کوین ایجاد کنیم که در این صورت یک ارز دیجیتال جدید ایجاد می‌شود. ارز بیت‌کوین‌کش و بسیاری از فورک‌های دیگر نیز به همین ترتیب ایجاد شده‌اند.

امنیت در سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال

با گذشت بیش از یک دهه از عمر ارزهای دیجیتال، این دارایی‌ها هنوز هم برای بسیاری از مردم ناشناخته هستند. برای داشتن سرمایه‌گذاری یا ترید امن در زمینه‌ی رمزارزها نیاز دارید تا به نکاتی اساسی در این زمینه توجه کنید.

آگاهی از ماهیت اطلاعات حساب شما بسیار می‌تواند به شما در جلوگیری از مورد سرقت قرار گرفتن کمک کند.

فراموش نکنید کلیدهای خصوصی خود را در اختیار هیچ شخص، صرافی و یا حتی کسانی که خود را یکی از کارکنان سازنده‌ی کیف‌پولتان معرفی می‌کنند، قرار ندهید.

در انتخاب صرافی و کیف پول دقت لازم را به خرج دهید و قبل از استفاده از آن‌ها حتما اعتبار آن‌ها را مورد بررسی قرار دهید. همچنین با به روز نگه داشتن اپلیکیشن یا نرم‌افزار کیف‌پول خود می‌توانید سرمایه‌گذاری امن‌تری برای خود داشته باشید.

با این حال توصیه می‌شود در صورتی که سرمایه‌ی شما در ارزهای دیجیتال قابل توجه است حتما از کیف‌پول‌های سخت‌افزاری استفاده کنید.

همیشه اطلاعات خود را راجع به رمزارزها به روز نگه دارید که کسی به دلیل عدم آگاهی شما به وسیله‌ی تبلیغات هیجان‌انگیز، دارایی شما را تصاحب نکند.

متاسفانه به دلیل عدم آشنایی افراد با جزئیات دنیای رمزارزها حتی دیده شده است که افراد خبره در این زمینه نیز هدف افراد سودجو قرار گرفته‌اند.

هشدار ارزاخبار:

این مطالب و اطلاعات، توصیه نیست و شما همیشه باید قبل از هر اقدامی (به طور مثال، خرید،فروش، معامله، نقل و انتقال یا …)، تحقیقات خود را انجام دهید. معاملات ارزهای رمزنگاری شده یا ارزهای دیجیتال همواره همراه با ریسک بالا است. لطفا معاملات خود را با احتیاط انجام دهید. ارزاخبار هیچ مسئولیتی در قبال زیان معاملاتی شما نخواهد داشت.

رمزارز ها و دنیای ارزهای دیجیتال

در این مقاله قصد داریم با زبانی بسیار ساده شما را با دنیای رمزارز ها (cryptocurrency) آشنا کنیم. اولین تعریفی که با آن سر و کار داریم ارز دیجیتال یا پول دیجیتال است. همانطور که از نام آن پیداست ارز دیجیتال پولی به حساب می آید که در بستر اینترنت وجود داشته و در همین بستر تراکنش ها و خرید و فروش ها اتفاق می افتد.

در واقع رمزارز ها یکی از انواع ارزهای دیجیتال محسوب می شوند که از یک سری الگوریتم ها و پروتکل های رمزگذاری شده تشکیل گردیده، به همین دلیل امکان تقلب و جعل تراکنش را تقریبا به صفر رسانده است.

کریپتوکارنسی ها پول های الکترونیکی هستند که نامتمرکز بوده و به بانک یا موسسه ای وابسته نیستند. همین عدم وابستگی به بانک ها و دولت ها، از بزرگ ترین ویژگی های رمزارز ها به حساب می آید. زیرا از طرفی باعث کاهش هزینه تراکنش ها گشته و از طرفی به دلیل ماهیت رمزنگاری شده ای که دارد غیر قابل ردگیری خواهد بود.

زمانی که از ارزهای دیجیتال در معاملات استفاده می شود کنترل کشورها و دولت ها بر روی اقتصاد کاهش می یابد. به همین دلیل بسیاری از دولت ها هنوز نتوانسته اند رویکرد قابل قبولی در خصوص این موضوع اتخاذ نمایند.

رمزارز ها (cryptocurrency) چگونه و از کجا می آیند؟

برای اینکه بتوانید طرز کار رمزارز ها را بهتر متوجه شوید لازم است تا با دو مفهوم بلاک چین و استخراج کمی آشنا شوید.

بلاک چین یا زنجیره بلوکی

بلاک چین سیستمی است که در آن داده ها و اطلاعات مختلفی ذخیره می شوند و امکان تغییر یا نابودی اطلاعات ذخیره شده در آن وجود ندارد. تراکنش های ارزهای دیجیتال در این بستر اتفاق می افتند. می توان گفت بلاک چین، خاصیت غیرمتمرکز و توزیع شده بودن رمزارز ها را تامین می کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد بلاک چین می توانید مقاله نگاهی کلی به تکنولوژی بلاک چین را مطالعه نمایید.

استخراج یا ماینینگ (Mining)

وقتی که شما تراکنشی را در شبکه های بانکی انجام می دهید مبلغی به عنوان هزینه تراکنش از حساب شما کسر می گردد. در خصوص کریپتوکارنسی ها نیز هزینه تراکنش وجود دارد. البته که این هزینه تراکنش نسبت به هزینه بانک های متمرکز بسیار پایین تر خواهد بود.

هزینه تراکنش به کامپیوترهای قدرتمندی یا ماینرهایی تعلق می گیرد که امنیت تراکنش را تامین می کنند. این کامپیوترها با استفاده از الگوریتم ها و رمزنگاری های پیچیده امنیت شبکه را تامین می نمایند و در ازای آن مقداری رمزارز (cryptocurrency) به عنوان هزینه تراکنش دریافت می کنند.

ارز رمزنگاری شده چگونه منتقل می شود؟

حالا که با مفهوم بلاک چین و استخراج رمزارز آشنا شدید می توانیم در مورد نحوه کار صحبت کنیم.

تصور کنید که می خواهید تراکنشی را از طریق رمزارز (cryptocurrency) انجام دهید، مثلا شما می خواهید 1 عدد بیت کوین بفروشید. در نتیجه این یک عدد بیت کوین قرار است از کیف پول شما به کیف پول شخص دیگری منتقل شود. مسئله ای که به ارز رمزنگاری شده جذابیت و امنیت می دهد نحوه پردازش این تراکنش است. این تراکش در بستر بلاک چین اتفاق می افتد.

تمام تراکنش هایی که در بستر بلاک چین اتفاق می افتند قبل از تایید شدن در فضایی ذخیره می شوند که به آن استخر تراکنش های تایید نشده گفته می شود. حالا نوبت به ماینرهایی است که در سراسر دنیا وجود دارند تا تراکنش را مورد بررسی قرار دهند و آنها را تایید کنند. کاملا منطقیست، اولویت بررسی با تراکنش هاییست که هزینه تراکنش بالاتری دارند.(این نکته قابل ذکر است که شما در هنگام انجام تراکنش می توانید هزینه را مشخص کنید. اگر هزینه تراکنش را خیلی پایین تر از عرف در نظر بگیرید ماینرها همیشه سراغ هزینه تراکنش های بالاتر از شما می روند و تراکنش شما می تواند تا ابد در استخر تراکنش های تایید نشده باقی بماند.)

در مرحله بعد وقتی که ماینر تراکش را انتخاب کرد آن را به صورت یک بلاک در می آورد (هر بلاک می تواند مجموعه ای از تراکنش ها و اطلاعات مهم دیگری باشد که در ادامه به آنها می پردازیم) اما قبل از آن با بررسی تاریخچه بلاک چین واجد شرایط بودن تراکنش را مشخص می کند.

همانطور که قبلا گفته شد اطلاعاتی که در بلاک چین وجود دارند قابلیت تغییر و یا حذف شدن ندارند، به همین دلیل با توجه به تمام معاملاتی که از طریق کیف پول شما انجام پذیرفته برای ماینر مشخص می شود که آیا کیف پول شما موجودی کافی برای انجام تراکنش دارد یا نه. هر تراکنش ممکن است توسط ماینر های مختلفی انتخاب شود و به صورت بلاک در آید و به زنجیره بلاک ها افزوده گردد.

برای افزودن یک بلاک به زنجیره بلاک ها (Blockchain) ماینر باید مسائل ریاضی پیچیده ای را حل کند که این عمل توسط پردازنده های قوی انجام می شود و مستلزم مصرف برق و انرژی زیادی خواهد بود. پس از حل کردن مسئله ماینر به امضا یا Proof of Work دست می یابد سپس این امضا را برای سایر ماینرها ارسال می کند. ماینرهای دیگر با بررسی اطلاعات موجود در بلاک چین صحت امضا را تایید کرده و سپس بلاک به زنجیره بلوکی افزوده می شود و سایر ماینرها نیز آن را در داده های تراکنش خود ذخیره می کنند.

از آن پس هر تراکنش جدیدی که اتفاق بیافتد ماینر برای تایید تراکنش بلاک های موجود در بلاک چین را مورد بررسی قرار داده و تایید می کند. پس هر تراکنش جدید تاییدی است برای تراکنش شما. هرچه تراکنش های بیشتری بعد از آن اتفاق بیافتد باعث می شود تراکنش شما در بلاک چین عمیق تر شود و هک کردن آن غیر ممکن گردد.